Jak uczenie się przez obserwację wpływa na zachowanie

Istnieje wiele teorii uczenia się, takich jak warunkowanie klasyczne i warunkowanie instrumentalne , które podkreślają, jak bezpośrednie doświadczenie, wzmocnienie lub kara mogą prowadzić do uczenia się. Jednak wiele uczenia się odbywa się pośrednio.

Na przykład pomyśl o tym, jak dziecko może obserwować dorosłych machających do siebie nawzajem, a następnie naśladować te działania później. Ogromna ilość nauki odbywa się poprzez ten proces. W psychologii nazywa się to uczeniem się przez obserwację.

Uczenie się przez obserwację jest czasami nazywane kształtowaniem, modelowaniem i wzmocnieniem zastępczym. Chociaż może mieć miejsce w dowolnym momencie życia, najczęściej zdarza się w dzieciństwie.

Odgrywa również ważną rolę w procesie socjalizacji. Dzieci uczą się, jak zachowywać się i reagować na innych, obserwując, jak ich rodzice i/lub opiekunowie wchodzą w interakcje z innymi ludźmi.

Historia uczenia się przez obserwację

Psycholog Albert Bandura jest badaczem najczęściej kojarzonym z nauką przez obserwację. On i inni wykazali, że jesteśmy naturalnie skłonni do angażowania się w naukę przez obserwację.

Badania sugerują, że naśladownictwo ze zrozumieniem społecznym ma tendencję do rozpoczynania się około 2 roku życia, ale będzie się różnić w zależności od konkretnego dziecka. W przeszłości badania twierdziły, że noworodki są zdolne do naśladowania, ale prawdopodobnie nie jest to prawdą, ponieważ noworodki często reagują na bodźce w sposób, który może wydawać się naśladowaniem, ale nim nie jest.

Jeśli kiedykolwiek robiłeś miny do malucha i oglądałeś, jak próbuje naśladować twoje ruchy, to być może byłeś świadkiem, jak uczenie się przez obserwację może być tak wpływową siłą. Teoria społecznego uczenia się Bandury podkreśla moc uczenia się przez obserwację.

Przykłady uczenia się przez obserwację

Poniżej przedstawiono przypadki, które pokazują, że uczenie się przez obserwację miało miejsce.

• Dziecko obserwuje rodzica składającego pranie. Później podnosi trochę ubrań i naśladuje składanie ubrań.
• Młoda para wybiera się na randkę do azjatyckiej restauracji. Obserwują innych gości w restauracji jedzących pałeczkami i naśladują ich ruchy, aby nauczyć się, jak używać tych sztućców.
• Dziecko obserwuje, jak jego kolega z klasy wpada w kłopoty za uderzenie innego dziecka. Uczą się z obserwacji tej interakcji, że nie powinni bić innych.
• Grupa dzieci bawi się w chowanego. Jedno dziecko dołącza do grupy i nie wie, co robić. Po obserwacji innych dzieci bawiących się, szybko uczą się podstawowych zasad i dołączają.

Etapy uczenia się przez obserwację

Istnieją cztery etapy uczenia się przez obserwację , które muszą wystąpić, aby nastąpiło znaczące uczenie się. Należy pamiętać, że jest to coś innego niż po prostu kopiowanie czyjegoś zachowania. Zamiast tego uczenie się przez obserwację może obejmować składnik społeczny i/lub motywacyjny, który wpływa na to, czy obserwator zdecyduje się zaangażować w określone zachowanie, czy go uniknąć.

Uwaga

Aby obserwator mógł się uczyć, musi być w odpowiednim stanie umysłu, aby to zrobić. Oznacza to posiadanie energii do nauki, pozostawanie skupionym na tym, w co angażuje się model, i bycie w stanie obserwować model przez wystarczająco długi czas, aby zrozumieć, co robi.

Zatrzymanie

Jeśli obserwator był w stanie skupić się na zachowaniu modela, następnym krokiem jest zapamiętanie tego, co widział. Jeśli obserwator nie jest w stanie przypomnieć sobie zachowania modela, może potrzebować powrotu do pierwszego etapu.

Reprodukcja

Jeśli obserwator jest w stanie skupić się i zapamiętać informacje, kolejnym etapem w nauce obserwacyjnej jest próba ich odtworzenia. Ważne jest, aby pamiętać, że każda osoba będzie miała swoją własną, unikalną zdolność do naśladowania pewnych zachowań, co oznacza, że ​​nawet przy idealnym skupieniu i przypomnieniu, niektóre zachowania mogą nie być łatwo kopiowane.

Motywacja

Aby obserwator zaangażował się w to nowe zachowanie, będzie potrzebował pewnego rodzaju motywacji . Nawet jeśli obserwator jest w stanie naśladować model, jeśli brakuje mu motywacji, aby to zrobić, prawdopodobnie nie będzie kontynuował tego nowego wyuczonego zachowania.

Motywacja może wzrosnąć, jeśli obserwator widział, jak model otrzymuje nagrodę za angażowanie się w określone zachowanie i wierzy, że on również otrzyma nagrodę, jeśli naśladuje to zachowanie. Motywacja może się zmniejszyć, jeśli obserwator miał wiedzę lub był świadkiem ukarania modelu za określone zachowanie.

Wpływ na uczenie się przez obserwację

Według badań Bandury istnieje szereg czynników, które zwiększają prawdopodobieństwo, że zachowanie zostanie naśladowane. Bardziej prawdopodobne jest, że naśladujemy:

• Ludzie, których postrzegamy jako ciepłych i troskliwych
• Ludzie, którzy otrzymują nagrody za swoje zachowanie
• Ludzie, którzy zajmują w naszym życiu pozycję autorytatywną
• Ludzie podobni do nas pod względem wieku, płci i zainteresowań
• Ludzie, których podziwiamy lub którzy mają wyższy status społeczny
• Kiedy zostaliśmy nagrodzeni za naśladowanie zachowania w przeszłości
• Kiedy brakuje nam pewności co do naszej wiedzy i umiejętności
• Kiedy sytuacja jest myląca, niejednoznaczna lub nieznana

Zalety i wady uczenia się przez obserwację

Uczenie się przez obserwację ma potencjał nauczania i wzmacniania lub zmniejszania pewnych zachowań w oparciu o szereg czynników. Szczególnie powszechne w dzieciństwie, uczenie się przez obserwację może być kluczową częścią tego, jak uczymy się nowych umiejętności i uczymy się unikać konsekwencji.

Pojawiły się jednak również obawy, że ten rodzaj uczenia się może prowadzić do negatywnych wyników i zachowań. Niektóre badania, zainspirowane badaniami Bandury, skupiały się na efektach, jakie uczenie się przez obserwację może mieć na dzieci i nastolatków.

Na przykład, poprzednie badania wykazały bezpośredni związek między graniem w pewne brutalne gry wideo a wzrostem agresji w krótkim okresie. Jednak późniejsze badania, które skupiały się na krótkoterminowym i długoterminowym wpływie gier wideo na graczy, nie wykazały żadnych bezpośrednich związków między graniem w gry wideo a agresywnym zachowaniem.

Podobnie badania dotyczące ekspozycji mediów na treści o charakterze seksualnym i zachowań seksualnych nastolatków wykazały, że generalnie nie ma związku między oglądaniem treści o charakterze seksualnym a uprawianiem seksu w ciągu następnego roku.

Inne badanie wykazało, że jeśli nastolatki w wieku 14 i 15 lat tej samej płci wspólnie konsumowały media seksualne i/lub jeśli rodzice ograniczali ilość oglądanych treści seksualnych, prawdopodobieństwo uprawiania seksu było niższe. Prawdopodobieństwo stosunku seksualnego wzrastało, gdy rówieśnicy płci przeciwnej wspólnie konsumowali treści seksualne.

Zastosowania uczenia się przez obserwację

Uczenie się przez obserwację można wykorzystać w świecie rzeczywistym na wiele różnych sposobów. Oto kilka przykładów:

• Nauka nowych zachowań : Nauka obserwacyjna jest często wykorzystywana jako narzędzie w świecie rzeczywistym do nauczania ludzi nowych umiejętności. Może to obejmować dzieci obserwujące swoich rodziców wykonujących zadanie lub uczniów obserwujących nauczyciela biorącego udział w demonstracji.
• Wzmacnianie umiejętności : Uczenie się przez obserwację jest również kluczowym sposobem na wzmacnianie i wzmacnianie zachowań. Na przykład, jeśli badanie pokazuje, że inny uczeń otrzymuje nagrodę za podniesienie ręki w klasie, będzie bardziej prawdopodobne, że podniesie rękę następnym razem, gdy będzie chciał zadać pytanie.
• Minimalizowanie negatywnych zachowań : Uczenie się przez obserwację odgrywa również ważną rolę w ograniczaniu niepożądanych lub negatywnych zachowań. Na przykład, jeśli widzisz, że współpracownik został upomniany za nieukończenie zadania na czas, oznacza to, że prawdopodobnie szybciej ukończysz swoją pracę.

Słowo od Verywell

Uczenie się przez obserwację może być potężnym narzędziem uczenia się. Kiedy myślimy o koncepcji uczenia się, często mówimy o bezpośredniej instrukcji lub metodach, które polegają na wzmacnianiu i karaniu . Jednak wiele uczenia się odbywa się znacznie bardziej subtelnie i polega na obserwowaniu ludzi wokół nas i modelowaniu ich działań. Tę metodę uczenia się można stosować w szerokim zakresie środowisk, w tym w szkoleniach zawodowych, edukacji, doradztwie i psychoterapii .