Wychowanie równoległe: nawigowanie i zrozumienie jego wpływu na dzieci

Kiedy para z dziećmi na utrzymaniu się rozwodzi , jak wychowują swoje dzieci? To zależy od okoliczności danej pary — niektórzy mogą mieć niezwykle przyjazne relacje z drugim rodzicem dziecka, podczas gdy inni wolą jak najmniej kontaktu. 

Dla niektórych rodziców opcją jest rodzicielstwo równoległe. Polega ono na tym, że oboje rodzice wchodzą ze sobą w interakcje tak mało, jak to możliwe, dzieląc się opieką i utrzymując relacje z dzieckiem. 

Dla niektórych rodziców może to być trwałe rozwiązanie. Dla innych może to być tymczasowe rozwiązanie, podczas gdy oni rozwiązują swoje różnice. Ale jak działa równoległe rodzicielstwo i jak wpływa na same dzieci? Przyjrzyjmy się temu bliżej.

Jakie są korzyści z równoległego rodzicielstwa?

Równoległe rodzicielstwo pozwala dzieciom mieć oboje rodziców w swoim życiu, nawet jeśli się nie dogadują.

Badania wykazały, że gdy dzieci spędzają około połowy czasu z każdym z rodziców, mogą spodziewać się najlepszych rezultatów — wspólna opieka nad dzieckiem jest najlepszym rozwiązaniem, o ile to możliwe. Dzieje się tak nawet w przypadku, gdy jeden z rodziców nie zgadza się na wspólną opiekę lub rodzice są w konflikcie. 

Wspólne rodzicielstwo jest lepsze dla dzieci

Korzyści wynikające ze wspólnej opieki obejmują:

• Mniej problemów emocjonalnych i behawioralnych
• Wyższa samoocena
• Lepsze wyniki w nauce
• Lepsze relacje z członkami rodziny

Równoległe rodzicielstwo jest dobre dla rodziców, którzy mają skłonność do kłótni

Równoległe rodzicielstwo może działać, jeśli rodzice prawdopodobnie będą się kłócić, gdy będą się ze sobą częściej kontaktować. Badania wskazują, że dzieci często obwiniają siebie lub czują, że zawiodły, gdy ich rodzice pozostają w konflikcie po rozwodzie, podczas gdy niektóre dzieci będą opowiadać się po stronie jednego z rodziców. Równoległe rodzicielstwo, nawet jeśli tylko w krótkim okresie, może być rozwiązaniem. 

Czy rodzicielstwo równoległe ma jakieś wady?

Choć w niektórych przypadkach rodzicielstwo równoległe może odpowiadać rodzicom, może wiązać się z pewnymi wyzwaniami.

Zaangażowani rodzice mogą mieć różne style wychowania, co może powodować zamieszanie

Według dr Amy Mezulis, współzałożycielki i głównej specjalistki klinicznej w Joon , „główne wyzwania związane z rodzicielstwem równoległym to niespójność stylów wychowawczych , potencjalne konflikty i radzenie sobie z nieoczekiwanymi zmianami w harmonogramie”.

„Dla dzieci może być trudne, aby mieć różne style rodzicielskie w różnych domach, na przykład pod względem pory snu, zasad, obowiązków lub oczekiwań. Niektóre dzieci potrafią się elastycznie dostosować, ale inne dzieci mogą mieć większe problemy behawioralne lub emocjonalne, gdy zmieniają się między bardzo różnymi środowiskami”.

„Rodzice trzymają się złych lub negatywnych uczuć wobec drugiego rodzica, a te uczucia przeszkadzają w priorytetowym traktowaniu potrzeb dzieci” – wyjaśnia Joanne Jackson, psychoterapeutka i rzeczniczka UK Council for Psychotherapy. „Te złe/negatywne uczucia mogą bardzo szybko przerodzić się w kłótnię lub bitwę między rodzicami, a domyślnie potrzeby dziecka przepadają, ponieważ rodzice są bardziej skupieni lub napędzani kłótnią między sobą”.

Jackson wyjaśnia, że ​​rodzicom w takiej sytuacji może być trudno zachować otwarty umysł lub obiektywizm. Naraża to dzieci na konflikt, a „nawet jeśli nie ma wyraźnych argumentów, istnieją ukryte zachowania komunikacyjne, które rodzice wykazują, a dzieci są bardzo wrażliwe na ich zauważanie, a to wpływa na nie negatywnie”. 

Jaki jest Twój styl wychowania?

Ten szybki i darmowy quiz na temat stylów wychowania pomoże Ci przeanalizować metody, które stosujesz w wychowaniu swoich dzieci, i ustalić, czy warto nauczyć się nowych zachowań rodzicielskich:

Negatywne zachowania, które mogą przejawiać rodzice

Dzieci mogą przejąć od swoich rodziców następujące zachowania: 

• Nadmierna krytyka wobec drugiego rodzica
• Mówiąc, że dziecko musi być chronione przed drugim rodzicem
• Zadawanie dziecku pytań o drugiego rodzica
• Mieszanie własnych myśli i uczuć na temat drugiego rodzica z myślami i uczuciami dziecka
• Poleganie na dziecku w kwestii wsparcia emocjonalnego lub towarzystwa
• Nie rozmawianie z dzieckiem o drugim rodzicu
• Nie wyświetlanie zdjęć ani przypomnień o drugim rodzicu

Utwórz plan rodzicielski, który sprawdzi się u każdego

Stwórz plan i traktuj go jak umowę biznesową. Postaraj się go przestrzegać dla dobra swoich dzieci. 

Postaw swoje dziecko na pierwszym miejscu i pamiętaj, że jest ono odrębną osobą. Może się z tobą nie zgadzać w kwestii twojego byłego partnera lub małżonka i może preferować niektóre zasady obowiązujące w domu drugiego rodzica. 

I choć czasami może to być kuszące, nie wtrącaj się, gdy twoje dzieci są z drugim rodzicem. Nawet jeśli jest coś, z czym się nie zgadzasz — chyba że martwisz się o nadużycia lub zaniedbania — drugi rodzic ma pełne prawo do wychowywania dzieci tak, jak uważa za stosowne. 

Minimalizowanie komunikacji może być pomocne

Komunikowanie się z drugim rodzicem dziecka może być ostatnią rzeczą, na którą masz ochotę, ale jest to konieczne dla ich wychowania. A dla najlepszych, najbardziej produktywnych rezultatów, są rzeczy, które możesz wypróbować. 

„Zarządzaj swoimi stanami fizjologicznymi, zdenerwowaniem i złością w taki sposób, aby nie narażać dzieci na twój wybuch złości”. 

Poleca, aby rozmawiać o wszystkim z zaufaną osobą dorosłą lub terapeutą, gdy dzieci nie są obecne. I, jakkolwiek trudne by to nie było, spróbuj wybaczyć swojemu byłemu partnerowi — w końcu, nawet jeśli nie był świetnym partnerem, mężem lub żoną, może być świetnym rodzicem. 

Staraj się dogadywać z dziećmi

Kiedy się komunikujesz, upewnij się, że jesteście na tej samej stronie. Zwłaszcza w obecności dzieci staraj się prezentować zjednoczony front, aby dzieci wiedziały, że nie mogą grać przeciwko sobie. I bądź przyjazny, lub przynajmniej uprzejmy, z pozytywnym tonem i pozytywną mową ciała , ponieważ dzieci to wyczują. 

Inną sugestią Jackson jest zbadanie opcji komunikacji współrodzicielskiej. Proponuje pomysły takie jak komunikacja przez SMS, przez telefon, dzielenie się kalendarzem online lub korzystanie z aplikacji do współrodzicielstwa. Albo może najlepiej porozmawiać osobiście, ponieważ nic nie może zostać źle zinterpretowane.

Jak rodzicielstwo równoległe wpływa na dzieci

Jeśli rodzice nie potrafią współrodzicielstwa w taki sposób, aby potrzeby ich dzieci były na pierwszym miejscu, może to mieć na nie negatywny wpływ. Dzieci mogą być bardziej narażone na problemy ze zdrowiem psychicznym, takie jak lęk i depresja, a także trudności behawioralne i trudności w relacjach.

Ale, jak mówi dr Mezulis, gdy rodzicielstwo równoległe jest dobrze prowadzone, „pozwala dzieciom wiedzieć, czego się spodziewać w ciągu tygodnia lub miesiąca pod względem rodzicielstwa” — ta spójność zmniejsza niepokój u dzieci. „Co najważniejsze”, mówi dr Mezulis, „pozwala dzieciom utrzymywać silne relacje z obojgiem rodziców”. 

Inną ważną rzeczą do rozważenia jest to, że strategia równoległego rodzicielstwa może wymagać zmiany w zależności od wieku. Na przykład młodsze dzieci mogą być bardziej dotknięte zmianami w harmonogramie lub zasadach i oczekiwaniach z jednego środowiska do drugiego, podczas gdy starsze dzieci mogą być bardziej elastyczne, ale mieć więcej pytań dotyczących sposobu współrodzicielstwa. 

Czy są jakieś kwestie prawne, o których należy pamiętać?

Ważne jest, aby rozważyć prawne aspekty równoległego rodzicielstwa. Kiedy masz wspólną prawną opiekę nad dzieckiem ze swoim byłym partnerem lub małżonkiem, możesz musieć przestrzegać ustalonego przez sąd harmonogramu, więc możesz musieć się z nimi przynajmniej komunikować, aby zorganizować przyprowadzanie i odbieranie dzieci.

Jednak codzienne decyzje — na przykład co nakarmić dzieci na lunch lub kiedy ustalić porę pójścia spać — będą pozostawione uznaniu rodzica, który obecnie opiekuje się dziećmi. Jednak w przypadku równoległego rodzicielstwa niektórzy rodzice mogą mieć skłonność do sprzeczania się ze sobą o drobne decyzje.