Zamknij ten odtwarzacz wideo
Psychologia uczenia się koncentruje się na szeregu zagadnień związanych ze sposobem, w jaki ludzie się uczą i wchodzą w interakcje ze swoim otoczeniem.
Przygotowujesz się do dużego testu na zajęciach z psychologii uczenia się? A może po prostu interesuje Cię przegląd tematów z zakresu psychologii uczenia się i behawioralnej? Ten przewodnik do nauki oferuje krótki przegląd niektórych głównych problemów uczenia się, w tym behawioryzmu, warunkowania klasycznego i instrumentalnego .
Dowiedzmy się trochę więcej o psychologii uczenia się.
Spis treści
Definicja uczenia się w psychologii
Uczenie się można zdefiniować na wiele sposobów, ale większość psychologów zgodziłaby się, że jest to stosunkowo trwała zmiana zachowania wynikająca z doświadczenia. W pierwszej połowie XX wieku szkoła myślenia znana jako behawioryzm zyskała dominującą pozycję w psychologii i starała się wyjaśnić proces uczenia się. Behawioryzm starał się mierzyć tylko obserwowalne zachowania.
3 rodzaje uczenia się w psychologii
Uczenie się behawioralne można podzielić na trzy ogólne kategorie.
Warunkowanie klasyczne
Warunkowanie klasyczne to proces uczenia się, w którym następuje skojarzenie między bodźcem, który wcześniej był neutralny, a bodźcem, który naturalnie wywołuje reakcję.
Na przykład w klasycznym eksperymencie Pawłowa zapach jedzenia był naturalnie występującym bodźcem, który był sparowany z wcześniej neutralnym dzwonieniem dzwonka. Gdy tylko skojarzenie zostało dokonane między nimi, sam dźwięk dzwonka mógł prowadzić do reakcji.
Na przykład, gdybyś nie umiał pływać i wpadłbyś do basenu, podjąłbyś działania mające na celu uniknięcie wpadnięcia do basenu.
Warunkowanie instrumentalne
Warunkowanie instrumentalne to proces uczenia się, w którym prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji wzrasta lub maleje z powodu wzmocnienia lub kary. Początkowo badane przez Edwarda Thorndike’a , a później przez BF Skinnera , podstawową ideą warunkowania instrumentalnego jest to, że konsekwencje naszych działań kształtują zachowanie dobrowolne.
Skinner opisał, w jaki sposób wzmocnienie może prowadzić do zwiększenia zachowań, podczas gdy kara skutkowałaby zmniejszeniem. Odkrył również, że czas, w którym wzmocnienia zostały dostarczone, wpływał na to, jak szybko zachowanie zostało nauczone i jak silna będzie reakcja. Czas i tempo wzmocnienia są znane jako harmonogramy wzmocnienia .
Na przykład Twoje dziecko może nauczyć się odrabiać zadania domowe, ponieważ nagradzasz je smakołykami i/lub pochwałami.
Uczenie się przez obserwację
Uczenie się przez obserwację to proces, w którym uczenie się następuje poprzez obserwowanie i naśladowanie innych. Teoria uczenia się społecznego Alberta Bandury sugeruje, że oprócz uczenia się poprzez warunkowanie, ludzie uczą się również poprzez obserwowanie i naśladowanie działań innych.
Jak wykazano w jego klasycznych eksperymentach z lalką Bobo , ludzie będą naśladować działania innych bez bezpośredniego wzmocnienia. Cztery ważne elementy są niezbędne do efektywnego uczenia się przez obserwację: uwaga, umiejętności motoryczne, motywacja i pamięć.
Na przykład starsze rodzeństwo nastolatka dostaje mandat za przekroczenie prędkości, z nieprzyjemnymi konsekwencjami w postaci grzywien i ograniczeń. Nastolatek uczy się nie przekraczać prędkości, gdy zaczyna prowadzić samochód.
Podsumowanie
W psychologii wyróżnia się trzy typy uczenia się: warunkowanie klasyczne, warunkowanie instrumentalne i uczenie się przez obserwację.
Historia psychologii uczenia się
Jednym z pierwszych myślicieli, którzy badali wpływ uczenia się na zachowanie, był psycholog John B. Watson , który w swojej przełomowej pracy z 1913 r. Psychology as the Behaviorist Views It zasugerował , że wszystkie zachowania są wynikiem procesu uczenia się. Behawioryści uważali, że psychologia powinna być naukowym badaniem obserwowalnych, mierzalnych zachowań. Praca Watsona obejmowała słynny eksperyment Little Albert, w którym warunkował małe dziecko, by bało się białego szczura.
Behawioryzm dominował w psychologii przez większą część wczesnego XX wieku. Chociaż podejścia behawioralne nadal są ważne, druga część stulecia charakteryzowała się pojawieniem psychologii humanistycznej, psychologii biologicznej i psychologii poznawczej .
Inne ważne postacie w psychologii uczenia się to:
Słowo od Verywell
Psychologia uczenia się obejmuje szeroki zakres badań, które generalnie koncentrują się na warunkowaniu klasycznym, warunkowaniu instrumentalnym i uczeniu się przez obserwację. W miarę rozwoju tej dziedziny nadal ma ona ważne implikacje dla wyjaśniania i motywowania ludzkich zachowań.