Sluit deze videospeler
We rouwen als we iets verliezen dat belangrijk voor ons is en waar we om gaven. Rouw kan moeilijk en pijnlijk zijn om te ervaren.
Sociale steun kan een belangrijke rol spelen bij het helpen van mensen om met hun verdriet om te gaan en hun verlies te accepteren. Volgens een onderzoek uit 2020 kan sociale steun in tijden van rouw het welzijn verbeteren en helpen depressie, posttraumatische stressstoornis (PTSS) en zelfs zelfmoord te voorkomen .
Maar wat gebeurt er als de vrienden, familieleden, werkgevers, collega’s of gemeenschapsleden van een persoon hun verdriet niet erkennen of het niet als legitiem beschouwen? Als iemand bijvoorbeeld zijn hond verliest , begrijpen mensen misschien niet waarom ze rouwen alsof ze een kind hebben verloren.
Er is sprake van ontrechte rouw als iemand iets of iemand verliest in zijn of haar leven die belangrijk voor hem of haar is, maar het verlies wordt door anderen niet gewaardeerd of erkend, of de manier waarop er gerouwd wordt, wordt niet gezien als een sociaal aanvaardbare manier om verdriet te verwerken, zegt Angeleena May, LMHC, directeur bij AMFM Healthcare.
In dit artikel worden enkele oorzaken van ontheemd verdriet, de impact ervan en enkele behandelings- en copingstrategieën besproken die nuttig kunnen zijn.
Inhoudsopgave
Voorbeelden van onteigend verdriet
Rouw is extreem subjectief en ieders ervaring van rouw verschilt, zegt May. Zo zegt ze dat iemand rouw kan ervaren door het verlies van een relatie of de dood van een geliefde, terwijl een ander rouw kan ervaren door het verlies van een idee, baan of hobby die aan zijn identiteit was gekoppeld.
Dit zijn enkele scenario’s waarin iemands verdriet mogelijk niet geuit kan worden:
- Verlies van een huisdier
- Verlies van een gewelddadige partner of familielid
- Verlies van een vervreemd, afwezig of onbekend familielid
- Verlies van een niet-direct familielid, zoals een neef of tante
- Verlies van een miskraam , doodgeboren of geaborteerd kind, of een kind dat ter adoptie is afgestaan
- Verlies van een geliefde die zelfmoord pleegde
- Verlies van een geliefde die in de gevangenis zat
- Verlies van een dierbare door middelenmisbruik of overdosis
- Verlies van een dierbare als gevolg van een gestigmatiseerde aandoening zoals aids
- Verlies van een ex-partner
- Verlies van een vrijblijvende partner, zoals een vriend met voordelen
- Verlies van een persoon met wie iemand een privérelatie had, waarvan anderen niets weten
- Verlies van een LGBTQ+ -partner waar niet over gesproken kan worden omdat een of beide partners nog niet uit de kast zijn gekomen
- Verlies van een gemeenschapslid dat mogelijk niet direct bekend was (bijvoorbeeld BIPOC-mensen die rouwen om het verlies of de schade van gemeenschapsleden, inclusief degenen die het doelwit waren van haatmisdrijven en politiegeweld)
- Verlies van een leraar, coach of mentor
- Verlies van een student, medestudent of collega
- Verlies van een cliënt of patiënt
- Verlies van een vriend of influencer op sociale media
- Verlies van iemands gezondheid, mobiliteit of cognitieve vermogen , of dat van een geliefde
- Verlies van bezittingen of waardevolle spullen
- Verlies van het burgerschap
- Verlies van iemands thuis of thuisland
- Verlies van iemands rechten, onafhankelijkheid of gevoel van veiligheid
Volgens May kan onverwerkt verdriet uit het verleden ook worden getriggerd wanneer iemand een andere vorm van verlies ervaart, waardoor de rouwreactie opnieuw wordt geactiveerd.
Wat veroorzaakt onteigend verdriet?
Volgens May zijn dit enkele redenen waarom iemands verdriet ontrecht kan zijn:
- De relatie wordt niet als betekenisvol herkend, waardoor het verdriet van de persoon onevenredig lijkt
- Er is een gebrek aan sociaal begrip met betrekking tot de relatie, waardoor het voor mensen moeilijk is om het verdriet van de persoon te herkennen en te valideren
- De relatie is niet publiekelijk bekend, dus mensen zijn zich er niet van bewust dat de persoon in rouw is en kunnen geen steun bieden
- De persoon uit zijn verdriet op een manier die niet strookt met het verwachte rouwgedrag of met de ervaring van anderen met het rouwproces.
Rechteloos verdriet wordt vaak ervaren door rechteloos gemaakte mensen of bevolkingsgroepen, waaronder leden van verschillende raciale, etnische, religieuze, begaafde en seksuele minderheidsgroepen.
De impact van onteigend verdriet op de geestelijke gezondheid
Rouw kan gevoelens van verdriet, wanhoop, boosheid en schuld veroorzaken, maar ook fysieke symptomen zoals slaapproblemen en veranderingen in de eetlust. Deze symptomen kunnen verergeren wanneer het verdriet van een persoon niet door anderen wordt herkend en hij of zij geen sociale steun krijgt.
Angeleena May, LMHC
Wanneer anderen hun verdriet niet als terecht beschouwen, kunnen mensen hun eigen gevoelens in twijfel gaan trekken en zich boos, beschaamd of schuldig voelen over het verdriet.
Validatie van het rouwproces stelt een persoon in staat om de cyclus van rouw te ervaren en zijn gevoelens te verwerken; wanneer rouw niet door anderen wordt gevalideerd, wordt het rouwproces onderbroken en kunnen mensen hun emoties mogelijk niet verwerken, zegt May. “Mensen kunnen ook een gebrek aan validatie internaliseren als een intern conflict en hun eigen gevoelens minimaliseren.”
Omgaan met en behandelen van onteigend verdriet
Hieronder beschrijft May de behandelingsopties en copingstrategieën die nuttig kunnen zijn als u te maken hebt met ontheemd verdriet.
Voer een ritueel uit
Rituelen, zoals een begrafenis, wake of afscheidsfeestje, zijn onderdeel van de sociale normen. Als uw verdriet niet wordt erkend, kan het bijwonen, hosten of uitvoeren van een openbaar ritueel ongepast voelen.
Het kan echter nuttig zijn om een ritueel uit te voeren met mensen in je leven die je vertrouwt en aan wie je je kunt toevertrouwen. Dat kan een individu zijn, een therapeut of steunende vrienden.
Rituelen die tijdens het rouwproces worden uitgevoerd, geven u de mogelijkheid om uw verdriet te ervaren en uit te drukken. Afhankelijk van de omstandigheden kunt u kiezen voor een ritueel zoals het schrijven van een brief , het houden van een kleine ceremonie, het planten van een herdenkingsboom of het uitvoeren van een andere handeling die betekenisvol voor u is.
Het kan ook nuttig en helend zijn om een ritueel uit uw religieuze, culturele of spirituele praktijk uit te voeren om uw ontrechte verdriet te eren en te verwerken.
Erken en verwerk je boosheid
Woede is een natuurlijk onderdeel van het rouwproces, en u bent mogelijk vatbaarder voor boosheid als u ontrechte rouw ervaart. U kunt anderen wegduwen of uw herinneringen aan uw verlies negeren vanwege uw woede.
Echter, je woede zal verschuiven en transformeren als je jezelf toestaat om het te ervaren, in plaats van het te vermijden of minimaliseren. Het erkennen en verwerken van je woede op een eerbare manier kan je helpen om door je verdriet en verlies heen te komen zonder het te omzeilen of erin vast te blijven zitten.
Zoek therapie
Naast het worstelen met uw verdriet, kunt u ook moeite hebben om zelf om te gaan met de ongeldigverklaring van uw verdriet. Therapie kan een nuttig hulpmiddel zijn dat kan helpen om de validatie en erkenning van uw verdriet te bieden die u nodig hebt. Het kan u ook helpen om uw gevoelens ten opzichte van het object van uw verdriet te verkennen en te verwerken.
Therapie kan een veilige emotionele ruimte bieden waarin u gevoelens van ongeldigheid, verlies en verdriet kunt verwerken. Zo kunt u uw eigen rouwproces beter doorstaan.
Dit zijn enkele vormen van therapie die u kunnen helpen omgaan met ontheemd verdriet:
- Cognitieve gedragstherapie (CGT) richt zich op negatieve denkpatronen die bijdragen aan gevoelens van schaamte, schuld, rouw en spijt.
- Acceptance Commitment Therapy (ACT) is een andere vorm van therapie die zich richt op hulpmiddelen voor het accepteren van negatieve gevoelens en het vergroten van de cognitieve flexibiliteit.
- Narratieve therapie moedigt mensen aan om een verhaal te ontwikkelen waarmee ze de complexiteit van de emoties die ze ervaren, kunnen begrijpen.
- Ondersteuningsgroepen kunnen u helpen contact te leggen met anderen met soortgelijke ervaringen. Ze kunnen validatie en heling bieden in een community setting.
- Kunsttherapie is een techniek waarbij deelnemers beeldende kunst maken en psychotherapie-instrumenten gebruiken om emoties te uiten en te verwerken.
- Groepstherapie is een vorm van psychotherapie. Je kunt een rouwgroep bijwonen met anderen die hetzelfde type ontrechte rouw ervaren, je ervaringen delen en je gesteund voelen door anderen.
- Brainspotting is een techniek waarbij een therapeut je begeleidt bij het lokaliseren en verwerken van gevoelens van ongemak of spanning in het lichaam (waar emotionele pijn of trauma is opgeslagen).