Sluit deze videospeler
De gate control theorie suggereert dat het ruggenmerg een neurologische ‘poort’ bevat die pijnsignalen blokkeert of ze door laat gaan naar de hersenen. Deze theorie wordt vaak gebruikt om zowel fantoom- als chronische pijnproblemen te verklaren .
In tegenstelling tot een echte poort, die open en dicht gaat om alles door te laten, maakt de poort in het ruggenmerg onderscheid tussen vezeltypen bij het doorgeven van pijnsignalen. Meer specifiek, pijnsignalen die via kleine zenuwvezels reizen, worden doorgelaten terwijl signalen die door grote zenuwvezels worden verzonden, worden geblokkeerd.
Inhoudsopgave
Geschiedenis
In 1965 publiceerden de onderzoekers Ronald Melzack en Patrick Wall een artikel waarin ze de gate control-theorie van pijn uiteenzetten. Het doel was om te helpen verklaren hoe mentale toestanden de pijnbeleving beïnvloeden, door pijnsensaties te verminderen of te versterken.
Melzack en Wall suggereerden dat dit proces verklaart waarom we de neiging hebben om blessures te wrijven nadat ze zijn gebeurd. Wanneer u bijvoorbeeld uw scheenbeen stoot tegen een stoel of tafel, wrijft u mogelijk over de geblesseerde plek. De toename van normale tastzintuiglijke informatie helpt de activiteit van pijnvezels te remmen, waardoor de pijnperceptie afneemt.
Vóór de gate control theorie hadden wetenschappers andere theorieën over pijn. Deze omvatten:
- Specificiteitstheorie van pijn . De specificiteitstheorie suggereert dat elk pijnpad apart en onderscheidend is. Ook heeft elke receptor en sensorische vezel een specifieke stimulus waar het gevoelig voor is.
- Intensiteitstheorie van pijn . Deze pijntheorie zegt dat bepaalde stimuli geen duidelijk pad hebben. In plaats daarvan wordt de intensiteit van een stimulus bepaald door het aantal neurale impulsen .
- Patroontheorie van pijn . Volgens de patroontheorie van pijn reageren verschillende zintuigen op stimuli met verschillende niveaus van respons.
Onderzoekers hebben al lang opgemerkt dat onze gedachten, emoties en verwachtingen onze perceptie van pijn kunnen beïnvloeden. Als je bijvoorbeeld verwacht dat iets pijn gaat doen, zal het waarschijnlijk erger pijn doen dan wanneer je het niet had verwacht. En als je overstuur of bang bent , kan de pijn intenser lijken dan wanneer je kalm was.
Hoe de Gate Control Theorie werkt
Na een verwonding worden pijnsignalen doorgegeven aan het ruggenmerg en vervolgens naar de hersenen . Melzack en Wall suggereren dat pijnsignalen onderweg zenuwpoorten tegenkomen die bepalen of deze signalen mogen passeren.
In sommige gevallen worden de signalen gemakkelijker doorgegeven en wordt pijn intenser ervaren. In andere gevallen worden pijnberichten geminimaliseerd of bereiken ze de hersenen helemaal niet.
Dit poortmechanisme vindt plaats in de dorsale hoorns van het ruggenmerg. Dit zijn gebieden met grijze stof in de achterste wervelkolom die een hoornachtig uiterlijk hebben. Zowel kleine zenuwvezels (pijnvezels) als grote zenuwvezels (normale vezels voor aanraking, druk en andere huidzintuigen) dragen informatie over naar twee gebieden van de dorsale hoorn.
Een deel van de dorsale hoorn dat informatie ontvangt, zijn de transmissiecellen. Deze cellen vervoeren informatie via het ruggenmerg naar de hersenen . De andere zijn remmende interneuronen die de transmissie van sensorische informatie stoppen of belemmeren.
Grote zenuwvezels versus kleine zenuwvezels
- Grote vezelactiviteit prikkelt de remmende neuronen , waardoor de transmissie van pijninformatie afneemt. Wanneer er meer grote vezelactiviteit is in vergelijking met kleine vezelactiviteit, hebben mensen de neiging om minder pijn te ervaren. Dit betekent dat de pijnpoorten gesloten zijn.
- Kleine vezels belemmeren remmende interneuronen, waardoor pijninformatie naar de hersenen kan reizen. Kleine vezelactiviteit kan remmende neuronen inactiveren en pijnperceptie (ook wel nociceptie genoemd) mogelijk maken. Met andere woorden, de pijnpoorten zijn nu open.
Impact van de Gate Control Theorie
De gate control-theorie van Melzack en Wall leidde tot aanvullend onderzoek op dit gebied en droeg bij aan de ontwikkeling van nieuwe therapeutische benaderingen . Deze effecten overtroffen wat het tweetal had verwacht. Ze merkten in 1982 op: “Gelukkig kwam de theorie op een moment dat het vakgebied rijp was voor verandering.”
Melzack en Wall merkten verder op dat de poortmetafoor voor pijnperceptie diende als een manier om mensen te helpen het basisconcept te begrijpen, ongeacht of ze de complexe fysiologische processen achter de theorie begrepen. Artsen gebruiken de poortmetafoor vaak om patiënten te helpen begrijpen hoe en waarom pijn zo sterk kan fluctueren.
De gate control theorie wordt ook gebruikt om uit te leggen waarom massage en aanraking nuttige pijnbestrijdingsstrategieën kunnen zijn tijdens de bevalling. Omdat aanraking de activiteit van grote vezels verhoogt, heeft het een remmend effect op pijnsignalen. De theorie wordt zelfs gebruikt om de voordelen van dans en muziek voor het verlichten van weeën uit te leggen.
Hoe u Gate Control kunt gebruiken om pijn te verminderen
De gate control theorie suggereert dat het vinden van manieren om de gate tussen het ruggenmerg en de hersenen te sluiten kan helpen pijn te verminderen. Er zijn verschillende strategieën die u hiervoor kunt gebruiken.
- Concentreer u op iets anders . Hebt u ooit pijn gehad en gemerkt dat de pijn afnam terwijl u met een vriend aan de telefoon was of terwijl u naar uw favoriete tv-programma keek? Een manier vinden om uzelf af te leiden is een manier om de poort te laten sluiten, waardoor uw pijn afneemt.
- Regelmatig bewegen . Een goede fysieke conditie is een andere manier om te voorkomen dat pijnsignalen de hersenen bereiken. De Physical Activity Guidelines for Americans raden aan om minstens 150 minuten per week matig intensieve activiteit te doen. Als u een chronische gezondheidstoestand hebt (zoals chronische pijn), is de aanbeveling om zo actief te blijven als uw toestand toelaat.
- Ontspan . Zoek manieren om te ontspannen, zoals wandelen in groene ruimtes of lekker op de bank liggen met een goed boek. Progressieve spierontspanning (PMR) is een andere optie. Eén onderzoek wees uit dat het beoefenen van PMR hielp de ernst van de pijn te verminderen bij patiënten met gynaecologische kanker die werden behandeld met chemotherapie. Ander onderzoek merkt op dat ontspanningstherapie met geleide beelden postoperatieve pijn lijkt te verlichten.
- Blijf optimistisch . Een andere manier om te voorkomen dat pijnsignalen de hersenen bereiken, is door een optimistische instelling te ontwikkelen. Werk eraan om positief te blijven en doe dingen die je gelukkig maken. Onderzoek ondersteunt dat gelukkigere mensen over het algemeen minder intense pijn hebben, terwijl mensen die zich veel zorgen maken vaak een grotere pijnintensiteit ervaren.
- Gebruik tegenstimulatietechnieken . Massage , een warmtekussen en acupunctuur zijn allemaal technieken die kunnen helpen de poort te sluiten. Maak deze een onderdeel van uw zelfzorgroutine om pijn op afstand te houden.
Stress , spanning, de focus op de pijn en een gebrek aan activiteit kunnen er allemaal voor zorgen dat de poort opengaat in plaats van dichtgaat. Het vermijden of beperken van deze factoren wanneer u dat kunt, kan helpen bij het verminderen van de pijn.
Mogelijke valkuilen van de Gate Control Theorie
Hoewel het een van de meest invloedrijke theorieën over pijnperceptie is, is gate control niet zonder problemen. Veel van de ideeën die Melzack en Wall hebben geopperd, zijn niet onderbouwd door onderzoek, waaronder het bestaan van een daadwerkelijk gatesysteem in het ruggenmerg.
Bovendien is niet iedereen ervan overtuigd dat de gate control theorie van pijn geldig is. Sommigen suggereren dat de theorie gebreken bevat op basis van menselijke biologie. Het spreekt bijvoorbeeld de notie tegen dat alle exciterende neuronaxonterminals exciterend zijn en alle remmende neuronaxonterminals remmend.
Zelfs Melzack zelf gaf later toe dat de gate control-theorie er niet in slaagde om zowel fantoompijn als chronische pijnproblemen te verklaren. Met het inzicht dat werd geboden door recenter onderzoek, onthulde hij in 1996 een nieuwe theorie over hersenfunctie om complexe pijnproblemen en hoe deze zich verhouden tot zowel psychologie als neurowetenschap beter te verklaren.
Een woord van Verywell
Hoewel de gate control-theorie niet elk aspect van hoe mensen pijn ervaren verklaart, was de theorie van Melzack en Wall de eerste die de psychologische factoren in overweging nam die de perceptie en ervaring van pijn beïnvloeden. Aanvankelijk was er weerstand tegen de theorie, maar in de loop van de tijd heeft het geholpen om benaderingen van pijnbeheer te transformeren.