12 sposobów radzenia sobie z chroniczną prokrastynacją

Kobieta odkładająca sprawy na później

Zdjęcia z sesji zdjęciowej


Przewlekłe odwlekanie to praktyka polegająca na ciągłym unikaniu lub odkładaniu wykonania zadań lub obowiązków, nawet jeśli takie działanie może potencjalnie skutkować negatywnymi skutkami.

Szacuje się, że od 20% do 25% dorosłych osób zmaga się z chronicznym odkładaniem spraw na później. Choć odkładanie na później jednego lub dwóch zadań może wydawać się niegroźne, chroniczne odkładanie spraw na później może mieć negatywny wpływ na życie i samopoczucie.

Badania wykazały, że prokrastynacja jest powiązana z problemami zdrowia psychicznego, w tym lękiem, depresją i stresem. Osoby odkładające sprawy na później mają gorszą jakość snu, mniej ćwiczą fizycznie, doświadczają większej samotności i większych problemów finansowych.

Chociaż chroniczne odwlekanie nie jest zaburzeniem, może być związane z problemami ze zdrowiem psychicznym. Wielu dorosłych z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) zmaga się z odwlekaniem.

Na szczęście istnieją sposoby na poradzenie sobie z chroniczną prokrastynacją, takie jak rozbicie zadań do wykonania na mniejsze zadania, wyznaczanie terminów, poproszenie przyjaciela o rozliczenie się i szukanie profesjonalnej pomocy. Czytaj dalej, aby poznać praktyczne rozwiązania, które pomogą Ci walczyć z chroniczną prokrastynacją.

Objawy przewlekłego odwlekania

Oznaki zwlekania mogą obejmować:

  • Lęk
  • Awersja do kończenia zadań
  • Opóźnienia w realizacji zadań
  • Rozproszenie uwagi
  • Zwiększony stres
  • Niższa wydajność zadań
  • Obniżone samopoczucie
  • Żal

Podczas gdy odkładasz i unikasz ważnego zadania, możesz zauważyć, że stajesz się produktywny w innych obszarach swojego życia. Na przykład możesz posprzątać cały dom zamiast wypełniać formularz podatkowy (nawet jeśli zwykle nienawidzisz sprzątać).

Możesz unikać ukończenia zadania, ponieważ sama myśl o nim jest stresująca lub wywołuje niepokój. Możesz jednak zauważyć, że im dłużej je odkładasz, tym bardziej wzrasta poziom stresu i niepokoju w wyniku niedokończenia zadania.

Przyczyny przewlekłego odkładania spraw na później

Istnieje wiele powodów, dla których możesz odkładać sprawy na później. Ludzie zazwyczaj kojarzą odkładanie spraw na później z brakiem samokontroli. Łatwo jest ulec pokusie lub natychmiastowej gratyfikacji za robienie czegoś, co sprawia nam przyjemność, zamiast poświęcić czas na zadanie, które nie przynosi natychmiastowej nagrody.

Choć samokontrola może być czynnikiem przyczyniającym się do tego zjawiska, chroniczne lub ekstremalne odkładanie spraw na później może być objawem jednego lub więcej z następujących objawów:

Rozproszenia

Rozproszenia również mogą odgrywać rolę, szczególnie jeśli masz problemy z koncentracją i impulsywnością. Technologie informacyjno-komunikacyjne, w tym media społecznościowe, ułatwiają dostęp do kuszących źródeł rozproszenia, co może pogorszyć prokrastynację.

Strach przed porażką

Strach przed porażką może powstrzymać cię przed dokończeniem czegoś — szczególnie jeśli boisz się upokorzenia lub odrzucenia. Możesz mieć niską samoocenę , która powstrzymuje cię przed dążeniem do tego, czego naprawdę chcesz.

Nieracjonalne przekonania

Możesz mieć ukryte irracjonalne przekonania, które uniemożliwiają Ci bycie produktywnym. Na przykład, jeśli uważasz, że nie zasługujesz na sukces, możesz unikać robienia czegokolwiek, co mogłoby doprowadzić do Twojego sukcesu.

Wyuczona bezradność

Wyuczona bezradność to stan umysłu, w którym osoba wierzy, że nic, co robi, nie ma znaczenia, więc decyduje się nie robić nic. Często jest to związane z traumatycznym wydarzeniem i/lub depresją.

Perfekcjonizm

Jeśli jesteś perfekcjonistą , możesz uważać, że nic, co robisz, nie jest wystarczająco dobre. To nastawienie może być powodem, dla którego nieświadomie decydujesz się nie robić niczego.

Lęk

Chociaż odkładanie spraw na później często wywołuje uczucie niepokoju, osoby, które cierpią na lęk, często stosują odkładanie spraw na później jako sposób na uniknięcie źródła zmartwień i lęków. Niestety, odkładanie spraw na później prowadzi do jeszcze większych zmartwień i może podważyć wiarę danej osoby w jej zdolność do wykonania zadania. 

Chociaż z czasem odkładanie spraw na później ostatecznie wywołuje większy stres, ludzie często odkładają je na później z prostego powodu: pomagają im poczuć się lepiej w krótkiej perspektywie.

Przewlekłe odkładanie na później w ADHD

Prokrastynacja nie jest specyficznym objawem ADHD, ale prokrastynacja związana z ADHD jest z całą pewnością rzeczywistym doświadczeniem.

Prokrastynacja w ADHD często wynika z takich objawów ADHD, jak rozproszenie uwagi, dezorganizacja, uczucie przytłoczenia, problemy z ustalaniem priorytetów i lęk — wszystkie te objawy często jeszcze bardziej utrudniają walkę z prokrastynacją. Prokrastynacja w ADHD może sprawiać, że czujesz, że nie masz kontroli nad swoim życiem, co może być frustrujące.

Ludzie mogą doświadczyć tego, co często nazywa się paraliżem ADHD. Paraliż ADHD występuje, gdy osoba z ADHD ma problem ze zrozumieniem, jak rozpocząć zadanie. Może to łatwo prowadzić do uczucia przytłoczenia, a ostatecznie do prokrastynacji.

Leczenie przewlekłego odwlekania

Przewlekła prokrastynacja może poważnie odbić się na Twoim zdrowiu i samopoczuciu. Badania sugerują, że może nasilać objawy lęku, stresu i depresji. Jest również powiązana z większą samotnością, niższym zadowoleniem z życia, chorobami układu krążenia i niezdrowym stylem życia. Jeśli przewlekła prokrastynacja negatywnie wpływa na Twoje życie, szukanie pomocy jest kluczowe.

Psychoterapia

Nie ma konkretnego leczenia medycznego na chroniczne odwlekanie, ale psychoterapia może pomóc Ci zrozumieć przyczynę Twojego odwlekania. Terapeuta lub inny specjalista zdrowia psychicznego może również nauczyć Cię mechanizmów radzenia sobie, które pomogą Ci zwalczać odwlekanie.

Psychoterapia jest jedną z pierwszych linii leczenia ADHD. Ale niezależnie od tego, czy zdiagnozowano u Ciebie ADHD, czy nie, terapeuta może pomóc Ci rozwinąć lepsze umiejętności zarządzania czasem i organizacyjne.

Lek

Jeśli masz ADHD, lekarz może również zalecić lek, który pomoże Ci poprawić koncentrację i skupienie. Do powszechnych leków przepisywanych na ADHD należą Ritalin (metylofenidat), Vyvanse (lisdeksamfetamina) i Adderall (amfetamina/dekstroamfetamina).

Leki te mogą powodować działania niepożądane, takie jak utrata apetytu, problemy ze snem, przyspieszone bicie serca i drażliwość. Jeśli wystąpią u Ciebie te lub jakiekolwiek inne działania niepożądane w wyniku przyjmowania leków na ADHD, koniecznie porozmawiaj z lekarzem.

Naciśnij przycisk Play, aby uzyskać porady dotyczące radzenia sobie z odkładaniem spraw na później

Prowadzony przez terapeutkę Amy Morin, LCSW, ten odcinek The MindWell Guide Podcast przedstawia sposoby na zaprzestanie odkładania prokrastynacji. Kliknij poniżej, aby posłuchać teraz.

Obserwuj teraz : Apple Podcasts / Spotify / Google Podcasts / Amazon Music

Jak radzić sobie z chronicznym odkładaniem spraw na później

Oprócz leczenia, takiego jak psychoterapia, możesz stosować mechanizmy radzenia sobie w życiu codziennym, aby pomóc sobie z chroniczną prokrastynacją. Chociaż pokonanie prokrastynacji może być trudne, nie oznacza to, że jesteś bezsilny. Te 12 strategii może pomóc Ci uporać się z chroniczną prokrastynacją .

Odkryj, dlaczego odkładasz sprawy na później

Za każdym razem, gdy zauważysz, że odkładasz jakieś zadanie na później, zatrzymaj się i zapytaj: „Dlaczego odkładam to zadanie na później?” Jeśli znasz przyczynę, możesz dopasować ją do właściwego rozwiązania. Oto kilka typowych przyczyn odkładania ADHD na później (i odkładania na później w ogóle):

  • Trudno się zmotywować, dopóki sytuacja nie jest pilna i termin się nie zbliża.
  • Negatywne myśli i uczucia utrudniają wykonanie zadania. 
  • Jeśli nie wiesz, jak wykonać zadanie, trudno jest je rozpocząć.
  • Zadanie wydaje się żmudne i nudne. 
  • Zadanie wydaje się duże, skomplikowane i zbyt przytłaczające.

Teraz, gdy już znasz przyczynę, możesz skorzystać z poniższych sugestii, które mogą Ci pomóc.

Podziel to na małe kroki

Jeśli masz duże lub złożone zadanie, które powoduje, że czujesz się zablokowany lub przytłoczony, podziel je na mniejsze, wykonalne części. Duży projekt może przypominać wspinaczkę na górę. Jednak gdy podzielisz projekt na małe kroki, góra wydaje się kurczyć do rozmiarów małego wzgórza, co pomaga ci pracować wydajniej i wydajniej.

Czasami objawy ADHD mogą utrudniać wizualizację projektu. Może być trudno zrozumieć, jak wszystkie elementy do siebie pasują. Poproś przyjaciela lub kogoś, komu ufasz, aby pomógł ci przemyśleć i zorganizować kroki. Uważaj tylko, aby uniknąć pułapki skupienia się na szczegółach, przez co nie zrobisz żadnego postępu.

Wielu dorosłych z ADHD jest tak pochłoniętych szczegółami planowania, że ​​nigdy nie udaje im się pracować nad projektem. Planowanie staje się formą prokrastynacji.

Ustal terminy

Kiedy podzielisz zadanie na małe części, ustal terminy ukończenia każdej części. Łatwiej jest osiągnąć sukces, kiedy masz różne, małe cele krótkoterminowe , w porównaniu z jednym dużym celem długoterminowym. Jest to mniej przytłaczające i łatwiej jest pozostać zmotywowanym.

Za każdym razem, gdy osiągniesz krótkoterminowy cel, nagradzaj się. Tworzenie mniejszych celów pozwala również odejść od paniki w ostatniej chwili, gdy zbliża się duży termin.

Stosuj pozytywną presję społeczną

Posiadanie partnera odpowiedzialnego często motywuje do rozpoczęcia projektu i utrzymuje cię w działaniu.  Złóż zobowiązanie wobec partnera, przyjaciela lub współpracownika. Powiedz im o swoich celach i harmonogramie.

Ta delikatna presja społeczna może pomóc ci iść naprzód.

Inną opcją jest praca nad zadaniem z inną osobą. Połączenie społeczne pomaga utrzymać projekt stymulującym i angażującym.

Uczyń nudne zadania atrakcyjnymi

Nudne  lub żmudne zadanie może nie pobudzać mózgu na tyle , abyś chciał podjąć działanie. Jeśli to jest powodem prokrastynacji, zapytaj siebie: „Jak mogę zmienić to nudne zadanie w takie, które jest interesujące?” Istnieje wiele sposobów, aby uczynić zadanie bardziej atrakcyjnym. Oto kilka przykładów.

  • Zamień się w rywalizację z samym sobą. Ile talerzy możesz umyć w pięć minut? Użyj kuchennego minutnika , aby ci pomóc.
  • Uprzyjemnij sobie pracę, słuchając muzyki.
  • Gdy skończysz, czeka na Ciebie nagroda.

Rotacja między dwoma zadaniami

Spróbuj zmieniać zadania. To może utrzymać wysoki poziom zainteresowania i pozwolić Ci czuć się skupionym i zmotywowanym do obu zadań. Możesz ustawić timer i poświęcić każdemu zadaniu tyle samo czasu. To kolejny sposób, aby uczynić nudne zadania bardziej atrakcyjnymi.

Poświęć trochę czasu

Może być trudno zacząć zadanie, jeśli wydaje się duże, bez widocznego końca. Jednak o wiele łatwiej jest zacząć, jeśli zamierzasz nad nim pracować tylko przez 10 minut. Ustaw timer i pracuj przez 10 minut. Następnie sprawdź, jak się czujesz.

Rozpoczęcie zadania lub rozpoczęcie pracy nad zadaniem to coś, z czym zmaga się wielu chronicznych prokrastynatorów. Mówienie sobie, że będziesz pracować przez krótki okres czasu, może sprawić, że rozpoczęcie będzie wydawać się łatwiejsze, a gdy już zaczniesz, możesz stwierdzić, że łatwiej jest kontynuować pracę.

Czasami te pierwsze 10 minut wysiłku przebija się przez twoje uczucia oporu i czujesz chęć kontynuowania. Jeśli nie, ustaw timer na kolejne 10 minut i kontynuuj pracę w małych porcjach.

Ogranicz rozproszenia

Wyłącz telefon komórkowy, pocztę e-mail, Facebooka i wszystko inne, co rozprasza Cię od rozpoczęcia. Bądź również świadomy wewnętrznych rozproszeń, które mogą wpłynąć na Twoją koncentrację.

Możesz sobie powiedzieć: „Najpierw zrobię te inne małe rzeczy, a potem zabiorę się za ważne zadanie”. Jednak te inne „małe rzeczy” często przyczyniają się do cyklu odkładania spraw na później. Czujesz się bardzo zajęty i osiągasz wiele, ale unikasz głównego zadania, które musi zostać wykonane.

Szukaj szkolenia, gdy jest to konieczne

Czy unikasz zadania, ponieważ nie wiesz, jak je wykonać? Na przykład badania wykazały, że podczas gdy studenci często odkładają trudne kursy z powodu lęku, przygotowanie było przydatne w zmniejszaniu takiego strachu i prokrastynacji.

Jeśli tak, dlaczego nie wyedukować się? Możesz to zrobić, zapisując się na formalny kurs szkoleniowy. Albo możesz to zrobić w bardziej swobodny sposób, np. prosząc znajomego, aby ci pokazał, lub oglądając film w sieci.

Kiedy wiesz, jak coś zrobić, opór zanika i o wiele łatwiej jest podjąć działanie.

Deleguj komuś innemu

Czasami rozwijanie nowej umiejętności samemu jest wzmacniające. Innym razem właściwe jest delegowanie jej innej osobie, która już posiada umiejętności.

Na przykład nie musisz uczyć się, jak naprawić swój samochód. Możesz go oddać do warsztatu, w którym są przeszkoleni mechanicy. Nie czuj, że musisz zrobić wszystko sam.

Zastąp negatywne myśli

Nasze myśli i uczucia są bardzo potężne. Kiedy rozmawiasz ze sobą w pozytywny i delikatny sposób i przypominasz sobie o swoich ostatnich sukcesach, łatwiej jest podjąć działanie. Natomiast kiedy tkwisz w trybie negatywnym, trudno jest wyrwać się z cyklu unikania.

Jeśli zauważysz, że negatywne myślenie jest głównym powodem unikania przez Ciebie zadań, terapia poznawczo-behawioralna (CBT) może Ci pomóc.

CBT to forma terapii, która może pomóc Ci zidentyfikować ukryte negatywne myśli, które odgrywają rolę w chronicznej prokrastynacji. Gdy lepiej rozpoznasz te wzorce, możesz nauczyć się, jak zastąpić je bardziej pomocnymi myślami.

Badania sugerują, że CBT może być skutecznym narzędziem do redukcji prokrastynacji. W jednym badaniu uczestnicy z poważnym prokrastynacją otrzymali osiem tygodni albo samodzielnej internetowej CBT (ICBT), albo grupowej CBT. W obu przypadkach leczenie zmniejszyło prokrastynację i poprawiło lęk, depresję i samopoczucie.   

Skontaktuj się z lekarzem

Poinformuj lekarza lub specjalistę od zdrowia psychicznego o swoich wyzwaniach związanych z odkładaniem na później. Mogą oni ustalić, czy te wyzwania mogą być związane z lękiem, depresją, ADHD lub innymi schorzeniami.

Terapia i leki , gdy są odpowiednie, mogą być istotną częścią Twojego planu leczenia. Chociaż leki nie zapobiegną odkładaniu spraw na później, mogą pomóc w przypadku objawów, które odgrywają rolę. Jeśli na przykład masz ADHD, leki mogą pomóc Ci się skupić i ułatwić rozpoczęcie zadań.

Czy chroniczne odkładanie spraw na później znika?

Dobra wiadomość jest taka, że ​​chociaż chroniczne odkładanie spraw na później może być poważnym problemem, często zmniejsza się wraz z wiekiem. Odkładanie spraw na później jest zwykle najwyższe wśród młodych ludzi w wieku od 14 do 29 lat.

Istnieje kilka powodów, dla których prokrastynacja może stawać się mniej dotkliwa, gdy ludzie się starzeją. Niektóre cechy osobowości, w tym sumienność , stają się bardziej widoczne, gdy ludzie się starzeją. Osoby z wyższą wartością tej cechy mają tendencję do większej samokontroli i samodyscypliny, co oznacza, że ​​są mniej skłonne do prokrastynacji.

Doświadczenie życiowe może również pomóc ludziom rozwinąć lepsze umiejętności radzenia sobie ze stresem, co oznacza, że ​​mogą być mniej skłonni do odkładania spraw na później jako krótkoterminowego sposobu radzenia sobie ze stresem.

Chociaż ADHD nie znika po prostu, gdy ludzie osiągają dorosłość, może się zmieniać z czasem. Chociaż prokrastynacja nadal stanowi problem dla wielu dorosłych z ADHD, są oni również bardziej skłonni do rozwijania umiejętności radzenia sobie, które pomagają im zarządzać tymi tendencjami.

19 Źródeł
MindWell Guide korzysta wyłącznie ze źródeł wysokiej jakości, w tym recenzowanych badań, aby poprzeć fakty w naszych artykułach. Przeczytaj nasz proces redakcyjny , aby dowiedzieć się więcej o tym, jak sprawdzamy fakty i dbamy o to, aby nasze treści były dokładne, wiarygodne i godne zaufania.
  1. Prem R, Scheel TE, Weigelt O, Hoffmann K, Korunka C. Prokrastynacja w codziennym życiu zawodowym: badanie dziennikowe procesów wewnątrzosobowych, które łączą cechy pracy z prokrastynacją w miejscu pracyFront Psychol . 2018;9:1087. doi:10.3389/fpsyg.2018.01087

  2. Ferrari JR, Díaz-Morales JF. Prokrastynacja i radzenie sobie ze zdrowiem psychicznym: krótki raport dotyczący studentówBadania nad różnicami indywidualnymi. 2014;12(1):8–11.

  3. Johansson F, Rozental A, Edlund K i in. Powiązania między prokrastynacją a późniejszymi wynikami zdrowotnymi wśród studentów uniwersytetu w SzwecjiJAMA Netw Open . 2023;6(1):e2249346. doi:10.1001/jamanetworkopen.2022.49346

  4. Svartdal F, Granmo S, Færevaag FS. O behawioralnej stronie prokrastynacji: badanie opóźnienia behawioralnego w warunkach życia realnegoFront Psychol . 2018;9:746. doi:10.3389/fpsyg.2018.00746

  5. Zhao J, Meng G, Sun Y i in.  Związek między samokontrolą a prokrastynacją w oparciu o perspektywę teorii samoregulacji: moderowany model mediacjiCurr Psychol.  2021;50:5076–5086. doi:10.1007/s12144-019-00442-3

  6. Abbasi IS, Alghamdi NG. Występowanie, predyktory, przyczyny, leczenie i implikacje zachowań prokrastynacyjnych w środowisku ogólnym, akademickim i zawodowym . IJPS. 2015;7(1). doi:10.5539/ijps.v7n1p59

  7. Du J, Kerkhof P, van Koningsbruggen GM. Predyktory porażki samokontroli w mediach społecznościowych: natychmiastowe gratyfikacje, nawykowe sprawdzanie, wszechobecność i powiadomieniaCyberpsychol Behav Soc Netw . 2019;22(7):477-485. doi:10.1089/cyber.2018.0730

  8. Nuvvula S. Wyuczona bezradnośćContemp Clin Dent . 2016;7(4):426-427. doi:10.4103/0976-237X.194124

  9. Barel E, Shahrabani S, Mahagna L, Massalha R, Colodner R, Tzischinsky O. Lęk stanowy i prokrastynacja: moderująca rola czynników neuroendokrynnychBehav Sci (Basel) . 2023;13(3):204. doi:10.3390/bs13030204

  10. Niermann HC, Scheres A. Związek między prokrastynacją a objawami zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) u studentów studiów licencjackichInt J Methods Psychiatr Res . 2014;23(4):411-421. doi:10.1002/mpr.1440

  11. Johansson F, Rozental A, Edlund K i in. Powiązania między prokrastynacją a późniejszymi wynikami zdrowotnymi wśród studentów uniwersytetu w SzwecjiJAMA Netw Open . 2023;6(1):e2249346. doi:10.1001/jamanetworkopen.2022.49346

  12. Briars L, Todd T. Przegląd leczenia farmakologicznego zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagiJ Pediatr Pharmacol Ther . 2016;21(3):192-206. doi:10.5863/1551-6776-21.3.192

  13. Brown KA, Samuel S, Patel DR. Farmakologiczne leczenie zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi u dzieci i młodzieży: przegląd dla praktykówTransl Pediatr . 2018;7(1):36-47. doi:10.21037/tp.2017.08.02

  14. Ramkumar P, Acuna DE, Berniker M, Grafton ST, Turner RS, Kording KP. Chunking jako wynik kompromisu w obliczeniach wydajnościowychNat Commun . 2016;7:12176. doi:10.1038/ncomms12176

  15. Oussedik E, Foy CG, Masicampo EJ, Kammrath LK, Anderson RE, Feldman SR. Odpowiedzialność: brakujący konstrukt w modelach zachowań związanych z przestrzeganiem zasad i w praktyce klinicznejPatient Prefer Adherence . 2017;11:1285–1294. doi:10.2147/PPA.S135895

  16. Attia NA, Baig L, Marzouk YI, Khan A. Potencjalny wpływ technologii i rozproszeń na koncentrację studentów studiów licencjackichPak J Med Sci . 2017;33(4):860–865. doi:10.12669/pjms.334.12560

  17. Vahedi S, Farrokhi F, Gahramani F, Issazadegan A. Związek między prokrastynacją, strategiami uczenia się i lękiem przed statystyką wśród irańskich studentów: analiza korelacji kanonicznejIran J Psychiatry Behav Sci . 2012;6(1):40–46.

  18. Rozental A, Forsström D, Lindner P i in. Leczenie prokrastynacji za pomocą terapii poznawczo-behawioralnej: pragmatyczne badanie z randomizacją porównujące leczenie dostarczane przez internet i w grupachBehav Ther . 2018;49(2):180-197. doi:10.1016/j.beth.2017.08.002

  19. Beutel ME, Klein EM, Aufenanger S i in. Prokrastynacja, stres i satysfakcja z życia w różnych grupach wiekowych – badanie reprezentatywnej społeczności niemieckiejPLoS One . 2016;11(2):e0148054. doi:10.1371/journal.pone.0148054

Autor: Keath Low


 Keath Low, MA, jest terapeutką i naukowczynią kliniczną w Carolina Institute for Developmental Disabilities na University of North Carolina. Specjalizuje się w leczeniu ADD/ADHD.

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top