Cognitieve empathie versus emotionele empathie

We denken over het algemeen dat empathie het vermogen is om onszelf in de schoenen van een ander te verplaatsen. Onderzoek heeft echter uitgewezen dat het mogelijk is om verschillende soorten empathie te hebben, en cognitieve empathie en emotionele empathie zijn twee primaire empathietypen.

Cognitieve empathie houdt in dat je weet hoe andere mensen denken en voelen, terwijl emotionele empathie inhoudt dat je de emoties van een ander voelt.

Hoewel ze behoorlijk verschillend zijn, zijn cognitieve empathie en emotionele empathie even belangrijk om ons te helpen verbindingen met anderen te vormen en te onderhouden. Leer wat elk type empathie is en hoe je een balans tussen de twee kunt vinden.

Wat is cognitieve empathie?

Kortom, u kunt zich voorstellen hoe het zou zijn om die persoon in zijn of haar situatie te zijn, waardoor u zijn of haar ervaring beter kunt begrijpen.

Een voorbeeld van cognitieve empathie is als een vriend de baan niet krijgt waarvoor hij solliciteerde. We kunnen zien dat hij gekwetst en teleurgesteld is, en we kunnen ook begrijpen waarom hij zich zo voelt nadat hij de baan niet aangeboden krijgt.

Wanneer we cognitieve empathie beoefenen, stellen we ons voor hoe het zou zijn om die persoon op dat moment te zijn. Dit is anders dan de situatie vanuit ons perspectief te bekijken, zoals door te erkennen dat de persoon getalenteerd is en waarschijnlijk binnenkort een geweldige baan zal vinden.

Wat is emotionele empathie?

Emotionele empathie is wanneer je de emoties van een ander persoon kunt voelen . Als je bijvoorbeeld dicht bij een geliefde zit en diegene begint te huilen, kun je je ook verdrietig gaan voelen. Dit is emotionele empathie. Wat diegene emotioneel ervaart, heeft invloed op jouw emotionele staat.

Onderzoekers op het gebied van de sociale psychologie beschrijven emotionele empathie in drie delen:

• Dezelfde emotie voelen als de andere persoon
• Het voelen van onze eigen nood als reactie op hun pijn
• Medeleven voelen voor de ander

Onderzoek wijst uit dat er een positieve correlatie bestaat tussen emotionele empathie en de bereidheid om anderen te helpen. Met andere woorden: het is waarschijnlijker dat iemand met emotionele empathie gemotiveerd zal zijn om een ​​persoon in nood te helpen.

Cognitieve empathie versus emotionele empathie

De twee verschillende soorten empathie, cognitieve empathie en emotionele empathie, onthullen de manieren waarop we ons kunnen verhouden tot een vriend of familielid in crisis. Maar er zijn duidelijke verschillen tussen deze twee soorten empathie.

Het vermogen om een ​​gedeelde emotionele ervaring met een ander persoon te hebben, ontbreekt wanneer er te veel cognitieve empathie is en te weinig emotionele empathie. Het volgende is een eenvoudig voorbeeld van hoe dit eruit zou kunnen zien.

Stel je voor dat iemand zou zeggen: “Mijn oma is net overleden en we waren heel close,” en dan beginnen ze te huilen. Dit is hoe iemand zou kunnen reageren met behulp van de twee verschillende soorten empathie:

• Cognitieve empathie-reactie : “Het spijt me. Ik weet dat je verdrietig bent en dat wat je doormaakt moeilijk is.”
• Emotionele empathie reactie : “Het spijt me om te horen over je oma. Ik weet dat je haar mist. Ik ben er voor je.” (Deze reactie kan gepaard gaan met tranen in je ogen of het uiten van verdriet.)

Met behulp van dit simpele voorbeeld kunnen we een idee krijgen van hoe het voor de ander zou kunnen voelen als we alleen cognitieve empathie toepassen en geen emotionele empathie in de interactie betrekken.

De persoon ontvangt de condoleances voor het overlijden van zijn oma en weet dat je probeert troost te bieden, maar er is geen mogelijkheid voor een gedeelde emotionele ervaring . Een gedeelde emotionele ervaring kan heel troostend en helend zijn voor iemand in nood.

Wat is medelevende empathie?

Compassionate empathy verwijst naar het hebben van sympathie of compassie voor een ander persoon en zijn omstandigheden. Sommigen beschouwen dit als een van de belangrijkste soorten empathie die een persoon kan ervaren, samen met cognitieve en emotionele empathie.

Wanneer je compassievolle empathie hebt, begrijp je niet alleen de situatie van een persoon, maar probeer je deze ook te verbeteren zodat ze een beter leven hebben. Je hebt interesse in hun welzijn en onderneemt actie zodat ze ontvangen wat moreel en ethisch eerlijk is.

Van de drie soorten empathie is compassievolle empathie doorgaans het meest wenselijk. De reden hiervoor is dat je in staat bent te begrijpen wat de ander doormaakt, maar je bent niet zo emotioneel dat je niet kunt ingrijpen om te helpen.

Compassionate empathy omvat cognitieve empathie – jezelf in iemand anders kunnen verplaatsen – hoewel het iets afstandelijker is dan emotionele empathie. Het draagt ​​vaak bij aan prosociaal gedrag , zoals vrijwilligerswerk doen om een ​​liefdadigheidsorganisatie te helpen.

Andere soorten empathie

Naast cognitieve empathie, emotionele empathie en medelevende empathie kan een persoon ook het volgende ervaren:

• Affectieve empathie : Dit type empathie houdt in dat je de emoties van een ander kunt begrijpen en delen, zonder dat je zelf emotioneel geprikkeld wordt
• Somatische empathie : Dit type omvat het hebben van een fysieke reactie als reactie op wat iemand anders ervaart. Bijvoorbeeld, als iemand zich schaamt, kun je ook blozen of last krijgen van een onrustige maag.

Waarom empathie belangrijk is

Empathie helpt mensen te verbinden, en brengt ze dichter bij elkaar in een helpende en/of helende capaciteit. Zoals de veelgeprezen auteur en leiderschapsexpert Stephen Covey zei: “Wanneer je diepe empathie toont naar anderen, gaat hun verdedigingsenergie omlaag en wordt deze vervangen door positieve energie . Dat is wanneer je creatiever kunt worden in het oplossen van problemen.”

Terwijl we ons leven op het werk en thuis leiden, zijn we voortdurend bezig met interactie en het balanceren van relatiedynamieken. Wanneer we geen empathie hebben, zijn we niet in staat om die interpersoonlijke verbindingen te ontwikkelen en te koesteren. Dit leidt tot gespannen relaties , gebroken vertrouwen , verlies van relaties en isolatie.

Onze maatschappij vertrouwt op empathie om verbindingen en vooruitgang te vergemakkelijken. Wanneer het empathische stuk ontbreekt, raken we meer losgekoppeld en minder effectief in onze productiviteit en innovatie van nieuwe ideeën.

Het beoefenen van empathie is belangrijk in verschillende relatiedynamieken, zoals die tussen:

• Zakelijke partners
• Collega’s
• Gemeenschapsgroepen
• Collega’s
• Datingrelaties
• Gezinnen
• Vrienden
• Huwelijken
• Broers of zussen

Er kunnen ook gevolgen zijn als ons vermogen om empathie te oefenen gebrekkig of disfunctioneel is. Onderzoek heeft bijvoorbeeld gebrekkige emotionele empathie en disfunctionele cognitieve empathie in verband gebracht met narcistische persoonlijkheidsstoornis . Mensen met psychopathische persoonlijkheden hebben vaak ook geen empathie.

Onderzoek suggereert dat narcisten het cognitieve vermogen bezitten om cognitieve empathie te gebruiken. Ze kunnen het echter gebruiken als een hulpmiddel om te krijgen wat ze willen van anderen zonder emotionele empathie te ervaren.

Is empathie genetisch bepaald?

Uit onderzoek is gebleken dat het vermogen om empathie te tonen genetisch bepaald is . Het blijkt zelfs keer op keer dat vrouwen emotionele signalen beter oppikken en emoties beter kunnen onderscheiden dan mannen.

In een onderzoeksstudie die werd uitgevoerd met het genetische test- en analysebedrijf 23andMe, werd een specifieke genetische variant geïdentificeerd die verband houdt met ons vermogen tot empathie, in de buurt van het gen LRRN1 op chromosoom 3, “een zeer actief deel van de hersenen dat het striatum wordt genoemd.”

Er wordt gesuggereerd dat activiteit in dit deel van de hersenen verband houdt met ons vermogen om empathie te voelen. Hoewel er nog meer onderzoek moet worden gedaan, helpen deze bevindingen wetenschappers meer te leren over genetische invloeden op de ontwikkeling en het vermogen om empathie te voelen.

Aanleg versus opvoeding

U kent misschien wel de uitdrukking ” nature versus nurture “. Deze uitdrukking verwijst naar een langlopend debat onder onderzoekers, waarin wordt beargumenteerd wat volgens hen de grootste invloed heeft op ons gedrag, onze karaktereigenschappen en onze omstandigheden.

Hoewel is gebleken dat genetica onze capaciteit om empathie te voelen beïnvloedt, valt er ook veel te zeggen over onze sociale leerervaringen. Sommige onderzoekers suggereren dat genetica de primaire invloed is, terwijl anderen geloven dat onze omgeving en sociale interacties ons kunnen helpen dingen als empathie te ontwikkelen.

Sociaal leren

De theorie van sociaal leren , ontwikkeld door psycholoog Albert Bandura, combineert elementen van de theorie van cognitief leren en de theorie van gedragsmatig leren. Er wordt gesteld dat mensen hun empathisch vermogen kunnen vergroten door empathie te modelleren en te ervaren bij anderen.

Als een kind niemand heeft die zijn emotionele ervaringen aandacht, tijd of waarde geeft, kan het kind de wereld en relaties blijven ervaren zonder deze belangrijke vaardigheid. Dingen die het kind zou hebben gemist, zijn onder andere:

• Het kunnen observeren van iemand die empathie beoefent om te weten hoe dat eruitziet
• Als iemand empathie met hen heeft als ze in nood zijn
• Iemand die hen de waarde van emoties leert
• Leren hoe je zinvolle verbindingen met mensen kunt opbouwen

Empathie helpt een emotionele kloof tussen mensen te dichten, waardoor er een verbinding en een gedeelde ervaring ontstaat. Als we niet weten hoe een gedeelde emotionele ervaring voelt met iemand, kan het moeilijk zijn om te weten hoe we dit met anderen kunnen doen.

Het in evenwicht brengen van emotionele en cognitieve empathie

Cognitieve en emotionele empathie zijn geweldige partners en kunnen een fantastisch paar zijn als ze met evenwicht worden beoefend. Het vermogen om iemands perspectief in te nemen en te begrijpen hoe het zou zijn om hen te zijn, of het vermogen om iemand te ontmoeten waar ze emotioneel zijn en een gedeelde emotionele ervaring te hebben, kan een game-changer zijn voor bijna elke relatiedynamiek.

Wanneer mensen zich gezien, gehoord en begrepen voelen door cognitieve empathie en emotionele empathie samen te gebruiken, kunnen we geweldige dingen doen. Deze empathische balans helpt om:

• Samenwerking
• Creativiteit
• Emotionele connectie
• Evaluatie
• Je veilig voelen
• Behoeften identificeren en vervullen
• Onderhandeling
• Probleemoplossing
• Vertrouwen

Als uw empathie uit balans is, omdat u te veel of juist te weinig empathie heeft, kan dat op verschillende manieren gevolgen hebben.

Te veel empathie

Hoe nuttig en waardevol empathie ook is, er wordt gesuggereerd dat we er te veel van kunnen hebben, wat vaak wordt aangeduid als empath zijn . Onderzoek wijst uit dat het op deze manier laten doorslaan van de weegschaal schadelijk kan zijn voor uw emotionele welzijn, gezondheid en relaties.

Tijdens emotionele empathie reageren onze lichamen op de andere persoon en hun emotionele ervaring. Als onze emotionele opwinding te groot wordt, kan het ons in de weg zitten om medelevend en empathisch te zijn.

Ons vermogen om emotionele empathie te beoefenen vormt ook een bedreiging voor ons welzijn als het leidt tot gevoelens van isolatie, onbegrepenheid en onechtheid. Omgekeerd geldt dat we, wanneer er sprake is van een evenwichtige beoefening van emotionele empathie, een emotionele ervaring met een ander persoon kunnen delen zonder dat onze eigen emotionele reacties ons in de weg zitten.

Niet genoeg empathie

Sommige mensen zijn beter in het beoefenen van cognitieve empathie. Als je alleen cognitieve empathie hebt, kan het lastig zijn om emotionele empathie aan te boren, omdat deze twee soorten empathie werken vanuit compleet verschillende verwerkingssystemen.

Als we te veel leunen op cognitieve empathie en te weinig op emotionele empathie, kunnen onze verbindingen met mensen gespannen raken. Hoewel de andere persoon kan voelen dat je begrip hebt voor zijn of haar situatie, kan hij of zij zich ook een beetje onbegrepen, ongezien of ongehoord voelen.

Emotionele en cognitieve empathie beoefenen

Het beoefenen van zowel cognitieve empathie als emotionele empathie kan een uitdaging zijn. Maar beide kunnen worden geleerd met opzettelijke en consistente oefening. De unieke uitdaging met emotionele empathie is dat we, wanneer we het beoefenen, kwetsbaar moeten zijn en in contact moeten staan ​​met onze emotionele reacties.

Het vermogen om onze emotionele nood te reguleren is essentieel, maar ook iets dat moeilijk kan zijn voor mensen. Toch kan het oefenen van een balans tussen cognitieve empathie en emotionele empathie zeker helpen. Hier zijn een paar tips om hierbij te helpen.

Zet je standpunten opzij

We realiseren ons vaak niet hoeveel onze ervaringen en overtuigingen beïnvloeden hoe we mensen en situaties waarnemen. Door onszelf een beetje te vertragen en deze standpunten opzij te zetten, kunnen we cognitieve empathie ontwikkelen door onze focus op de persoon voor ons te verbeteren en ons beter af te stemmen op wat er met hen gebeurt.

Gebruik je fantasie

Terwijl mensen met je delen, probeer je voor te stellen hoe het is om hen te zijn. Gebruik de beelden die ze delen, hun emoties of hun omstandigheden, en probeer jezelf in hun positie te verplaatsen om te zien hoe het zou zijn om hen te zijn op dit moment.

Luister aandachtig

Vaak ontwikkelen we, wanneer we naar mensen luisteren , onze reactie op wat ze zeggen. We kunnen ze niet alleen niet horen als we dit doen, maar we missen vaak ook belangrijke stukjes informatie die ons kunnen helpen beter te begrijpen wat ze proberen over te brengen. Om dit te corrigeren, zet u het volume van uw eigen stem zachter en het volume van hun stem harder.

Wees nieuwsgierig

Om een ​​balans te vinden tussen cognitieve empathie en emotionele empathie, kan het helpen om vanuit een plek van nieuwsgierigheid te komen. Door de persoon vragen te stellen over zijn/haar ervaringen, laat je hem/haar weten dat je actief luistert en dat je hem/haar wilt begrijpen. Dit helpt hem/haar om zich gezien en gehoord te voelen.

Probeer niet te repareren

Als we in de buurt zijn van iemand die moeilijke emoties ervaart, kan het makkelijk zijn om in te grijpen en de situatie op te lossen. We zien mensen niet graag pijn lijden, dus we willen ze laten lachen, opvrolijken en ze helpen de positieve kant te zien. Ook al proberen we behulpzaam te zijn, kan dit ervoor zorgen dat mensen zich onzichtbaar en ongehoord voelen.

Een woord van Verywell

Zelfs als je nooit hebt geleerd om empathie te tonen voor anderen, of niemand ooit empathie voor jou heeft gehad, zijn er veel dingen die we kunnen doen om empathie te oefenen in onze huizen, op de werkplek en in onze gemeenschappen. Empathievaardigheden kunnen worden geleerd met een beetje oefening, waardoor je er voor anderen kunt zijn in hun moeilijke tijden.