Jasmijn Merdan / Getty Images
Sluit deze videospeler
Inhoudsopgave
Wat is een bipolaire stoornis?
Bipolaire stoornis wordt gekenmerkt door periodes van extreme stemmingswisselingen, waaronder manische of hypomanische episodes, en gaat vaak gepaard met periodes van depressie. Hoewel het hebben van een ouder of broer of zus met een bipolaire stoornis geen garantie is dat iemand deze symptomen zal ontwikkelen, is er een sterke genetische component aan deze diagnose.
Bipolaire stoornis is een behandelbare aandoening en sommige therapieën en medicijnen kunnen de symptomen verminderen en de kwaliteit van leven verbeteren. De diagnose bipolaire stoornis krijgen kan echter eng en verwarrend zijn. Inzicht in de verschillende typen kan helpen bij het bepalen van het beste behandelpad voor u.
In dit artikel worden de verschillen tussen bipolaire stoornis type I en type II besproken, evenals de behandelingsopties die voor beide stoornissen beschikbaar zijn.
Bipolaire stoornis I versus bipolaire stoornis II
Laten we eens kijken naar enkele van de belangrijkste verschillen tussen bipolaire I en bipolaire II stoornis. Hoewel beide slopend kunnen zijn, hebben ze unieke symptomen. Meer details over deze symptomen worden verderop in dit artikel uitgelegd.
-
Omvat een geschiedenis van ten minste één volledige manische episode
-
Wordt vaak geassocieerd met een depressieve episode
-
Kan psychotische kenmerken omvatten in de context van stemmingsstoornissen
-
Omvat een voorgeschiedenis van ten minste één hypomanische episode en geen voorgeschiedenis van volledige manische episodes
-
Wordt altijd geassocieerd met een depressieve episode
-
Psychose is afwezig
Wat is bipolaire stoornis type I?
Volgens de vijfde editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) moet iemand minimaal één manische episode in zijn voorgeschiedenis hebben om de diagnose bipolaire stoornis type I te krijgen
Een manische episode bestaat uit een periode van minimaal een week en omvat drie of meer van de volgende:
- Opgeblazen gevoel van eigenwaarde of grootheidswaanzin
- Verminderde behoefte aan slaap
- Spraakzamer dan normaal of geforceerde spraak
- Razende gedachten of vlucht van ideeën
- Verhoogde afleidbaarheid
- Geagiteerde beweging of verhoogde doelgerichte activiteit
- Deelnemen aan risicovolle activiteiten, waaronder fysiek gevaarlijke keuzes, impulsieve koopwoede of onveilig seksueel gedrag
De episode moet leiden tot een beperking en kan ziekenhuisopname vereisen vanwege onveilig gedrag. Mensen die een manische episode ervaren vanwege een bipolaire I-stoornis, kunnen hallucinaties of waanideeën hebben .
Volgens de vijfde editie van de DSM, tekstuele herziening (DSM-5-TR), moet een persoon minstens één manische episode hebben gehad die niet beter kan worden verklaard door een schizoaffectieve stoornis , om de diagnose bipolaire stoornis type I te kunnen stellen.
Bovendien mag de manische episode niet worden gesuperponeerd op schizofrenie , schizofreniforme stoornis , waanstoornis of een andere gespecificeerde of ongespecificeerde schizofreniespectrumstoornis en andere psychotische stoornissen.
Wat is bipolaire stoornis type II?
Bipolaire II-stoornis wordt geassocieerd met een ernstige depressieve episode en minstens één hypomanische episode. Volgens de DSM-5 bestaat een hypomanische episode uit drie of meer symptomen van een manische episode die vier dagen of langer duurt.
Een hypomanische episode is minder ernstig dan een manische episode, omdat de duur korter is. Hypomanische episodes omvatten geen wanen of hallucinaties.
Om een diagnose van bipolaire II te kunnen stellen, kunnen de hypomanische en depressieve episodes van een persoon niet beter worden verklaard door een schizoaffectieve stoornis. Bovendien mogen de episodes niet worden gesuperponeerd op schizofrenie, schizofreniforme stoornis, waanstoornis of andere gespecificeerde of ongespecificeerde schizofreniespectrum- en andere psychotische stoornis.
Een hypomanische episode is over het algemeen minder intens en veroorzaakt minder beperkingen dan een manische episode. Echter, zowel bipolaire I als bipolaire II veroorzaken problemen met functioneren. Beide aandoeningen zijn behandelbaar en hebben opties voor evidence-based interventies.
Depressieve symptomen en bipolaire stoornis
Hoewel de meeste mensen met een bipolaire stoornis last hebben van depressieve symptomen, is een voorgeschiedenis van ernstige depressieve episodes niet noodzakelijk om de diagnose bipolaire stoornis type I te stellen als iemand een volledige manische episode heeft doorgemaakt.
Voor de diagnose bipolaire stoornis type II is het noodzakelijk dat er sprake is van ten minste één depressieve episode in de voorgeschiedenis.
Een ernstige depressieve episode bestaat uit vijf of meer symptomen die twee weken of langer aanhouden, waaronder een depressieve stemming of verlies van interesse :
- Dagelijkse of bijna dagelijkse depressieve stemming die het grootste deel van de dag aanhoudt
- Verminderde of afwezige interesse in activiteiten
- Aanzienlijk gewichtsverlies of verminderde eetlust
- Ofwel moeite met slapen ofwel een verhoogde behoefte aan slaap
- Lichamelijke onrust
- Vermoeidheid of een laag energieniveau dat bijna elke dag voorkomt
- Gevoelens van waardeloosheid of schuld
- Moeite met concentreren of besluiteloosheid
- Gedachten over de dood of suïcidale gedachten
Als u suïcidale gedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op 988 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Als u of een geliefde in direct gevaar verkeert, bel dan 911.
Voor meer informatie over geestelijke gezondheid kunt u terecht in onze Nationale Hulplijn Database .
Behandeling
Zowel bipolaire I als bipolaire II stoornis worden gekenmerkt door extreme pieken en dalen. U en een behandelteam kunnen samenwerken om een behandelplan te maken dat past bij uw unieke behoeften.
Hoewel er enkele verschillen zijn in aanbevelingen voor bipolaire I- en bipolaire II-stoornis, zijn de aanbevelingen voor de twee diagnoses vergelijkbaar. Behandelingsopties omvatten:
- Medicatie : De manische symptomen van bipolaire stoornis I en hypomanische symptomen van bipolaire stoornis II worden behandeld met een klasse medicijnen die stemmingsstabilisatoren worden genoemd . Omdat het gebruik van antidepressiva zoals selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) hypomanie kan veroorzaken bij bipolaire personen, worden ze alleen voorgeschreven als iemand een effectieve, stabiele dosis van een stemmingsstabilisator gebruikt. Bovendien kunnen mensen met een bipolaire stoornis I met psychotische symptomen antipsychotische medicatie nodig hebben . Het is gebruikelijk dat een arts meerdere medicijnen voorschrijft om de verschillende symptomen van een bipolaire stoornis te behandelen.
- Psychotherapie : Individuele of groepstherapieën kunnen mensen met een bipolaire stoornis helpen vaardigheden te leren om met hun stemmingsklachten om te gaan, hun interpersoonlijke interacties te verbeteren en hun ervaring van de stoornis beter te begrijpen. Evidence-based therapiebehandelingen voor bipolaire stoornis omvatten cognitieve gedragstherapie (CGT) en interpersoonlijke en sociale ritmetherapie.
- Ziekenhuisopname : Zowel manische als depressieve episodes kunnen suïcidale gedachten of gedrag veroorzaken. Ziekenhuisopname kan nodig zijn om medicatie te stabiliseren of iemand veilig te houden terwijl hij of zij in een suïcidale crisis verkeert.
Bipolaire stoornis vereist vaak langdurige behandeling. Zelfs als de stemmingssymptomen eenmaal zijn gestabiliseerd, is voortdurende behandeling essentieel om terugval te voorkomen. Medicatiebeheer kan het risico op toekomstige manische, hypomanische of depressieve episodes verminderen.
Bovendien is therapie het meest productief wanneer de cliënt geen acute crisis doormaakt. Therapiediensten die worden verleend wanneer een individu stabiel is, zijn belangrijk voor verbetering op de lange termijn.
Preventie is een belangrijk onderdeel van de behandeling van beide typen bipolaire stoornis. Er is bewijs dat manische episodes de grijze massa in de hersenen beschadigen, hersencellen vernietigen en de temporale kwab en het cerebellum (de delen van de hersenen die verband houden met geheugen en coördinatie) aantasten.
Het is van essentieel belang dat cliënten eventuele zorgen over lopende medicatie of therapie voorleggen aan een behandelteam en dat zij medicatie niet wijzigen of stopzetten zonder toezicht van de voorschrijvende arts.
Cyclothyme stoornis
Naast bipolaire I en bipolaire II stoornissen kan cyclothymische stoornis bestaan uit hypomanische en depressieve symptomen. In de volksmond wordt cyclothymische stoornis soms aangeduid als “bipolaire III stoornis”, maar bipolaire III is geen officiële diagnose.
Cyclothyme stoornis bestaat uit aanhoudende hypomanische en depressieve symptomen die niet voldoen aan de diagnostische criteria voor een hypomanische of depressieve episode.
Bij een cyclothyme stoornis kan iemand last hebben van depressieve symptomen, zoals een sombere stemming of verlies van interesse in activiteiten. De symptomen voldoen echter niet aan de diagnostische criteria voor een ernstige depressieve episode.
Iemand met bipolaire stoornis III ervaart ook hypomanische symptomen, zoals razende gedachten of verminderde behoefte aan slaap, maar ervaart geen volledige hypomanische episode. Dit kan zijn omdat het aantal symptomen niet aan de criteria voldoet of de duur van de episodes te kort is voor een diagnose van bipolaire stoornis I of bipolaire stoornis II.
Omgaan met een bipolaire stoornis
Normaal gesproken ervaren mensen met een bipolaire stoornis één tot twee episodes per jaar, maar degenen die last hebben van ‘ rapid cycling ’ hebben vier of meer episodes in een periode van twaalf maanden
In harmonie zijn met je gevoelens en herkennen of symptomen toenemen, is een belangrijk onderdeel van het leven met een bipolaire stoornis. Opmerken dat er een episode kan komen, stressniveaus beheren en dingen identificeren en vermijden die episodes triggeren, kunnen helpen bij het beheersen van symptomen en het behouden van stabiliteit.
Een behandelteam hebben dat bestaat uit professionals die u vertrouwt, is belangrijk voor het beheersen van symptomen. Open, eerlijke communicatie over uw symptomen en stressoren is een essentieel onderdeel van de behandeling.
Er zijn veel stigma’s waar mensen met bipolaire I en bipolaire II stoornis mee te maken krijgen. Maar stigma’s zijn vaak het resultaat van een gebrek aan kennis over een bepaald onderwerp. Zowel bipolaire I als bipolaire II zijn zeer goed te behandelen. Personen met deze stoornissen kunnen effectieve behandeling krijgen, stabiliseren en een bevredigend leven leiden.