Bardzo dobrze / Bailey Mariner
Zamknij ten odtwarzacz wideo
Zaburzenia regulacji nastroju (DMDD) to dziecięce schorzenie charakteryzujące się silną złością , drażliwością i częstymi wybuchami złości. Podczas gdy napady złości są dość powszechne u dzieci, DMDD to coś więcej niż zwykła dziecięca zmienność nastrojów. Wybuchy złości, których doświadczają dzieci z DMDD, są ekstremalne, intensywne i mogą prowadzić do znacznych zakłóceń w wielu obszarach życia dziecka.
Schorzenie to jest stosunkowo nową diagnozą, po raz pierwszy pojawiającą się w piątej edycji Podręcznika diagnostycznego i statystycznego (DSM-5), opublikowanej w 2013 r. Schorzenie to dodano do DSM-5, aby rozwiać obawy dotyczące możliwej naddiagnozowania i leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej u dzieci .
Istnieją jednak pewne kontrowersje co do dodania tego warunku ze względu na brak danych empirycznych na temat DMDD.
Spis treści
Objawy
Aby można było zdiagnozować u dziecka zaburzenie regulacji nastroju, musi ono mieć od 6 do 18 lat.
Objawy DMDD obejmują:
- Silne, nawracające napady złości . Tego typu wybuchy złości mogą obejmować krzyczenie, popychanie, bicie lub niszczenie mienia.
- Wybuchy złości występujące trzy lub więcej razy w tygodniu : U dziecka nadal można zdiagnozować DMDD, jeśli nie ma zawsze tak wielu wybuchów złości w tygodniu. Dzieci mogą mieć więcej napadów złości w jednym tygodniu, a mniej w następnym. Średnio napady złości trzy lub więcej razy w tygodniu są wymagane do postawienia diagnozy.
- Napady złości niewspółmierne do sytuacji : Na przykład można by się spodziewać, że dziecko wpadnie w złość, gdy nie dostanie zabawki, której chce, jednak dziecko z DMDD może wykazywać się agresją fizyczną i wybuchami werbalnymi, które są nadmierne i intensywne.
- Napady złości nieadekwatne do wieku dziecka : Na przykład, chociaż możesz nie być zaskoczony, jeśli bardzo małe dziecko wpadnie w napad złości, który obejmuje upadek na podłogę, płacz i krzyk, to nie jest to coś, czego spodziewałbyś się po 12-latku.
- Drażliwe i gniewne nastroje między napadami złości : Pomiędzy napadami intensywnych wybuchów emocji dzieci z DMDD mają nastroje, które są stale złe i skrajnie drażliwe. Takie nastroje są obecne przez większość czasu i są zauważane przez innych.
- Objawy występują w wielu miejscach : Oznacza to, że wybuchy złości nie występują tylko w jednym miejscu, np. w szkole. DMDD charakteryzuje się występowaniem napadów złości w co najmniej dwóch miejscach, np. w szkole, w domu lub w towarzystwie rówieśników.
Oprócz powyższych kryteriów, objawy te muszą występować przez co najmniej 12 miesięcy, przy czym nie dłużej niż przez trzy kolejne miesiące kryteria diagnostyczne nie są spełnione. Oprócz spełnienia tych kryteriów, psychiatrzy wykluczą również inne przyczyny, takie jak używanie substancji i niepełnosprawność rozwojowa .
Jak powszechne jest DMDD?
Ponieważ stan ten jest tak nowy, nie ma zbyt wielu dostępnych danych na temat wskaźników rozpowszechnienia. Wyniki jednego badania sugerują, że od 0,8% do 3,3% (w zależności od tego, jak ściśle zastosowano kryteria wykluczenia) spośród ponad 3200 uczestników w wieku od dwóch do 17 lat spełniało kryteria diagnostyczne DMDD w okresie trzech miesięcy.
Powoduje
Dokładne przyczyny DMDD nie są jasne, chociaż uważa się, że odgrywa rolę szereg czynników. Czynniki te mogą obejmować genetykę , temperament, współwystępujące schorzenia psychiczne i doświadczenia z dzieciństwa.
Zaburzenie to wydaje się być częstsze we wczesnym dzieciństwie i prawdopodobnie współwystępuje z innymi zaburzeniami psychicznymi, najczęściej zaburzeniami depresyjnymi i zaburzeniami opozycyjno-buntowniczymi .
Temperament dziecka może być czynnikiem ryzyka rozwoju DMDD. Niektóre cechy, które są częściej widoczne u dzieci z tym schorzeniem, to:
- Zły humor
- Niepokój
- Drażliwość
- Trudne zachowanie
Inne czynniki ryzyka związane z DMDD obejmują:
- Niskie wsparcie rodzicielskie
- Wrogość rodziców i używanie substancji psychoaktywnych
- Konflikty rodzinne
- Problemy dyscyplinarne w szkole
Diagnoza
Jeśli Twoje dziecko doświadcza objawów DMDD, zacznij od umówienia się na wizytę u pediatry. Lekarz oceni Twoje dziecko i postawi diagnozę lub skieruje Cię do psychiatry w celu dalszej oceny i leczenia.
Pierwszy krok diagnozy obejmuje ocenę stanu zdrowia dziecka, wykluczenie innych schorzeń, a następnie ocenę objawów dziecka. Lekarz lub psychiatra może również przeprowadzić wywiad z dzieckiem, rodzicami, innymi opiekunami i nauczycielami, aby uzyskać jaśniejszy obraz zachowań dziecka.
Chociaż nie istnieją sprawdzone skale oceny DMDD, specjaliści ds. zdrowia mogą korzystać z różnych kwestionariuszy, ocen i ocen opiekunów w celu pomiaru drażliwości i napadów złości u dzieci.
DMDD kontra choroba afektywna dwubiegunowa
W latach 90. nastąpił gwałtowny wzrost diagnozy choroby afektywnej dwubiegunowej u dzieci. Obawy dotyczące tej kwestii oraz skuteczności i długoterminowego bezpieczeństwa atypowych leków przeciwpsychotycznych i leków stabilizujących nastrój stosowanych w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej u dzieci były czynnikami, które doprowadziły do powstania diagnozy zaburzenia regulacji nastroju.
Jednym ze sposobów, w jaki zaburzenie regulacji nastroju jest różnicowane od choroby afektywnej dwubiegunowej, jest przewlekła drażliwość. Podczas gdy choroba afektywna dwubiegunowa charakteryzuje się zazwyczaj epizodycznymi zmianami nastroju, dzieci z DMDD mają nastroje, które są stale złe lub drażliwe.
Leczenie
Ponieważ DMDD jest nową diagnozą, nie ma zbyt wielu badań na temat tego, które metody leczenia są najskuteczniejsze. Metody leczenia są zazwyczaj oparte na tym, co było pomocne w przypadku schorzeń, które mają podobne objawy, w tym zaburzenia opozycyjno-buntownicze i zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD).
Ponieważ objawy DMDD mogą powodować tak znaczne upośledzenia w życiu dziecka, ważne jest, aby rodzice jak najszybciej podjęli leczenie swojego dziecka. Objawy drażliwości, gniewu i wybuchów, które charakteryzują to schorzenie, mogą uszkodzić relacje dziecka z kolegami z klasy i członkami rodziny.
Nie ma konkretnego leczenia zaburzeń regulacji nastroju, ale chorobę tę często leczy się psychoterapią, lekami lub kombinacją obu tych metod.
Terapia
Psychoterapia jest zazwyczaj uważana za leczenie pierwszego rzutu i może obejmować terapię poznawczo-behawioralną (CBT) i szkolenie rodziców. CBT pomaga dzieciom nauczyć się rozpoznawać myśli, które przyczyniają się do uczucia złości i nauczyć się nowych sposobów reagowania na różne sytuacje. Terapeuci mogą również pracować z rodzicami, aby pomóc im nauczyć się nowych sposobów reagowania na złość i wybuchy złości u ich dziecka.
Lek
Chociaż potrzeba więcej badań, aby pomóc ustalić, jakie rodzaje leków mogą być najskuteczniejsze w leczeniu tego schorzenia, psychiatrzy mogą przepisać leki pobudzające , przeciwpsychotyczne, stabilizujące nastrój lub przeciwdepresyjne w celu leczenia objawów DMDD.
Lekarze czasami unikają leczenia tego schorzenia środkami pobudzającymi i przeciwdepresyjnymi z obawy przed pogorszeniem objawów drażliwości lub wywołaniem objawów manii. Jednak naukowcy sugerują, że stosowanie tych środków może być skuteczne i nie prowadzi do manii u dzieci z DMDD.
Korona
Radzenie sobie z zaburzeniem destrukcyjnej dysregulacji nastroju może stanowić wyzwanie zarówno dla dzieci, jak i opiekunów. Zaburzenie to może utrudniać dzieciom funkcjonowanie w domu i w szkole, a rodzicom i innym osobom dorosłym może być trudno radzić sobie z intensywnymi wybuchami temperamentu u dzieci. Istnieje kilka strategii radzenia sobie, które mogą pomóc.
Zrozum czynniki wyzwalające u swojego dziecka
Jeśli Twoje dziecko prawdopodobnie będzie miało napad złości w pewnych sytuacjach lub okolicznościach, postaraj się mieć plan. Chwilowe odsunięcie dziecka od sytuacji może czasami pomóc.
Zadbaj o bezpieczeństwo swojego dziecka
Jeśli Twoje dziecko ma skłonności do fizycznego zachowania, staraj się trzymać wszelkie potencjalnie niebezpieczne przedmioty poza zasięgiem. Na przykład upewnij się, że wszystkie meble w domu są bezpiecznie zabezpieczone i trzymaj ciężkie, ostre, nadające się do rzucania przedmioty poza zasięgiem.
Naucz umiejętności radzenia sobie
W jednym studium przypadku dziecko z DMDD nauczono, aby w myślach recytowało tekst piosenki, gdy tylko poczuje się rozgniewane. Połączono to również z głębokim oddychaniem i recytowaniem ustnych przypomnień, aby pomóc przerwać wybuchy złości, zanim się rozpoczną.
Zachęcaj do pozytywnych zachowań
Nagradzaj odpowiednie zachowania uwagą, pochwałami i przywilejami. W rodzinach wielodzietnych dzieci czasami pozostają niezauważone, gdy zachowują się dobrze, ale są w stanie otrzymać indywidualną uwagę, gdy zachowują się źle.
To wzmacnia złe zachowanie i zniechęca do dobrego zachowania. Złam ten schemat, upewniając się, że zauważasz i nagradzasz pozytywne działania swojego dziecka.
Słowo od Verywell
DMDD może być trudnym schorzeniem, które może prowadzić do poważnych problemów w życiu dziecka. Może również zwiększać ryzyko wystąpienia depresji i lęku u dziecka w wieku dorosłym, dlatego ważne jest, aby szukać leczenia, jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko może mieć to schorzenie.
Choć wybuchy złości mogą być irytujące, odpowiednie leczenie może pomóc dziecku w opanowaniu objawów i poprawie relacji w szkole, domu i środowisku społecznym.