JA Bracchi/The Image Bank/Getty
Zamknij ten odtwarzacz wideo
Patologiczne unikanie wymagań (PDA) jest definiowane jako sytuacja, gdy dana osoba podejmuje ogromne wysiłki, aby uniknąć lub zignorować „żądania”. Chociaż PDA nie jest formalną diagnozą zdrowia psychicznego wymienioną w Podręczniku diagnostyczno-statystycznym zaburzeń psychicznych , może powodować upośledzenie czynnościowe i wpływać na jakość życia danej osoby.
Dowiedz się, jakie są objawy PDA, jak się rozwija i jak wspierać osobę, u której występuje PDA.
Spis treści
Czym jest patologiczne unikanie popytu?
Chociaż każdemu czasami stawiane są zadania, których wolelibyśmy nie robić, dla niektórych osób cokolwiek postrzegane jako żądanie lub prośba może być przytłaczające. Elizabeth Newson ukuła termin patologiczne unikanie żądań w 2003 r. i zauważyła, że osoby z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi (PDD) mają tendencję do wykazywania tych cech.
Od tego czasu PDD zostało ponownie zdefiniowane jako część spektrum autyzmu . Chociaż niektórzy badacze zasugerowali, że osoby niebędące autystami mogą doświadczać PDA, wydaje się, że jest ono najczęstsze u osób autystycznych.
Chociaż PDA może powodować trudności funkcjonalne, zwolennicy ruchu afirmującego neurodywersyfikację wyrazili obawy, że termin ten ma tendencję do, cóż, patologizowania osób, które go doświadczają. Alternatywne proponowane terminy obejmują ekstremalne unikanie żądań, racjonalne unikanie żądań lub uporczywe dążenie do autonomii.
Ponieważ PDA objawia się ignorowaniem lub unikaniem wykonywania zleconych zadań, często jest błędnie identyfikowane z buntowniczością lub opozycyjnością.
Adam Lodestone podzielił się swoimi doświadczeniami dorastania z niezrozumianymi cechami PDA. Podzielił się również tym, że przy urodzeniu przydzielono mu płeć żeńską, co prawdopodobnie miało wpływ na to, jak jego zachowanie było interpretowane w dzieciństwie: „Kiedy byłem dzieckiem, błędnie zdiagnozowano u mnie ODD ( zaburzenie opozycyjno-buntownicze ) i to ujęcie sprawiło, że postrzegałem unikanie wymagań jako wadę charakteru lub pewnego rodzaju porażkę z mojej strony w byciu „grzecznym dzieckiem”. Ponieważ wolał skupiać się na zadaniach związanych z jego zainteresowaniami, Adam zmagał się z unikaniem szkoły i skuteczną komunikacją swoich potrzeb.
Elizabeth podzieliła się również swoim doświadczeniem z PDA, zauważając, że chociaż miała problemy związane z PDA, postrzega je również jako atut: „To może brzmieć dziwnie, ponieważ często jest postrzegane jako „wada”, ale dla mnie było to kotwicą dla mojej kreatywności. Daje mi to odwagę, by słuchać swoich instynktów, ponieważ czasami mam rację. Pozwala mi to zrozumieć, dlaczego ktoś inny może na mnie mocno naciskać. Kiedy zorientowałam się, że to po prostu część mojego sposobu pracy, bez osądzania, zaczęłam to kochać”.
Oznaki patologicznego unikania popytu
Podobnie jak każda osoba autystyczna jest wyjątkowa i wygląda inaczej, PDA może objawiać się na wiele sposobów. Cechy związane z PDA obejmują:
- Zachowanie, które wydaje się obsesyjne
- Silna potrzeba kontroli nad otoczeniem
- Wahania nastroju
- Zachowanie impulsywne
- Trudności w wykonywaniu zadań niepreferowanych
- Unikanie wymagań życiowych
Niektórzy lekarze stosują kwestionariusze w celu identyfikacji oznak PDA i odróżnienia go od „buntu” lub zaburzenia kontroli impulsów. Ponieważ jednak PDA jest zbiorem cech i zachowań, a nie formalną diagnozą, dostępnych jest niewiele informacji na temat diagnozowania lub identyfikowania PDA.
Osoby doświadczające PDA często nie reagują na systemy nagród w typowy sposób, co oznacza, że wzmacnianie lub nagradzanie „preferowanych” zachowań i karanie zachowań niepreferowanych jest zazwyczaj nieskuteczne w zmianie wzorców zachowań.
W przypadku Elizabeth PDA przejawiało się jako kłótliwość, w tym znajdowanie sposobów na odparcie ataku, które nie przysparzały jej kłopotów: „Nie mogę powiedzieć, czy kiedykolwiek miałam dobre argumenty, ale mogę powiedzieć, że byłam i jestem wytrwała, kiedy chciałam, a to doprowadziło do tego, że wyczerpywałam dorosłych podczas konfliktów. Wcześnie też nauczyłam się, że zachowanie spokoju oznacza, że mogę być o wiele bardziej buntownicza bez kary”.
Dodatkowo przypisała łamanie zasad i buntownicze zachowanie PDA: „W liceum moje wybryki wymknęły się spod kontroli. Włamywaliśmy się do opuszczonego budynku, żeby pobawić się pozostawionym sprzętem. Zastępowaliśmy czasopisma w poczekalni szkolnej nieodpowiednimi materiałami. Takie rzeczy”.
Wpływ unikania patologicznego popytu
PDA może stwarzać wyzwania, które zakłócają funkcjonowanie. U dzieci unikanie żądań, które jest błędnie interpretowane jako zachowanie „ buntownicze ”, może prowadzić do kary lub etykietowania jako „problemu”. Kiedy dorośli etykietują zachowanie dzieci jako „złe” lub „niegrzeczne”, dzieci mogą uwewnętrznić ten komunikat, wpływając na ich zdrowie psychiczne i poczucie własnej wartości . Adam „zdecydowanie dorastałem wierząc, że jestem „zły”, „uparty”, „buntowniczy”, „leniwy” i „babcią”.”
PDA może również wpływać na naukę. Według Elizabeth, „Pomimo bycia inteligentną i bycia w stanie bardzo dobrze radzić sobie z testami, nie wykonałam żadnej pracy, której nie uznałabym za ważną, niezależnie od tego, jak ważne było to dla mojego nauczyciela lub profesora lub jak bardzo miało to znaczenie dla mojej oceny. Uczęszczałam również do szkoły przez absolutne minimum wymaganych godzin dydaktycznych i opuściłam wiele czasu edukacyjnego”.
Adam powiedział, że w dorosłym życiu cechy PDA utrudniały mi znalezienie pracy: „Kiedy miałem 20 lat, unikanie przeze mnie wymagań wpływało na to, jak odnosiłem się do współpracowników i przełożonych, co ostatecznie prowadziło do tego, że nagle rzucałem pracę , co często prowadziło mnie do kryzysu finansowego”.
Życie z patologicznym unikaniem wymagań
Ponieważ PDA objawia się inaczej u różnych osób, podejścia do radzenia sobie z trudnościami związanymi z PDA są różne. Praca z profesjonalistami wspierającymi i afirmującymi neuroróżnorodność może pomóc osobom doświadczającym PDA w ustaleniu udogodnień i wsparcia, które pomogą im żyć jak najlepiej.
Określenie indywidualnych zainteresowań i mocnych stron oraz stworzenie przyjaznego środowiska, w którym dana osoba może skupić się na tym, co dla niej najlepsze, może złagodzić niektóre trudności, które mogą się wiązać z PDA.
Wspieranie osoby z patologicznym unikaniem wymagań
Można mieć ochotę „brać to do siebie”, gdy ktoś wykazuje PDA, ale ważne jest, aby pamiętać, że nie „odmawia” wykonania zadania, ponieważ chce być trudny lub sprawiać problemy. Elizabeth powiedziała: „Puść mnie. Pozwól mi się wypalić, rozkręcić lub robić swoje. I nie bierz tego do siebie, załóż, że masz najlepsze intencje, a ja często udowodnię, że masz rację”.
W rzeczywistości zawstydzanie osób z PDA i próba zmuszenia ich do podporządkowania się może często przynieść odwrotny skutek. Wielu naukowców zajmujących się autyzmem , którzy badają PDA, stwierdziło, że „patologiczne unikanie żądań jest lepiej rozumiane jako racjonalne unikanie żądań – zrozumiała i racjonalna odpowiedź na okoliczności, w których się znajdujemy”.
Znalezienie zdrowych sposobów na identyfikację i zaspokojenie potrzeb zamiast podkreślania „korygowania” zachowania może pomóc zmniejszyć niepokój jednostki związany z objawami PDA. Jeśli Ty lub ktoś, kogo kochasz, ma cechy PDA, poniższe zasoby mogą pomóc Ci zrozumieć zachowanie: