Radzenie sobie z późną postacią choroby Alzheimera

Choroba Alzheimera to zaburzenie mózgu, które wpływa na pamięć, myślenie i zachowanie osoby. „Schorzenie to wpływa na zdolność osoby do wykonywania codziennych zadań. Zwykle zaczyna się od zadań bardziej złożonych, ale ostatecznie wpływa również na te prostsze” — mówi Richard Marottoli , MD, MPH, geriatra w Yale Medicine, który specjalizuje się w leczeniu choroby Alzheimera.

U około 5% pacjentów pierwsze objawy pojawiają się w wieku od 30 do 60 lat, co określa się mianem wczesnego początku choroby Alzheimera. Jednak u większości osób objawy zaczynają się pojawiać w połowie 60. roku życia lub później, co określa się mianem późnego początku choroby Alzheimera.

W tym artykule omówiono strategie, które mogą pomóc w radzeniu sobie z późną postacią choroby Alzheimera, a także przedstawiono wskazówki, które mogą okazać się przydatne dla opiekunów.

Radzenie sobie fizycznie

Na szczęście objawy fizyczne w chorobie Alzheimera występują stosunkowo rzadko, mogą jednak wystąpić trudności z utrzymaniem równowagi i potrzeba coraz większej pomocy przy czynnościach związanych z samoobsługą – wyjaśnia dr Marottoli.

Dr Marottoli sugeruje kilka strategii, które mogą pomóc Ci poradzić sobie z problemami fizycznymi:

• Bądź aktywny: Bądź tak aktywny fizycznie, jak to możliwe. Nawet łagodne lub umiarkowane ćwiczenia mogą pomóc spowolnić postęp choroby, obniżyć poziom stresu, poprawić równowagę i koordynację oraz zmniejszyć ryzyko upadków.
• Stosuj zdrową dietę: Stosowanie zdrowej, zbilansowanej diety, np. diety śródziemnomorskiej, może pomóc w spowolnieniu tempa degeneracji mózgu. Dieta śródziemnomorska opiera się na świeżych owocach, warzywach, produktach pełnoziarnistych, owocach morza i zdrowych źródłach tłuszczu, takich jak orzechy i oliwa z oliwek.
• Uzyskaj pomoc w zakresie higieny osobistej: Zrób tyle, ile możesz, ale poproś o pomoc w zadaniach, przy których potrzebujesz pomocy. Z czasem możesz coraz bardziej potrzebować pomocy w czynnościach związanych z higieną osobistą, takich jak kąpiel, ubieranie się, mycie zębów, czesanie włosów lub wstawanie z krzesła. Zapięcia na rzepy, łyżki do butów i inne pomoce mogą ułatwić ubieranie się. 
• Zarządzaj problemami zdrowotnymi: Regularnie badaj się i zarządzaj problemami zdrowotnymi, takimi jak ciśnienie krwi, cukrzyca i cholesterol, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia powikłań. Optymalizacja słuchu i wzroku może pomóc w poprawie przetwarzania mózgowego.
• Regularnie szczep się przeciwko grypie: Regularne szczepienie się przeciwko grypie jest ważne, ponieważ choroba Alzheimera może zwiększać ryzyko zachorowania na takie choroby, jak zapalenie płuc czy grypa.
• Wdróż strategie zapobiegające upadkom: Trudności z chodzeniem, równowagą i koordynacją mogą zwiększać ryzyko upadku. Możesz zapobiec upadkom, utrzymując czystą podłogę, zostawiając włączone światło w nocy, montując uchwyty w łazience, unikając luźnych ubrań, nosząc solidne buty i korzystając z laski lub balkonika jako wsparcia.
• Unikaj palenia i picia: Unikaj alkoholu lub zmniejsz jego spożycie i spróbuj rzucić palenie. Substancje te mogą przyspieszyć spadek funkcji poznawczych.
• Sprawdź, czy możesz bezpiecznie prowadzić: Jeśli prowadzisz samochód, poproś bliską osobę, aby okresowo jechała z Tobą, aby upewnić się, że nadal prowadzisz bezpiecznie. Przygotuj plany awaryjne na czas, gdy nie będziesz już w stanie prowadzić.
• Skonsultuj się z terapeutą zajęciowym: Pomocna może okazać się również konsultacja z fizjoterapeutą lub terapeutą zajęciowym , który oceni Twoje objawy i sytuację w Twoim domu, aby ustalić, jakie urządzenia wspomagające mogą Ci się przydać i w jaki sposób możesz zoptymalizować swoją sytuację życiową, aby zapewnić sobie większe bezpieczeństwo i mobilność.

Radzenie sobie z emocjami

Poniżej dr Marottoli sugeruje kilka strategii, które mogą pomóc Ci poradzić sobie emocjonalnie:

• Pogodzenie się z diagnozą: Zdiagnozowanie choroby Alzheimera może być przygnębiające. Możesz czuć złość lub szok i mieć problem z zaakceptowaniem diagnozy . Albo możesz czuć ulgę, że w końcu istnieje wyjaśnienie twoich trudności. Zaakceptowanie diagnozy i pogodzenie się z nią jest pierwszym krokiem do poradzenia sobie z nią.
• Zdobądź wiedzę na temat tej choroby: Istnieje wiele książek o chorobie Alzheimera; niektóre z nich są napisane z perspektywy pacjenta, inne z perspektywy opiekuna i członków rodziny.
• Zdobądź wsparcie: Zdobądź wsparcie od rodziny, członków, przyjaciół i pracowników służby zdrowia. Bądź szczery w kwestii swoich obaw. Wyznacz zaufaną osobę, która będzie podejmować decyzje w Twoim imieniu, jeśli nadejdzie czas, gdy nie będziesz w stanie tego zrobić. 
• Zaplanuj przyszłość: porozmawiaj z bliskimi i dostawcami opieki zdrowotnej o tym, co jest dla Ciebie najważniejsze i spróbuj dostosować opiekę zdrowotną, finanse i inne decyzje do tego. Porozmawiaj z prawnikiem specjalizującym się w prawie osób starszych, aby upewnić się, że kwestie majątkowe są załatwione, a także z doradcą finansowym, jeśli takiego masz, aby pomógł Ci zrozumieć Twoje opcje.
• Zidentyfikuj zasoby społeczności: Wiele organizacji społecznościowych ma zasoby, które mogą być pomocne. Sprawdź zasoby w swojej społeczności pod kątem programów aktywności i grup wsparcia .

Opieka i pomoc innym

Jeśli opiekujesz się osobą z późnym początkiem choroby Alzheimera, dr Marottoli sugeruje kilka wskazówek, które mogą okazać się pomocne:

• Utrzymuj rutynę: Postępuj zgodnie ze stałą codzienną rutyną, aby osoba wiedziała, czego się spodziewać w ciągu dnia. Mogą być zdezorientowani lub zdezorientowani zmianami w swojej codziennej rutynie.
• Zaplanuj odpowiednią ilość czasu w swoim harmonogramie: Warto zaplanować sobie zapas czasu w codziennym harmonogramie, ponieważ codzienne zadania często mogą zająć więcej czasu, niż zakładałeś.
• Zachęcaj do aktywności: Zachęcaj osobę do bycia tak aktywną fizycznie, społecznie i umysłowo, jak to możliwe. Znajdź aktywności, które lubią robić i pomóż im uczestniczyć w nich w dowolny możliwy sposób. Na przykład, jeśli nie potrafią już grać na pianinie, ale nadal lubią muzykę , graj dla nich lub śpiewaj im, kiedy tylko możesz.
• Zminimalizuj rozpraszacze: unikaj dekoracji w paski lub z geometrycznymi wzorami i nie pozostawiaj włączonego radia ani telewizora w tle, ponieważ mogą one rozpraszać uwagę osoby siedzącej i utrudniać jej koncentrację.
• Mów prosto: Mów powoli i wyraźnie do osoby i unikaj mówienia jej lub zadawania jej wielu pytań na raz. Jeśli pomagasz jej w czynnościach związanych z opieką osobistą, pomocne może być poinformowanie jej, co robisz, aby była przygotowana.
• Bądź cierpliwy: Ta osoba może być bardziej podatna na zdenerwowanie lub drażliwość, ale unikaj kłótni z nią lub okazywania jej gniewu, frustracji lub stresu . Zapewnij ją, że jesteś dla niej i że możesz pomóc naprawić wszystko, co ją dręczy. Rozładuj napięte sytuacje humorem i życzliwością.
• Trzymaj niebezpieczne przedmioty poza zasięgiem dzieci: Trzymaj potencjalnie niebezpieczne przedmioty, takie jak zapałki, noże, nożyczki, ostre przybory kuchenne, narzędzia, alkohol i leki w bezpiecznym miejscu, a w razie potrzeby pod zamknięciem na klucz.
• Skup się na chwili obecnej: Chociaż pomocne jest przewidywanie i planowanie przyszłości, staraj się nie przejmować zbytnio stanem bliskiej osoby ani nie martwić się pewnymi objawami lub manifestacjami, które mogą nigdy nie wystąpić. Skup się na chwili obecnej i ciesz się czasem spędzonym z bliską osobą.
• Zadbaj o swoje zdrowie: Dbaj o siebie i nie zaniedbuj swoich potrzeb fizycznych i emocjonalnych.
• Poszukaj wsparcia: Wsparcie jest kluczowym czynnikiem, więc poproś o pomoc innych krewnych i przyjaciół, zarówno w kwestii wsparcia emocjonalnego, jak i bardziej praktycznych aspektów i codziennych zadań. Możesz również skorzystać z dołączenia do grupy wsparcia dla opiekunów, ponieważ może to być pomocne źródło wsparcia emocjonalnego i porad dotyczących opieki.

Słowo od Verywell

Choroba Alzheimera o późnym początku może być trudna do opanowania, ponieważ jest to choroba śmiertelna , która powoduje powolną utratę zdolności umysłowych i fizycznych. Ponadto oznacza to również utratę poczucia osobistej sprawczości i poczucie zależności od innych.

Jeśli masz trudności z zaakceptowaniem diagnozy lub dostosowaniem się do zmian w swoim życiu, pomocna może okazać się wizyta u specjalisty zdrowia psychicznego, który pomoże Ci poradzić sobie z frustracją, depresją lub lękiem, których doświadczasz. Przyjaciele, członkowie rodziny i grupy wsparcia mogą być również cennymi źródłami wsparcia.