Czym jest podwójna diagnoza?

Podwójna diagnoza, zwana również zaburzeniem współwystępującym, ma miejsce, gdy u osoby rozpoznaje się zarówno zaburzenie zdrowia psychicznego, jak i zaburzenie związane z używaniem substancji psychoaktywnych.

Dana Cavallo , doktor nauk, adiunkt psychiatrii na Yale School of Medicine, mówi, że przykładem podwójnej diagnozy jest współwystępowanie zaburzeń związanych z używaniem alkoholu lub narkotyków z zaburzeniami psychicznymi, takimi jak zaburzenia nastroju lub lękowe.

Jeśli Ty lub ktoś Ci bliski ma podwójną diagnozę, nie jesteś sam . W 2020 roku 17 milionów dorosłych w Stanach Zjednoczonych doświadczyło zaburzeń zdrowia psychicznego wraz z zaburzeniami związanymi z używaniem substancji.

Posiadanie podwójnej diagnozy często nie jest zbiegiem okoliczności . „Choroba psychiczna jest około dwa razy bardziej powszechna u osób zdiagnozowanych jako uzależnione” — mówi dr Cavallo. Narodowy Instytut ds. Nadużywania Narkotyków (NIDA) zauważa, że ​​około połowa osób, które doświadczają zaburzeń związanych z używaniem substancji, doświadcza również choroby psychicznej w pewnym momencie swojego życia i odwrotnie.

W tym artykule omówiono przyczyny, proces diagnostyczny i opcje leczenia w przypadku podwójnej diagnozy, a także niektóre strategie radzenia sobie, które mogą okazać się pomocne.

Przyczyny podwójnej diagnozy

Poniżej przedstawiono niektóre powody, dla których zaburzenia związane z używaniem substancji psychoaktywnych współwystępują z zaburzeniami zdrowia psychicznego, zgodnie z danymi Narodowego Instytutu Zdrowia Psychicznego (NIMH).

Typowe czynniki ryzyka

Zarówno zaburzenia związane z używaniem substancji, jak i problemy ze zdrowiem psychicznym mają wspólne czynniki ryzyka, takie jak stres i trauma . Czynniki genetyczne mogą również odgrywać rolę, ponieważ problemy ze zdrowiem psychicznym i problemy z używaniem substancji mają tendencję do występowania rodzinnie.

Problemy ze zdrowiem psychicznym mogą prowadzić do używania substancji psychoaktywnych

Problemy ze zdrowiem psychicznym mogą zmienić mózg człowieka, czyniąc go bardziej podatnym na nagradzające działanie alkoholu. Może to zwiększyć prawdopodobieństwo, że będzie kontynuował używanie substancji i rozwinie uzależnienie od niej.

Na przykład osoba z lękiem, depresją lub zespołem stresu pourazowego (PTSD) może zwrócić się ku substancjom takim jak alkohol lub narkotyki, aby poczuć się lepiej. Jednak chociaż substancje mogą oferować tymczasową ucieczkę, z czasem pogarszają objawy tych schorzeń.

Używanie substancji może prowadzić do problemów ze zdrowiem psychicznym

Podobnie, używanie substancji może zmienić mózg w sposób, który zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia u danej osoby zaburzeń psychicznych. Osoba używająca alkoholu lub substancji może być zatem bardziej podatna na problemy ze zdrowiem psychicznym, a im dłużej używa substancji, tym większe ryzyko wystąpienia chorób psychicznych, mówi dr Cavallo.

Diagnozowanie współwystępujących zaburzeń

Krajowe Stowarzyszenie na Rzecz Chorych Psychicznie (NAMI) zauważa, że ​​objawy współwystępujących zaburzeń mogą się znacznie różnić w zależności od tego, na jakie schorzenia cierpi dana osoba.

Często trudno jest rozplątać objawy, ponieważ objawy zdrowia psychicznego mogą być związane ze schematem używania substancji, efektami odurzenia, a nawet odstawieniem konkretnej substancji, wyjaśnia dr Cavallo. „Na przykład osoba może przestać używać kokainy, a ostrym skutkiem może być nastrój depresyjny”.

Dlatego też ważne jest również, aby zapytać o objawy, które mogły lub nie mogły występować przed zażywaniem substancji i czy zażywanie substancji zaostrzyło objawy zdrowia psychicznego, mówi dr Cavallo. „Ważne jest również rozpoznanie psychospołecznych czynników wyzwalających, takich jak znaczny stres lub historia traumy , które mogą leżeć u podstaw obu zaburzeń”.

Leczenie współwystępujących zaburzeń

Leczenie współwystępujących zaburzeń wymaga zintegrowanego podejścia.

„Leczenie podwójnej diagnozy musi obejmować zarówno chorobę psychiczną, jak i używanie substancji psychoaktywnych jednocześnie, ponieważ oba te czynniki razem mają tak duży wpływ na życie danej osoby. Leczenie polega zatem na zintegrowaniu tych dwóch zaburzeń, a nie na skupianiu się na każdym z nich osobno” – mówi dr Cavallo.

Oto niektóre z metod leczenia, które lekarze mogą zalecić w przypadku podwójnej diagnozy:

• Detoksykacja: Pierwszy krok, który może być poważną przeszkodą, polega na zaprzestaniu używania substancji i wypłukaniu ich z organizmu. Proces detoksykacji jest często przeprowadzany w warunkach szpitalnych, aby pracownicy służby zdrowia mogli monitorować pacjenta i podawać leki oraz opiekę w przypadku wystąpienia u niego objawów odstawienia.
• Psychoterapia: Terapia jest często ważną częścią planu leczenia. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest często pomocna w zmianie niezdrowych wzorców myślenia, które przyczyniają się do używania substancji. Niektórzy ludzie mogą początkowo potrzebować intensywnej terapii, ale gdy już opanują swoje objawy i nauczą się przydatnych umiejętności radzenia sobie, mogą być w stanie zmniejszyć częstotliwość sesji terapeutycznych, mówi dr Cavallo.
• Leki: Leki nie tylko łagodzą objawy odstawienia, ale także zmniejszają pragnienie sięgnięcia po narkotyki lub alkohol, a także łagodzą objawy zaburzeń psychicznych.
• Rehabilitacja stacjonarna: Osoby z współwystępującymi zaburzeniami mogą skorzystać z rehabilitacji stacjonarnej, w ramach której mogą być objęte ciągłym monitorowaniem i opieką psychiatryczną.
• Grupy wsparcia: Zmaganie się z podwójną diagnozą może być trudne. Grupy wsparcia oferują ludziom możliwość dzielenia się radami, świętowania sukcesów, dawania upustu frustracjom, znajdowania zasobów oraz oferowania pomocy i inspiracji.

Na przykład, nie chcemy leczyć lęku lekami , które mogą powodować nadużywanie ; podobnie, nie chcemy leczyć zaburzeń związanych z używaniem substancji psychoaktywnych bez zrozumienia okoliczności, w jakich dana osoba używa danej substancji, i jaki ma ona na nią wpływ – wyjaśnia dr Cavallo.

Radzenie sobie z podwójną diagnozą

Dr Cavallo dzieli się kilkoma strategiami, które mogą okazać się pomocne w radzeniu sobie z podwójną diagnozą:

• Poszukaj pomocy: Pierwszym krokiem w pomocy komuś w radzeniu sobie z podwójną diagnozą jest przekonanie go do szukania pomocy . Znalezienie współczującego dostawcy, który jest skłonny słuchać i zrozumieć, w jaki sposób diagnozy wpływają na jego dobre samopoczucie fizyczne, zdrowie emocjonalne i życie społeczne, jest konieczne dla skutecznej interwencji.
• Bierz aktywny udział w leczeniu: Rozmowa z profesjonalistą to dopiero początek procesu zdrowienia. Aktywny udział w leczeniu jest krytyczny. Pełne zaangażowanie w leczenie z odpowiednim wsparciem z wewnątrz i z zewnątrz programu leczenia jest bardzo korzystne.
• Skup się na lepszym samopoczuciu: Każde zaburzenie zdrowia psychicznego lub związane z używaniem substancji psychoaktywnych może stwarzać wiele wyzwań dla pacjenta, jego przyjaciół i rodziny. Podwójna diagnoza może komplikować plan leczenia, ale edukacja, wsparcie, terapia i leki mogą pomóc osobom w powrocie do zdrowia i prowadzeniu bardzo produktywnego życia.

Słowo od Verywell

Radzenie sobie z zaburzeniem związanym z używaniem substancji psychoaktywnych może być trudne, a w przypadku podwójnej diagnozy może być jeszcze trudniejsze, ponieważ współwystępujące zaburzenia mogą pogorszyć oba stany. Ważne jest, aby szukać pomocy w przypadku tych schorzeń, uzyskać dokładną diagnozę i uczestniczyć w leczeniu, aby zacząć czuć się lepiej.