Zamknij ten odtwarzacz wideo
Maria Korneeva/Moment/Getty Images
Stres jest znaną i nieuniknioną częścią codziennego życia. Przybiera wiele form, od stresu związanego z łączeniem obowiązków rodzinnych, zawodowych i szkolnych po radzenie sobie z problemami takimi jak zdrowie, pieniądze i związki.
Za każdym razem, gdy stajemy w obliczu potencjalnego zagrożenia, nasz umysł i ciało wkraczają do akcji, mobilizując się, aby albo poradzić sobie z problemem (walka), albo go uniknąć (ucieczka) .
Prawdopodobnie słyszałeś o tym, jak zły stres jest dla twojego umysłu i ciała. Może prowadzić do fizycznych objawów, takich jak bóle głowy i bóle w klatce piersiowej. Może powodować problemy z nastrojem, takie jak lęk lub smutek. Może nawet prowadzić do problemów behawioralnych, takich jak wybuchy gniewu lub przejadanie się.
Być może nie wiesz, że stres może mieć również poważny wpływ na mózg . 1 mózg staje w obliczu stresu, reaguje szeregiem reakcji – zarówno dobrych, jak i złych – mających na celu mobilizację i obronę przed potencjalnymi zagrożeniami.
Czasami stres może pomóc wyostrzyć umysł i poprawić zdolność zapamiętywania szczegółów tego, co się dzieje. Ale może również mieć negatywny wpływ na mózg, taki jak przyczynianie się do chorób psychicznych i faktyczne zmniejszanie objętości mózgu.
Spis treści
Na pierwszy rzut oka
Chociaż czasami zakładamy, że stawianie czoła stresującym wyzwaniom czyni nas silniejszymi, dowody sugerują, że długotrwałe narażenie na stres może mieć poważne negatywne skutki dla zdrowia mózgu. Może zwiększyć podatność na choroby psychiczne, zmienić strukturę mózgu, zniszczyć neurony, zmniejszyć objętość mózgu i wpłynąć na uczenie się i poznanie. Poprzez lepsze zrozumienie tego, jak stres wpływa na mózg, możesz podjąć kroki, aby poradzić sobie ze stresem w swoim życiu i pomóc zapobiec (a może nawet cofnąć) niektóre szkody.
Przewlekły stres zwiększa ryzyko chorób psychicznych
Naukowcy odkryli, że przewlekły stres odgrywa ważną rolę w powstawaniu wielu zaburzeń psychicznych, w tym depresji, choroby afektywnej dwubiegunowej i zespołu stresu pourazowego .
Badania wskazują, że przewlekły stres powoduje długotrwałe zmiany w mózgu. Zmiany te mogą pomóc wyjaśnić, dlaczego osoby doświadczające przewlekłego stresu są również bardziej podatne na zaburzenia nastroju i lękowe w późniejszym życiu.
Stres może odgrywać rolę w rozwoju zaburzeń psychicznych, takich jak depresja i różne zaburzenia emocjonalne.
W jednym badaniu naukowcy przeprowadzili serię eksperymentów, badając wpływ przewlekłego stresu na mózg. Odkryli, że taki stres tworzy więcej komórek produkujących mielinę, ale mniej neuronów niż normalnie.
To zaburzenie powoduje nadmiar mieliny w niektórych obszarach mózgu, co zakłóca czas i równowagę komunikacji. Naukowcy odkryli, że stres może mieć również negatywny wpływ na hipokamp mózgu .
Badania obrazowe wskazują, że stres może zaburzać funkcjonowanie układu serotoninowego i dopaminowego w organizmie, co może mieć związek z wywoływaniem takich stanów.
Jeśli Ty lub ktoś Ci bliski zmaga się z zaburzeniami psychicznymi, skontaktuj się z Krajową Infolinią ds. Nadużywania Substancji i Usług Zdrowia Psychicznego (SAMHSA) pod numerem 1-800-662-4357 , aby uzyskać informacje o placówkach wsparcia i leczenia w Twojej okolicy.
Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego znajdziesz w naszej Krajowej Bazie Danych Pomocy .
Stres zmienia strukturę mózgu
Wyniki tych eksperymentów ujawniły również, że przewlekły stres może prowadzić do długotrwałych zmian w strukturze i funkcjonowaniu mózgu.
Ważna część mózgu, znana jako istota szara, odpowiada za myślenie wyższego rzędu, takie jak podejmowanie decyzji i rozwiązywanie problemów . Mózg zawiera jednak również to, co nazywamy „istotą białą”, składającą się ze wszystkich aksonów łączących się z innymi obszarami mózgu w celu przekazywania informacji.
Nazwa istoty białej pochodzi od tłustej, białej osłonki zwanej mieliną, która otacza aksony i przyspiesza sygnały elektryczne służące do przekazywania informacji w mózgu.
Kiedy przewlekły stres prowadzi do nadprodukcji mieliny, nie powoduje to tylko krótkotrwałej zmiany równowagi między białą i szarą istotą. Może również prowadzić do trwałych zmian w strukturze mózgu.
Lekarze i naukowcy zauważyli, że osoby cierpiące na zespół stresu pourazowego mają również nieprawidłowości w mózgu, w tym zaburzenia równowagi istoty szarej i białej.
Nie każdy stres jest taki sam
Ważne jest, aby pamiętać, że nie każdy stres oddziałuje na mózg i sieci neuronowe w ten sam sposób. Dobry stres , czyli taki, który pomaga nam dobrze stawić czoła wyzwaniom, pomaga w pozytywnym połączeniu mózgu, co prowadzi do wzmocnienia sieci neuronowych i większej odporności.
Z drugiej strony przewlekły stres może prowadzić do szeregu problemów. Podczas gdy dobry stres przyczynia się do większej odporności, przewlekły stres prawdopodobnie zwiększy twoją podatność na problemy ze zdrowiem psychicznym w późniejszym czasie.
Stres zabija komórki mózgowe
Hormony wydzielane przez organizm pod wpływem stresu, oprócz zmiany struktury mózgu, mogą także niszczyć neurony w mózgu, szczególnie te, które dopiero się utworzyły.
Stres może również ograniczyć lub nawet zatrzymać produkcję nowych neuronów w hipokampie.
Hipokamp jest jednym z obszarów mózgu silnie powiązanych z pamięcią , emocjami i uczeniem się. Jest to również jeden z dwóch obszarów mózgu, w których neurogeneza , czyli powstawanie nowych komórek mózgowych, zachodzi przez całe życie.
Zwiększone ryzyko chorób neurodegeneracyjnych
Przewlekły stres i długotrwałe narażenie na kortyzol również zwiększają produkcję glutaminianu. Glutaminian jest pobudzającym neuroprzekaźnikiem, który odgrywa kluczową rolę w regulacji nastroju, poznaniu i funkcjach pamięci. Nadmiar glutaminianu może jednak przyczynić się do uszkodzenia lub śmierci komórek mózgowych.
Nadmiar glutaminianu wiąże się z chorobami neurodegeneracyjnymi, takimi jak choroba Alzheimera , Parkinsona i Huntingtona.
Stres kurczy mózg
Stres nie tylko utrudnia rozwój komórek mózgowych; może również zmniejszyć całkowitą objętość mózgu . Nawet u zdrowych osób stres może prowadzić do zmniejszenia się obszarów mózgu związanych z regulacją emocji , metabolizmem i pamięcią.
Gdy jesteśmy stale narażeni na wysokie poziomy kortyzolu, istnieje ryzyko, że doświadczymy zmniejszenia objętości mózgu, szczególnie w tak ważnych obszarach jak hipokamp i kora przedczołowa.
Problemy z pamięcią i myśleniem
W jednym badaniu naukowcy odkryli, że może to prowadzić do problemów z pamięcią i myśleniem. Uczestnicy z wysokim poziomem kortyzolu tracą większą objętość mózgu i gorzej wypadają w testach poznawczych i pamięciowych.
Chociaż ludzie często wiążą negatywne skutki z nagłym, intensywnym stresem wywołanym przez wydarzenia zmieniające życie (takie jak klęski żywiołowe, wypadki samochodowe czy śmierć bliskiej osoby), naukowcy sugerują, że to codzienny stres, z którym wszyscy się zmagamy, może z czasem przyczynić się do wystąpienia szerokiego zakresu zaburzeń psychicznych.
Efekty stresu wydają się być również kumulatywne. Narażenie na bardziej stresujące wydarzenia jest powiązane z mniejszą ilością istoty szarej w korze przedczołowej, obszarze mózgu powiązanym z samokontrolą i emocjami.
Zmniejszona odporność na stres w przyszłości
Przewlekły, codzienny stres wydaje się mieć niewielki wpływ na objętość mózgu, ale może sprawić, że ludzie będą bardziej podatni na kurczenie się mózgu w obliczu intensywnych, traumatycznych czynników stresogennych.
Innymi słowy, narażenie na długotrwały stres może sprawić, że sprostanie wymaganiom przyszłych czynników stresogennych będzie dla ludzi większym wyzwaniem.
Różne rodzaje stresu wpływają na mózg w różny sposób. Ostatnie stresujące wydarzenia (utrata pracy, wypadek samochodowy) wpływają na świadomość emocjonalną. Traumatyczne wydarzenia (śmierć bliskiej osoby, poważna choroba) mają większy wpływ na ośrodki nastroju .
Stres uszkadza pamięć
Czy po przeżyciu stresującego wydarzenia zauważyłeś, że pamięć szczegółów jest nieco niewyraźna? Dzieje się tak, ponieważ czasami stres może sprawić, że wydarzenia mogą być trudne do zapamiętania.
Nawet stosunkowo niewielki stres może natychmiast wpłynąć na pamięć, np. gdy spóźnisz się do pracy i nie będziesz mieć pewności, gdzie są kluczyki do samochodu lub gdzie położyłeś teczkę.
Badania na zwierzętach wykazały, że stres może wpływać na pamięć i uczenie się. Na przykład wykazano, że przewlekły stres szkodzi pamięci przestrzennej lub zdolności do przypominania sobie informacji o położeniu obiektów w otoczeniu i orientacji przestrzennej.
Inne badanie wykazało, że wysoki poziom hormonu stresu, kortyzolu, wiązał się z pamięci krótkotrwałej u starszych szczurów.14
Warto również zauważyć, że choć badania na zwierzętach mogą dostarczyć cennych informacji na temat potencjalnego wpływu stresu, potrzeba więcej badań, aby dowiedzieć się więcej na temat wpływu stresu na pamięć u ludzi.
Trochę stresu może poprawić pamięć
Ponownie, ważne jest, aby pamiętać, że nie każdy stres jest sobie równy. Odczuwanie odrobiny nerwowości przed prezentacją w pracy może pomóc Ci lepiej się zaprezentować. Jednak zbyt dużo stresu lub stresu, który pojawia się, gdy próbujesz się czegoś nauczyć, może być szkodliwe.
Niewielki stres w odpowiednim czasie może pobudzić pamięć. Niewłaściwy stres w niewłaściwym czasie może jednak utrudnić zapamiętywanie.
Na przykład badania wskazują, że gdy stres występuje bezpośrednio przed nauką, pamięć może zostać wzmocniona poprzez pomoc w jej konsolidacji.
Jednakże odczuwanie stresu podczas próby zapamiętania czegoś może mieć odwrotny skutek. W takich przypadkach odczuwanie stresu podczas próby przypomnienia sobie czegoś z pamięci może zakłócać zdolność do odzyskania informacji.