Ksantofobia (strach przed kolorem żółtym): co musisz wiedzieć

Ksantofobiato strach przed kolorem żółtym. „Xanth” to przedrostek pochodzący od greckiego słowa oznaczającego żółty, a fobie to uporczywe, skrajne lęki. Ksantofobia to rodzaj chromofobii, czyli fobii kolorów.

Nie jest jasne, jak powszechne są fobie związane z kolorami, takie jak ksantofobia, ale ogólnie uważa się je za rzadkie. Fobie związane z kolorami są rodzajem fobii specyficznej . Fobie specyficzne występują, gdy odczuwasz ciągłe, intensywne lęki dotyczące konkretnych obiektów, pojęć, czynności, sytuacji lub osób.

Do najczęstszych fobii zalicza się strach przed psami, ciemnością, wodą, lataniem, tunelami, krwią i wysokością. Naukowcy szacują, że około 5–10% populacji USA żyje ze specyficzną fobią.

W tym artykule przyjrzymy się bliżej ksantofobii, jej przyczynom i objawom, a także udzielimy porad ekspertów na temat leczenia tej dolegliwości.

Dlaczego ludzie boją się kolorów?

Eksperci nie są do końca pewni, co powoduje, że u danej osoby rozwija się konkretna fobia, taka jak ksantofobia. Jednak prawdopodobne jest, że przyczyną rozwoju fobii u danej osoby jest połączenie genetyki, doświadczeń rodzinnych, czynników rozwojowych i czynników środowiskowych.

Trauma związana z określonym kolorem

Często traumatyczne wydarzenie związane z konkretnym kolorem powoduje, że rozwija się u ciebie fobia na jego temat, mówi Judith Joseph, dr n. med. , psychiatra i przewodnicząca The Women in Medicine Initiative na Uniwersytecie Columbia. „Na przykład, jeśli zostałeś zaatakowany w pokoju z jasnoniebieską farbą, jasnoniebieski może cię wyzwolić”, opisuje dr Joseph. „Jeśli zostałeś potrącony przez żółty samochód, taki jak nowojorska taksówka, może to wywołać strach lub reakcję walki lub ucieczki, ponieważ masz na to reakcję traumatyczną”.

Stefania Dannacher, dr psychologii klinicznej w Free from OCD LLC , twierdzi, że osoby cierpiące na zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD) lub inne zaburzenia lękowe mają większą skłonność do rozwoju ksantofobii.

„Jeśli dana osoba ma lekką awersję do pewnego koloru i następnie unika tego koloru, strach będzie rósł” – opisuje. „To prowadzi do większego unikania, co z kolei prowadzi do większego strachu”. Unikanie jest dla ludzi bardziej komfortowe, ale podtrzymuje i podsyca niepokój, mówi dr Dannacher, utrwalając błędne koło unikania i strachu.

Objawy ksantofobii

Chociaż badania wykazały, że ludzie często reagują emocjonalnie na kolory, to gdy za wszelką cenę unikasz określonego koloru i odczuwasz silny strach na samą myśl o nim, prawdopodobnie rozwinęła się u Ciebie fobia kolorów.

Fobie takie jak ksantofobia są zazwyczaj diagnozowane, gdy przez sześć miesięcy lub dłużej występuje uporczywy, specyficzny lęk, a strach, niepokój lub unikanie powodują znaczny dyskomfort lub upośledzenie w życiu.

Czy osoby cierpiące na ksantofobię boją się słońca?

Wielu z nas kojarzy kolor żółty ze słońcem i światłem słonecznym w ogóle. Być może zastanawiasz się, czy osoby cierpiące na ksantofobię mają tendencję do strachu przed słońcem.

Jak leczyć ksantofobię

Życie z fobią taką jak ksantofobia może być trudne i stresujące. Możesz się wstydzić tego, co czujesz i możesz nie chcieć dzielić się swoimi ekstremalnymi lękami z innymi. Możesz być niezadowolony z tego, jak fobia ogranicza twoje życie. I możesz nie wiedzieć, jak sobie poradzić z fobią.

Po pierwsze, powinieneś pamiętać, że nie jesteś sam i nie zrobiłeś nic złego, żeby tak się czuć. Fobie są stosunkowo powszechne. Co ważne, istnieją skuteczne metody leczenia, które pozwalają sobie z nimi radzić. Mogą one obejmować terapię, zmiany stylu życia i leki.

W niektórych przypadkach „te metody leczenia mają na celu uziemienie danej osoby, aby nie wystąpiła u niej poważna reakcja na traumę” – wyjaśnia dr Joseph.

Przyjrzyjmy się kilku opcjom leczenia ksantofobii.

Porady dotyczące stylu życia

Osoby zmagające się z lękiem muszą umieć radzić sobie ze stresem i nauczyć się technik radzenia sobie z nim.

Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne (APA) zaleca osobom z lękiem unikanie lub ograniczenie spożycia kofeiny , ponieważ może ona nasilać objawy lęku. APA zaleca również porozmawianie z lekarzem o przyjmowanych lekach i o tym, czy mogą one nasilać lęk.

Terapia

Terapia jest najpowszechniej zalecaną metodą radzenia sobie z fobiami. W szczególności terapia ekspozycyjna i terapia poznawczo-behawioralna są często stosowane w leczeniu fobii.

W terapii ekspozycyjnej jesteś stopniowo wystawiany na to, czego się boisz, w kontrolowanym, terapeutycznym środowisku. „Unikanie jest tym, co podtrzymuje i podsyca lęk, a ważne jest, aby zatrzymać ten cykl tak wcześnie, jak to możliwe” — mówi dr Dannacher.

Jak mówi, w wyniku ekspozycji dzieją się dwie główne rzeczy. Po pierwsze, dowiesz się, że kolor, którego się boisz, jest bezpieczny. Po drugie, przyzwyczaisz się do lęku, dzięki czemu z czasem i przy powtarzającej się, przedłużonej ekspozycji lęk będzie się zmniejszał.

Terapia poznawczo-behawioralna w przypadku fobii specyficznych polega na zwiększaniu świadomości pewnych automatycznych zniekształconych myśli, uczuć i zachowań związanych z daną fobią.

Następnie pracujesz z terapeutą nad technikami, co robić, gdy zauważysz, że pojawiają się takie myśli i uczucia. W końcu zaczniesz się odczulać na to, czego się boisz i poczujesz, że jest to bezpieczne.

Lek

Czasami leki, wraz z terapią, mogą być pomocne w leczeniu fobii. Oto, co należy wiedzieć, według dr Josepha:

• Leki takie jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny ( SSRI ) i benzodiazepiny działają na fizjologiczny niepokój towarzyszący fobii i mogą być pomocne w ich leczeniu
• Pomocne mogą być również leki takie jak propranolol, klonidyna i prazosyna, które działają na reakcję walki lub ucieczki występującą podczas lęku