Onbezongen held in de spotlight: zwarte meisjes die ademen

Toen 2021 begon en de wereld de aanhoudende impact van COVID-19 en politieke onrust voelde, kwam er één lichtpuntje naar voren: de focus op geestelijke gezondheid. 

Volgens een onderzoek dat in januari 2021 door Harris Poll werd uitgevoerd in opdracht van de American Psychological Association, was de stress in de Verenigde Staten in deze periode het hoogst sinds het begin van de pandemie.

Voor de zwarte gemeenschap heeft de pandemie nog meer stress veroorzaakt, omdat zwarte of Afro-Amerikaanse mensen twee keer zoveel kans hebben om aan COVID te sterven dan blanke mensen

Om degenen te eren die dit jaar een verschil maken in het leven van mensen, zet MindWell Guide de onbezongen helden in het zonnetje die een cruciale rol hebben gespeeld in mentaal welzijn.

Maak kennis met Jasmine Marie

Jasmine Marie, oprichter van de maatschappelijke impactorganisatie black girls breathing , een veilige plek voor zwarte vrouwen om hun mentale en emotionele gezondheid te beheren door middel van ademwerk, is zo’n held.

Nadat ze in 2013 afstudeerde, kreeg Jasmine Marie een veeleisende baan bij een merkmanagementbedrijf in New York City.

“Ik herinner me dat ik de effecten ervoer van het constant gestrest zijn,” vertelt Marie aan Verywell. “Ik ging naar mijn dokter en ze zei: ‘Dit is gewoon stress. Ik weet niet hoe ik het je anders moet vertellen. Je moet een manier vinden om met stress om te gaan.”

Destijds werkte ze als vrijwilliger op de communicatieafdeling van de Baptistenkerk waar ze lid van was in Harlem.

“Ze openden een buurthuis voor inwoners van Harlem en boden gratis diensten van allerlei aard aan. Breathwork werd een van de lessen en zo kwam ik ermee in aanraking,” zegt ze. 

Toen Marie het merkmanagementbedrijf verliet om haar eigen marketingbureau te starten, wendde ze zich tot ademwerk om met stressvolle tijden om te gaan.

In 2018 voelde ze zich genoodzaakt om een ​​opleiding te volgen als trauma- en rouw-geïnformeerde ademwerkbeoefenaar. Echter, al haar trainers waren niet-zwarte mensen, en het gebrek aan diversiteit inspireerde haar om een ​​verandering door te voeren. 

“Ik wist hoe krachtig ademwerk is en wat het voor mijn gemeenschap kon betekenen, en ik wilde echt dat zwarte vrouwen op een persoonlijke, op maat gemaakte manier toegang zouden hebben tot ademwerk, specifiek voor hun ervaring”, zegt Marie. 

Dus in 2019 begon ze met het ademen van zwarte meisjes.

De verbinding maken

“Onze gemeenschap staat onder grote druk en soms wordt er te weinig aandacht besteed aan mentale gezondheidsproblemen en de manier waarop dat onze fysieke gezondheid beïnvloedt”, zegt Marie.

Het verband tussen chronische stress in de zwarte gemeenschap en de relatie met borstkanker , hartziekten en hoge bloeddruk, en de lage prevalentie van deze aandoeningen, motiveerde Marie om contact te leggen met zoveel mogelijk zwarte vrouwen.

Aanvankelijk bood ze persoonlijke sessies aan in Atlanta, waar ze momenteel woont, maar ze toerde ook door Dallas, Houston, Los Angeles, New York City en Washington DC om sessies te geven.

“Onze tour was uitverkocht en dat gaf me meer bevestiging dat mensen dit echt nodig hadden. We hadden ook virtuele sessies die tegelijkertijd plaatsvonden”, zegt Marie.

Pandemie bewijst dat er meer behoefte is

Toen de pandemie toesloeg, stopten alle persoonlijke sessies van zwarte meisjes met ademhalen. Sinds juni 2020 biedt het twee virtuele ademhalingscirkels per maand aan, met de opname van een erkende therapeut in de maandelijkse sessies.

De gemeenschap van zwarte meisjes bestaat uit meer dan 16.000 zwarte vrouwen van alle leeftijden, voornamelijk uit Noord-Amerika, Canada, het Verenigd Koninkrijk en Afrika.

Tijdens elke sessie begeleidt Marie 350 tot 450 vrouwen door middel van ademhalingswerk.

Ze beschrijft ademwerk als een actieve meditatie en een hulpmiddel om de reactie van het zenuwstelsel op trauma en triggers opnieuw te trainen. Ze legt uit dat ademwerk zich richt op de duur van de ademhaling, herhaling en frequentie, in de hoop het parasympathische zenuwstelsel te activeren , wat helpt bij het herstel van stress.

“In onze westerse cultuur, met name voor gemarginaliseerde gemeenschappen, is er een norm van chronische stress, dus dat parasympathische zenuwstelsel reageert niet echt op de manier waarop het dat vroeger deed, omdat je lichaam overbelast is en [hoge] cortisolniveaus [produceert]”, zegt Marie. “We gebruiken ademhalingsoefeningen als hulpmiddel om dat aspect van het zenuwstelsel en de automatische reactie ervan te versterken.”

Het eerste deel van elke sessie is gericht op een ademhalingspatroon. Het tweede deel richt zich op gecontroleerde rust, waarbij deelnemers worden aangemoedigd om zich op hun gemak te voelen en niets te doen.

“[Dit] is moeilijk voor veel mensen. Voor zwarte vrouwen is het extreem moeilijk, ze kunnen niet stilzitten,” zegt Marie.

Maximaal 150 vrouwen die Marie’s sessies bijwonen, kunnen gratis deelnemen. De overige vrouwen krijgen toegang tot de sessies op basis van een glijdende schaal: $ 0 tot $ 15 is gereserveerd voor degenen die het financieel moeilijk hebben en $ 20 tot $ 25 voor anderen.

“Als we nu naar hulpmiddelen kijken, zelfs de hulpmiddelen die speciaal zijn afgestemd op zwarte vrouwen, vereisen veel hulpmiddelen voor geestelijke gezondheid dat je een aanvraag indient voor gratis therapie, maar je moet zes maanden wachten om te horen of je in aanmerking komt, en dat is niet echt het probleem aanpakken of een realtime hulpmiddel zijn als mensen extreme trauma’s ervaren,” zegt Marie. “Toen verergerden de financiële spanningen van COVID de gaten.”

Bovendien, naarmate de wereld zich meer bewust werd van de sociale onrechtvaardigheden waarmee de zwarte gemeenschap te maken krijgt, zegt Marie dat dit een gevoel van hoop voor de zwarte gemeenschap heeft gecreëerd dat anderen luisteren. Toch, zegt ze, is het belangrijk om te onthouden dat zwarte vrouwen hun hele leven de effecten van sociale onrechtvaardigheden hebben gevoeld.

“Toen dit vorig jaar meer [gesprekken] op gang bracht en we meer steun zagen voor middelen zoals de onze, was dat een zucht van verlichting, maar er moet nog meer gebeuren”, zegt Marie.

Genezende conversatie naast ademhaling

Marie begint elke sessie met een dialoog gebaseerd op thema’s gerelateerd aan zwarte vrouwen en mentale gezondheid. Bijvoorbeeld, enkele onderwerpen die ze initieert zijn stigma rond mentale gezondheid , het verbreken van generatieverbindingen met schaamte en het zorgen voor iemands mentale gezondheid, de rol van religie in mentale gezondheid, en meer.

Daarnaast ontstaan ​​er veel gesprekken over het gevoel dat ze alleen zijn in hun mentale gezondheidsproblemen.

“Het delen en creëren en bevorderen van een omgeving waarin mensen zich op hun gemak voelen om hun uitdagingen te delen, kan anderen die dezelfde uitdagingen doormaken, bevestigen dat ze niet alleen zijn. Dat is echt rustgevend en medicijn op zich. Het laat ook zien dat het oké is om voor onze mentale gezondheid te zorgen,” zegt Marie.

Pleiten voor meer dan alleen adem

Naast het aanbieden van ademhalingsoefeningen aan haar gemeenschap, werkt Marie ook samen met bedrijven om ademhalingsoefeningen te organiseren voor hun werknemers. Ze is echter wel voorzichtig met wie ze samenwerkt.

“[We kiezen] alleen degenen die ons werk op een manier ondersteunen die een verschil maakt en niet alleen een oppervlakkige oplossing is, waarbij ze op een bepaalde manier [willen] worden waargenomen,” merkt Marie op.

Ze hoopt ook dat ze de ademhalingsgemeenschap van zwarte meisjes kan inzetten om gezondheidsverschillen te dichten .

Marie zegt bijvoorbeeld dat het een veelvoorkomend misverstand is dat zwarte vrouwen niet de beschikking hebben over een ziektekostenverzekering. Toch gaf 89% van de zwarte meisjes die ondervraagd worden aan dat ze een ziektekostenverzekering hebben, of dat nu via de Affordable Care Act, Medicare of een andere vorm van verzekering is die door hun werkgever wordt aangeboden.

“Maar slechts 28 procent zegt dat ze consistent toegang hebben tot geestelijke gezondheidszorg buiten de ademhaling van zwarte meisjes”, legt Marie uit.

Ze wil samenwerken met toonaangevende onderzoeksinstellingen om hen te helpen gegevens over zwarte vrouwen te verzamelen.

“Er rust een groot stigma op het verstrekken van data. Als mensen zich niet op hun gemak voelen bij deelname aan proeven of onderzoek, dan heeft dat invloed op de oplossingen die we voor de gemeenschap kunnen creëren,” zegt ze.

“[Dit] is een probleem omdat het invloed heeft op de lens waarin die informatie wordt gerapporteerd en de verspreiding van die informatie”, zegt Marie. 

Op basis van gegevens verzameld uit de zwarte meisjes die ademen, heeft ze informatie gepresenteerd aan zorgverleners en verzekeringsmaatschappijen. Ze zal eind dit jaar informatie presenteren op het hoofdkantoor van de National Alliance on Mental Illness in de staat Californië.

Marie richtte een adviesraad op, bestaande uit zwarte onderzoekers, psychologen en andere professionals, om haar belangenbehartigingsinspanningen te ondersteunen.

Nu de ademhaling onder zwarte meisjes blijft toenemen, hoopt ze een trainingsprogramma op te zetten dat zich richt op het bieden van trauma- en rouwgerelateerde somatische zorg .

“Vervolgens zijn we van plan om zwarte meisjes in te huren die ademhalingsoefeningen doen en virtueel en in onze belangrijkste markten gaan werken”, zegt ze.

Een overkoepelend doel voor zwarte meisjes is de belofte om tegen 2025 een impact te hebben op 1 miljoen zwarte vrouwen en meisjes.

“We hopen dat we weer fysieke sessies kunnen organiseren, maar vanwege COVID-19 moeten we verantwoord omgaan met de manier waarop we ons openstellen”, zegt Marie.

Ondertussen zegt ze dat haar gemeenschap enorm groeit, op manieren die ze niet had verwacht.

“Dankzij de pandemie hebben we onze wereldwijde community kunnen laten groeien, en we zijn van plan om daarmee door te gaan.”