Waarom we er last van krijgen, volgens therapeuten

Jong stel zit apart op de bank. Ze kijken elkaar aan met geïrriteerde blikken.

Foto: Tara Moore / Getty Images.

“The ick” is een uitdrukking die de popcultuur is binnengedrongen, met name in de datingwereld, en verwijst naar het verliezen van romantische of seksuele interesse in iemand tot wie je ooit aangetrokken was. Getrouw aan de naam kan “the ick” zich zelfs uiten als milde of sterke afkeer jegens de andere persoon, en er uiteindelijk toe leiden dat je de relatie verbreekt.

In sommige gevallen is de boosheid volkomen terecht en is het gewoon een teken dat het tijd is om te zeggen: “Dankjewel, volgende.” In gevallen waarin dit gevoel een patroon in je relaties wordt , is het echter een teken om na te denken over je mogelijke weerstand om gehecht te raken.

Voor meer inzicht in wat de ick is, waarom we het krijgen, wanneer we ernaar moeten luisteren en wanneer we ons eigen gedrag opnieuw moeten evalueren, vroegen we therapeuten om hun mening te geven. Lees verder om dieper in te gaan op de psychologische wortels van de ick en om te leren of je dit gevoel kunt overwinnen .

Wat is de Ick precies?

In de kern is de ick een negatief gevoel of reactie die we ontwikkelen ten opzichte van de persoon met wie we daten. Het gaat minder om zorgen of twijfels over de ander, maar meer om een ​​viscerale reactie op een gewoonte, gedrag of persoonlijkheidskenmerk.

Psychologisch gezien kan dit ervoor zorgen dat we onaangename gevoelens voor de ander krijgen, tot het punt dat we ons terugtrekken uit de relatie.

“Omdat het meer een reactie is, kan de misselijkheid snel optreden en je overvallen, terwijl als je twijfels hebt in de relatie, de problemen kunnen aanvoelen alsof ze al een tijdje aanhouden”, legt Leanna Stockard , LMFT bij LifeStance Health , uit . 

Ze voegt toe dat de ick op elk punt in de relatie kan toeslaan, van die allereerste date tot na jaren van huwelijk . Dit komt omdat we constant nieuwe dingen over onze partner leren en zelfs onszelf ontwikkelen.

Waarom krijgen we de irritatie?

Stel je voor dat je vijf maanden met iemand aan het daten bent. Het gaat goed, ze hebben je ouders al ontmoet en je vrienden hebben hun duimpje omhoog gegeven. Dan ga je op een dag uit eten en ze zijn onbeleefd tegen de ober en je ziet ze met hun mond open kauwen. Je voelt je op dat moment absoluut walgelijk en vindt het moeilijk om te schudden. Het beïnvloedt je gevoelens voor hen zo erg dat je afstand begint te nemen. 

Dit is slechts één voorbeeld van een miljoen mogelijke scenario’s. Je kunt de rillingen krijgen als je ziet dat je partner slecht met iemand anders omgaat, als je een gebrek aan hygiëne opmerkt of na een grote uitbarsting. Laten we eens wat dieper ingaan op een aantal van die scenario’s.

Rode of gele vlaggen

Amber Trueblood , LMFT, zegt dat we de ick kunnen ervaren nadat we een gele of rode vlag bij onze partner hebben waargenomen. Dit zijn signalen om voorzichtig verder te gaan of om helemaal terug te trekken, en het is belangrijk om naar dit onderbuikgevoel te luisteren.

Rode vlaggen zijn verbaal, emotioneel of fysiek misbruik, en gele vlaggen zijn niet-schadelijke gedragsproblemen die uw relatie of waardeverschillen beïnvloeden. Als uw naaste vrienden of familieleden zorgen of verwarring over uw relatie delen, is dit een teken om dieper te kijken en te vertrouwen op dat “bah”-gevoel.

“Ik kan niet genoeg benadrukken dat het van groot belang is om naar je onderbuikgevoel te luisteren wanneer misbruikgedrag zich begint te manifesteren, om te voorkomen dat we vervallen in manipulatietechnieken, die op de lange termijn moeilijker te verlaten kunnen zijn”, aldus Stockard.

Uit elkaar groeien

We evolueren voortdurend, en soms vertaalt zich dat in een natuurlijke toename van emotionele afstand tussen jou en je partner. Een manier waarop we psychologisch met deze realiteit kunnen omgaan, is door onze partner minder gunstig te gaan bekijken. Dit kan het makkelijker maken om onszelf los te maken van een relatie waarvan we aannemen dat die nergens heen gaat.

Dit betekent niet per se dat de relatie voorbij is, maar het zou ons moeten triggeren om opnieuw te evalueren. Trueblood zegt: “Luisteren naar je lichaam en je gevoelens is een belangrijk onderdeel van het begrijpen van jezelf en je behoeften. [De ick krijgen] betekent dat een diepere analyse de tijd en moeite meer dan waard zal zijn.”

Vermijdende hechting

Vermijdende hechting is een type hechtingsstijl waarbij we aarzelen om te investeren in een relatie. Stockard zegt: “Wanneer we worstelen met vermijdende hechting, zorgt het dichtbij iemand komen en nadenken over de mogelijkheid van een langdurige, veilige relatie ervoor dat onze geest een kans vindt om ons van diegene terug te trekken.” 

Ze zegt dat we deze reactie hebben vanwege angst voor afwijzing of verlating, omdat een vermijdende hechtingsstijl wil dat we ons terugtrekken voordat we gekwetst kunnen worden. Dat gezegd hebbende, als je merkt dat je herhaaldelijk de ick ervaart in relaties, is er een grote kans dat je een vermijdende hechtingsstijl hebt.

Volgens de hechtingstheorie zijn er vier primaire typen hechtingsstijlen: veilig, ambivalent, vermijdend en ongeorganiseerd. Onze stijl geeft aan hoe we door relaties heen bewegen en kan uiteindelijk van invloed zijn op ons succes of gebrek daaraan in romantische relaties.

Kun jij de irritatie overwinnen?

Is je relatie helemaal gedoemd als je de rillingen krijgt? Niet per se. In gevallen waarin je te maken hebt met een rode vlag, is het belangrijk om naar dat onderbuikgevoel te luisteren en weg te lopen. Bij gele vlaggen is het een teken om het rustiger aan te doen, te communiceren en voorzichtig te werk te gaan. In gevallen waarin je uit elkaar groeit, is het belangrijk om je te herpakken en met je partner te communiceren over de koers van je relatie.

Stockard erkent dat de ick moeilijk van zich af te schudden kan zijn. Je kunt het gevoel echter zeker overwinnen door radicaal transparant te zijn tegenover je partner en jezelf. “Als het gedrag of bepaalde eigenschappen van je partner je de ick bezorgen, kan het de moeite waard zijn om dit met hen te bespreken om te zien of het iets is waar ze aan willen werken of willen veranderen,” zegt Stockard.

In situaties waarin je te maken hebt met een vermijdende hechtingsstijl, is het belangrijk om de onderliggende oorzaak aan te pakken, zodat je vreugde kunt vinden in gezonde relaties . Anders blijf je misschien in deze cyclus zonder tussenkomst.

Hoe lastig het ook kan zijn om deze diepgewortelde reacties op gehechtheid te overwinnen, het zal je in de toekomst veel opleveren als je het probleem aanpakt.

Praten met een therapeut is een manier om dit gedrag in jezelf beter te begrijpen. Je kunt ook contact maken met vrienden en familie, een dagboek bijhouden en meer leren over vermijdende gehechtheid, zodat je persoonlijke triggers beter begrijpt en er in realtime doorheen kunt werken.

Uit onderzoek is gebleken dat naast het werken aan jezelf, dankbaarheid beoefenen en je richten op de dingen die je leuk vindt aan je partner, een manier is om je relatie te koesteren.

Uiteindelijk is het ervaren van de ick een teken dat we nog wat meer moeten graven, hetzij met onze partner of over onszelf. Luister naar je onderbuikgevoel om weg te lopen bij het omgaan met rode vlaggen, communiceer met je partner als je het gevoel hebt dat je uit elkaar groeit en kijk naar binnen om wat te helen als dit een patroon is van vermijdende gehechtheid in je relaties.

2 Bronnen
MindWell Guide gebruikt alleen bronnen van hoge kwaliteit, waaronder peer-reviewed studies, om de feiten in onze artikelen te ondersteunen. Lees ons redactionele proces om meer te weten te komen over hoe we feiten controleren en onze content accuraat, betrouwbaar en geloofwaardig houden.
  1. Bartholomew K, Horowitz LM.  Hechtingsstijlen onder jongvolwassenen: een test van een vier-categorieënmodelJ Pers Soc Psychol . 1991;61(2):226-244. doi:10.1037/0022-3514.61.2.226

  2. Gordon AM, Impett EA, Kogan A, Oveis C, Keltner D.  Hebben en vasthouden: dankbaarheid bevordert het onderhouden van relaties in intieme bandenJ Pers Soc Psychol . 2012;103(2):257-274. doi:10.1037/a0028723

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top