Rosalia Rivera zmienia sposób, w jaki definiujemy zgodę

Zastanów się, co przychodzi Ci na myśl, gdy myślisz o pojęciu zgody . Być może przychodzi Ci na myśl znaczenie zgody seksualnej lub fakt, że nie można wyrazić zgody na seks, będąc pod wpływem alkoholu. Alternatywnie możesz pomyśleć o zgodzie w systemie opieki zdrowotnej — tych formularzach świadomej zgody, które podpisujesz przed rozpoczęciem psychoterapii lub długich gadkach, które wygłasza Twój lekarz przed przepisaniem Ci bardzo potrzebnego leku . Kulturowo mamy tendencję do myślenia o zgodzie jako o różnych aktach pozwolenia, które są udzielane jednorazowo. 

Chociaż zgoda jest ważna w każdym z poprzednich scenariuszy, jest czymś więcej niż okazjonalną rozmową. Rosalia Rivera jest twórczynią zmian, której misją jest zmiana naszego kulturowego rozumienia zgody. 

Dlaczego zgoda ma znaczenie

Dwadzieścia sześć procent dziewcząt i 5% chłopców doświadczy molestowania seksualnego do czasu ukończenia 18 lat. Należy pamiętać, że są to tylko liczby zgłoszonych przypadków — a ze względu na brak edukacji publicznej wiele z nich może nie zostać zgłoszonych. Molestowanie seksualne dzieci jest związane z zaburzeniami konwersyjnymi , zaburzeniami osobowości typu borderline , lękiem , depresją , zespołem stresu pourazowego i nadużywaniem substancji .

Nowe zdefiniowanie zgody

Cel Rivery, jakim jest redefinicja zgody dla opinii publicznej, ma swoje korzenie w jej własnym, wyjątkowym doświadczeniu jako osoby, która przeżyła wykorzystywanie seksualne w dzieciństwie i członka systemu rodzinnego, na który wpłynęło wykorzystywanie seksualne . Jej droga do tej pracy jest przeplatana przez jej podróż do uzdrowienia, z kilkoma postojami po drodze. 

Kiedy Rivera miała 17 lat, jej siostra ujawniła jej doświadczenie molestowania seksualnego. Miało to tak głęboki wpływ na Riverę, że postanowiła pójść na studia i studiować psychologię, mając na celu pracę z ofiarami. Jednak na trzecim roku studiów doszło do rozpadu związku, który okazał się dla niej głęboko wyzwalający , co skłoniło ją do całkowitej zmiany ścieżki kariery i przejścia na marketing i fotografię.

Około 27 roku życia poczuła potrzebę powrotu do orędownictwa ofiar gwałtu i zaczęła zajmować się fotografią dokumentalną. Bardzo zależało jej na projekcie podnoszącym na duchu historie ofiar gwałtu, dzielącym się tym, jak się uzdrawiały i odnajdywały siłę. Jednak treść pracy była zbyt obszerna. Po ponownym doświadczeniu znaczących bodźców odeszła od pracy i zaczęła się zastanawiać, czy podążanie za swoją pasją wspierania ofiar napaści na tle seksualnym jest dla niej właściwą drogą. „Nie zdawałam sobie sprawy, dlaczego byłam wyzwalana, nie zdawałam sobie sprawy ze wszystkich stłumionych wspomnień” – wyjaśniła.

Przerwanie cyklu

Kiedy jej najstarszy syn miał 5 lat, przygotowywała go do ważnego rytuału przejścia: jego pierwszego obozu letniego. „Skąd mam wiedzieć, że ci ludzie są bezpieczni?” – wspomina, zadając sobie to pytanie. To pytanie wydawało się przytłaczające do tego stopnia, że ​​doznała ataku paniki . Jakby wszystkie elementy jej krętej ścieżki wokół wspierania ocalałych zostały rozświetlone, zaczęła rzucać się na główkę w badanie wszystkiego, co mogła na temat zgody.

W trakcie prób przekazania wszystkiego, co mogła, swojemu najstarszemu synowi, zdała sobie sprawę, że wywiera na niego presję. „To właśnie w trakcie edukowania siebie [i] edukowania mojego dziecka zdałam sobie sprawę, że to było źródło wszystkich bodźców z przeszłości” – wyjaśniła. 

Po opracowaniu systemu wsparcia, zwróceniu się o pomoc do przeszkolonych specjalistów zdrowia psychicznego i zmierzeniu się z traumą własnego życia, Riviera zdała sobie sprawę, że nie jest na złej drodze. W rzeczywistości była prowadzona nie tylko w kierunku własnego uzdrowienia , ale także pomagania w uzdrowieniu innych.

W 2018 roku zaczęła badać, w jaki sposób mogłaby przekształcić swoje spostrzeżenia dotyczące zgody i bezpieczeństwa w coś, zdając sobie sprawę z wagi dzielenia się własną historią jako częścią swojej pracy. „Początkowo nie wychodziłam i nie mówiłam, że jestem ocalałą. Ale kiedy zdałam sobie sprawę, że trochę się ukrywam, [zdecydowałam], że podzielę się własną historią” – wyjaśniła. Ścieżka sama się rozświetliła i w 2019 roku oficjalnie stworzyła CONSENTparenting™ . 

Czym jest CONSENTparenting™?

Skupiając się na zgodzie jako trwającej dyskusji, która ma zastosowanie w każdym aspekcie życia, począwszy od dzieciństwa, Riviera edukuje społeczeństwo na temat rodzicielstwa za zgodą. „Nie byłam też świadoma, że ​​ma to wpływ na zdrowie psychiczne rodziców” – wyjaśnia Rivera. 

W swoim najnowszym wystąpieniu TED opowiada historię dwóch dziewczynek. Jedna z nich dorastała ucząc się o zgodzie jako mała dziewczynka. Kiedy ta dziewczynka była mała, zaproponowano jej wybór, czy będzie noszona, czy będzie trzymana za rękę przez rodzica podczas przechodzenia przez ulicę. Nigdy nie była zmuszana do przytulania krewnych. Nauczono ją, że może powiedzieć „nie” i jeśli będzie zbyt przestraszona, by powiedzieć „nie”, może poprosić o pomoc. Nauczyła się również prosić o zgodę swoich rówieśników, szanując ich, jeśli nie chcą być dotykani. W zamian miała mniej konfliktów z rodzeństwem, była w stanie zgłosić nauczyciela, który był fizycznie nieodpowiedni, nawiązała zdrowe relacje i uczyła tych samych wartości swoje dzieci.

Druga dziewczyna nie została nauczona żadnej z tych wartości. Zamiast tego, została zaatakowana bez ostrzeżenia, gdy nadszedł czas, aby przejść przez ulicę, nawet jeśli protestowała kopiąc i krzycząc. Przekazano jej wiadomość, że jej ciało nie należy do niej i nie wolno jej mówić nie. Błędnie przekraczała granice innych , co prowadziło do problemów interpersonalnych z rówieśnikami. Objawiało się to w zmaganiach z wyznaczaniem granic , traumą, która była obecna przez całe jej dorosłe życie, i związkach, w których nie czuła się bezpieczna ani ceniona. Ponieważ nie nauczyła się inaczej, wychowała swoje dzieci w ten sam sposób. 

Oprócz swojej platformy internetowej CONSENTparenting™ , która edukuje rodziców, którzy również są ofiarami przemocy, jak chronić dzieci przed nadużyciami, dostarcza również praktycznych informacji o tym, jak wdrożyć zgodę w swojej rodzinie za pośrednictwem swojego podcastu AboutCONSENT™ . Jej Instagram to również bogactwo bezpłatnych informacji. Posiadając 122 tys. obserwujących, oferuje praktyczne spostrzeżenia na temat tego, jak poruszać się w trudnych sytuacjach, które mogą pojawić się podczas nauczania zgody. 

Wizje uzdrowionego społeczeństwa

„Moją największą nadzieją jest to, że dotrzemy do takiego miejsca w [naszej] kulturze, w którym bycie ofiarą molestowania seksualnego w dzieciństwie nie będzie czymś wstydliwym” – wyjaśnia Rivera. Ilustruje ona nadzieję na dotarcie do miejsca, w którym możliwe będzie uznanie molestowania seksualnego za przestępstwo, w którym ofiara nie ponosi winy, co oznacza odejście od naszej obecnej kultury, która często obwinia ofiary.

Dla tych, którzy mają trudności z nauczaniem dzieci o zgodzie, sugeruje ona priorytetowe traktowanie troski o siebie . Rozbijając to na podstawowy poziom, sugeruje rozpoczęcie od snu . Kiedy priorytetem jest sen , może być więcej cierpliwości. Z większą cierpliwością może przyjść współczucie dla siebie i energia do podtrzymywania trudnej podróży edukacji o zgodzie.

Rozważając przeszkody w poprawie naszego zbiorowego zdrowia psychicznego i dobrego samopoczucia, uważa, że ​​jest to kwestia proszenia o pomoc. Wyjaśnia, że ​​nie nalega, aby zaczynać od specjalisty zdrowia psychicznego, a zamiast tego konceptualizuje pomoc na poziomie podstawowym, zachęcając jednostki do tworzenia jakiejś wioski, na której mogą się oprzeć.

Zauważa, że ​​proszenie o pomoc może być powiązane z traumą, z pewnym unikaniem tego, ponieważ wierzą, że nie są warci, by im pomóc. To samodestrukcyjne przekonanie często wskazuje na to, jak inni nas traktowali. Można je wyleczyć poprzez terapię, rozwijanie zdrowych wzajemnych relacji i rozpoczęcie oduczania się błędów, na których nas wychowano.

Ocalały stał się prosperującym

Rosalia Rivera należy do MindWell Guide 25, ponieważ reprezentuje nadzieję, prawdziwe świadectwo tego, co może się wydarzyć, gdy podążamy za powołaniem skupionym na sercu, i wizję tego, jak może wyglądać zdrowe społeczeństwo. Ocaleni nie mają być pozostawieni samym sobie, by przetrwać do końca życia — cykl bólu nie zaczął się od nich, ale może się na nich skończyć. Rivera służy jako przykład tej prawdy.

Jej szczerość to powiew świeżości, gdy stwierdza: „Teraz uważam się za osobę odnoszącą sukcesy i to jest moje marzenie dla wszystkich”. Jeśli pójdziemy za jej przykładem i zmienimy nasze rozmowy na temat tego, jak wchodzimy ze sobą w interakcje, możemy zapoczątkować pokolenia osób odnoszących sukcesy.