Een arts en therapeut praten over ongelijkheden in de gezondheidszorg

Als site voor geestelijke gezondheid richt MindWell Guide zich op precies dat: geestelijke gezondheid. Als we denken en praten over ongelijkheden in de zorg, denken we ook aan gemeenschappen die minder toegang hebben tot behandeling en die te maken hebben met een groter stigma rondom het zoeken naar behandeling voor een probleem met geestelijke gezondheid. We denken aan degenen die misschien behandeling zoeken, maar therapie krijgen die niet cultureel gevoelig is. En als therapeut ben ik me persoonlijk zeer bewust van deze problemen.

Maar zulke verschillen beperken zich niet tot mentale gezondheid. Veel van deze obstakels bestaan ​​voor degenen die fysieke gezondheidszorg zoeken, en het kan net zo schadelijk zijn voor iemands algehele gezondheid. De slechte resultaten van ontoereikende gezondheidszorg kunnen op hun beurt leiden tot gevoelens van depressie, stress en angst, wat de behandeling voor sommige individuen nog ingewikkelder kan maken.

Om een ​​aantal van deze ongelijkheden te bespreken, sprak ik met Dr. Jessica Shepherd , een gediplomeerd gynaecoloog en medisch hoofd van onze zustersite MindWell Guide .

Meer dan alleen een “toegangs”probleem

Dr. Shepherd ziet veel van dezelfde problemen met toegang tot fysieke zorg in zwarte gemeenschappen die we zien op het gebied van geestelijke gezondheid, maar merkt grotere systemische problemen op. “Als het gaat om barrières in de behandeling, begint het obstakel al voordat je bij de behandeling komt,” zegt ze. “Er zijn talloze onderzoeken die aantonen dat hoewel Afro-Amerikanen langer leven en meer verzekeringsdekking hebben dan vroeger, ze nog steeds meer chronische ziekten en morbiditeit hebben als gevolg van hun ziekte.”

In essentie betekent het niet dat de ongelijkheden direct zijn opgelost, zelfs als behandeling gemakkelijker beschikbaar is. “De levensverwachting is ook lager dan bij andere raciale en etnische groepen, wat meer een probleem is dan alleen behandeling,” zegt Dr. Shepherd. Systemische problemen hebben invloed op de toegang tot behandeling, maar ook op de kwaliteit van de behandeling zelf.

Als onderdeel van de Health Divide-serie merkte MindWell Guide bijvoorbeeld op dat zwarte vrouwen twee keer zo vaak borstkanker krijgen als blanke vrouwen en 40% meer kans hebben om aan de ziekte te sterven. Uit ander onderzoek blijkt dat Afro-Amerikaanse vrouwen drie keer meer kans hebben om te sterven aan zwangerschapsgerelateerde oorzaken dan blanke vrouwen, en dat de kindersterfte onder Afro-Amerikanen twee keer zo hoog is als die onder blanke baby’s.

Toegang tot gezondheidszorg en toegang tot kwalitatief goede gezondheidszorg zijn twee verschillende dingen.

COVID-19: Verschillen in beeld

Dr. Shepherd zegt dat de pandemie deze problemen heeft benadrukt en in veel gevallen heeft verergerd. “Denk aan het aantal doden en ziekenhuisopnames, maar ook aan de toegang tot middelen”, zegt ze. “De tekorten aan middelen, maar ook aan zorgverleners, dragen ook bij aan de uitdagingen in de gezondheidszorg die deze gemeenschappen teisteren.” CDC-gegevens tonen aan dat zwarte mensen en Hispanics of Latino’s meer dan twee keer zo vaak in het ziekenhuis worden opgenomen voor COVID-19 als blanke mensen in de meeste leeftijdsgroepen.

“Er zijn nog steeds een aanzienlijk aantal sociale factoren die bepalend zijn voor de gezondheid, waaronder armoede, inkomensongelijkheid en voedselonzekerheid”, zegt Dr. Shepherd. Al deze problemen en meer zorgen samen voor slechtere gezondheidsresultaten, zelfs voordat een individu de kans heeft gehad om een ​​behandeling te zoeken.

Het is niet verrassend dat er geen enkele gemakkelijke oplossing is voor een systemisch probleem. “De verschillen in de gezondheidszorg moeten worden aangepakt vanuit een systeemgebaseerd perspectief,” zegt Dr. Shepherd, “en we moeten het racisme in de gezondheidszorg aanpakken, omdat het een kloof blijft creëren in gemarginaliseerde groepen.”

Een gelaagde aanpak is nodig

Ze voegt eraan toe dat toegang tot betere zorg en betere resultaten deels kan voortvloeien uit een beter begrip en erkenning van de problemen waarmee sommige van deze gemeenschappen kampen, en uit een grotere vertegenwoordiging.

“Er zijn gebieden die aangepakt moeten worden in de relatie tussen arts en patiënt, maar ook in communicatie en toegang tot best practices en technologie”, zegt ze. “En ook in de vertegenwoordiging binnen de gezondheidszorg en in de toename van zorgverleners die mensen van kleur zijn.”

Het stigma of de angst rondom behandelingen en het wantrouwen in de medische wereld die in sommige gemeenschappen kunnen bestaan, zouden deels kunnen worden verminderd door een betere vertegenwoordiging in alle medische vakgebieden, vooral in meer diverse gebieden.

De kloof overbruggen met technologie

Dr. Shepherd heeft één voordeel van de COVID-19-pandemie gezien: de opkomst van telezorg. We hebben een explosie gezien in de teletherapie-ruimte om de toegang tot geestelijke gezondheidszorg te vergroten, en deze voordelen kunnen ook doorwerken naar de fysieke gezondheidskant van de zaak.

“Telehealth kan helpen de kloof in de gezondheidszorg te verkleinen door deze toegankelijker te maken,” zegt ze. “Dit biedt patiënten de mogelijkheid om te profiteren van diensten op afstand, terwijl effectieve en handige behandel- en beheersplannen worden gepromoot.”

Hoewel het geen wondermiddel is, kan de mogelijkheid om een ​​zorgverlener te spreken zonder dat dit uren van uw werkdag in beslag neemt of zonder dat u bijvoorbeeld kinderopvang hoeft te regelen, een grote bijdrage leveren aan het vinden van een behandeling voor mensen in situaties waarin zij voorheen mogelijk niet de juiste zorg kregen.

Een woord van Verywell

In 2021 toonde een onderzoek van MindWell Guide aan dat Amerikanen weliswaar evenveel belang hechten aan fysieke als mentale gezondheid, maar dat ze minder snel actie ondernemen om de laatste te verbeteren. Dat gebrek aan actie kan verwoestende gevolgen hebben.

Mensen lijken eerder geneigd om fysieke gezondheidsproblemen aan te pakken, die vaak direct van invloed zijn op het dagelijks leven. Wanneer actie echter nog steeds leidt tot ondermaatse zorg en aanhoudende slechte resultaten, zoals te vaak gebeurt bij BIPOC-individuen die behandeling zoeken, kunnen de resultaten in het beste geval frustrerend en in het slechtste geval fataal zijn.

Zoals Dr. Shepherd zegt, zouden mensen zich geen zorgen moeten maken over het ontvangen van een bepaald niveau van zorg op basis van waar ze wonen, hoeveel geld ze hebben en vooral hoe ze eruit zien. Dit is wat we bedoelen als we het hebben over gelijkheid in de gezondheidszorg, en deze voortdurende verschillen zijn slechts een klein deel van het algehele beeld van systemisch racisme in de Verenigde Staten.

Als individu, als zorgverlener en als maatschappij moeten we allemaal ons best doen om eerlijkere uitkomsten te bereiken voor iedereen die te maken heeft met een gezondheidsprobleem, of dat nu fysiek of mentaal is.