Sluit deze videospeler
Bipolaire stoornis is een ernstige stemmingsstoornis die mensen over de hele wereld treft. Hoewel bipolaire stoornis nog steeds een zeer gestigmatiseerde psychische aandoening is , is de waarheid dat het vrij algemeen is in de Verenigde Staten.
Deze stoornis wordt gekenmerkt door stemmingswisselingen die afwisselen tussen depressie en manie, wat een verhoging van energie is die zich voordoet met prikkelbaarheid, impulsiviteit of euforie. Hoewel dit een uitdagende psychische aandoening kan zijn om mee om te gaan, zijn er behandelingsopties beschikbaar die zeer effectief zijn en kunnen bijdragen aan een evenwichtige en gezonde levensstijl.
Lees verder en kom meer te weten over de bipolaire stoornis, hoe vaak deze voorkomt, wat de oorzaken zijn en welke behandelingen er zijn.
Inhoudsopgave
Prevalentie van bipolaire stoornis
Huidige statistieken geven aan dat 4,4% van de mensen in de Verenigde Staten de diagnose bipolaire stoornis krijgt. Het is de moeite waard om op te merken dat dit aantal aanzienlijk hoger kan zijn: veel mensen kunnen deze aandoening hebben, maar nooit een diagnose krijgen. Aan de andere kant kunnen mensen ook verkeerd worden gediagnosticeerd met een andere aandoening, wat betekent dat ze een bipolaire stoornis hebben en het niet weten.
Hoewel er een stigma is met betrekking tot mentale gezondheidsproblemen als geheel, is het stigma van bipolaire stoornis aanwezig in onze maatschappij, met name vanwege de media-afbeeldingen van mensen die aan deze aandoening lijden. Het is echter belangrijk om te onthouden dat dit een veelvoorkomende aandoening is.
Prevalentie van bipolaire stoornis bij kinderen
Het is vrij zeldzaam om te horen dat bipolaire stoornis wordt vastgesteld bij kinderen onder de 13 jaar. Deze stoornis wordt het vaakst vastgesteld in de vroege volwassenheid, hoewel het ook kan beginnen tijdens de adolescentie. Onderzoekers hebben geoordeeld dat het weliswaar mogelijk is dat bipolaire stoornis zich ontwikkelt bij kinderen, maar dat het uiteindelijk een uitdaging is om de juiste diagnose te stellen, aangezien symptomen optreden te midden van ontwikkelingsveranderingen.
Dit gezegd hebbende, bipolaire stoornis komt vrij veel voor bij adolescenten tussen de 13 en 18 jaar oud. Huidige schattingen laten zien dat 2,9% van de adolescenten een diagnose van bipolaire stoornis heeft, waarbij meisjes een hogere prevalentie hebben dan jongens.
Comorbiditeiten bij bipolaire stoornis
Soms kunnen psychische aandoeningen naast elkaar bestaan, iets dat in onderzoek vaak comorbiditeiten wordt genoemd. Volgens een onderzoek uit 2018 naar genderverschillen en gelijktijdig optredende diagnoses bij Amerikaanse volwassenen, had 50,8% van de mannelijke deelnemers met een bipolaire stoornis ook een diagnose van drugsmisbruik , en worstelde nog eens 28,5% met alcoholmisbruik . Vrouwen hadden minder kans op bipolaire stoornissen en middelenmisbruik.
Als het gaat om de diagnoses die vrouwen kunnen krijgen naast een bipolaire stoornis, ontdekte dezelfde studie dat vrouwen twee keer zoveel kans hadden om ook een PTSS-diagnose te hebben in vergelijking met mannen. Bovendien, terwijl de kans dat de ondervraagden een eetstoornis hadden naast een bipolaire stoornis vrij laag was, hadden vrouwen 11 keer meer kans om een eetstoornis en een bipolaire diagnose te hebben dan mannen.
Hoewel er mogelijk genderverschillen zijn als het gaat om gelijktijdig optredende diagnoses, wijst onderzoek uit dat de prevalentie van bipolaire stoornis niet verschilt tussen genderidentiteiten.
Bipolaire stoornis en gemeenschappen van kleur
Raciale verschillen discrimineren niet als het gaat om bipolaire stoornis in gemeenschappen van kleur. Afro-Amerikaanse en Latijns-Amerikaanse mensen die een bipolaire stoornis hebben, hebben een hogere kans op verkeerde diagnoses wanneer ze voor het eerst hulp zoeken. Een fundamenteel onderzoek dat in 1983 werd uitgevoerd, ontdekte bijvoorbeeld dat zwarte en Latijns-Amerikaanse mensen aanvankelijk de diagnose schizofrenie kregen in plaats van een bipolaire stoornis.
Helaas kan een verkeerde diagnose leiden tot grote tekortkomingen in de zorg, waarbij mensen de verkeerde medicatie voorgeschreven krijgen of zelfs zorg ontvangen die hun bipolaire symptomen verergert.
Onderzoekers vermoeden dat deze ongelijkheid te wijten is aan zowel raciale vooroordelen als aan clinici die psychotische symptomen verkeerd beoordelen. Bovendien creëert de impact van systemisch racisme aanzienlijke barrières voor toegang tot zorg. Bij het overwegen hoe dit probleem kan worden aangepakt, hebben onderzoekers aangedrongen op verder onderzoek naar bipolaire stoornis in gemeenschappen van kleur.
Als het gaat om de prevalentie van bipolaire stoornis over raciale identiteiten , ontdekte een onderzoek dat van de 7.523.956 ondervraagde Amerikaanse volwassenen, 1,1% van degenen met de diagnose bipolaire stoornis blank was. Dit is aanzienlijk meer dan de 0,2% van de Aziatische , 0,3% van de inheemse Hawaïaanse/Pacifische Eilandbewoners, 0,5% van de Hispanics en 0,7% van de zwarte respondenten die de diagnose bipolaire stoornis kregen.
Deze gegevens betekenen niet per se dat mensen van kleur niet in dezelfde mate een bipolaire stoornis ervaren als blanke individuen. In plaats daarvan geven ze aan dat barrières in de zorg en discrepanties in de diagnose een probleem kunnen zijn bij het verstrekken van nauwkeurige gegevens over de prevalentie van bipolaire stoornis in gemeenschappen van kleur.
Oorzaken van een bipolaire stoornis
Bipolaire stoornis heeft een sterke link met genetica en chemische onevenwichtigheden. Genetisch gezien komt deze stoornis vaak herhaaldelijk voor in een bloedlijn. Dat gezegd hebbende, betekent het niet per se dat de rest van de familie ook een bipolaire stoornis heeft als één persoon. Een onderzoek onder tweelingen bevestigt dit feit. Eén tweeling kreeg de diagnose bipolaire stoornis, terwijl de ander deze nooit kreeg.
Neurotransmitterafwijkingen dragen bij aan de ontwikkeling van een bipolaire stoornis. Problemen met neurotransmitters kunnen erfelijk zijn, waardoor de twee oorzaken van een bipolaire stoornis met elkaar verbonden zijn. Neurotransmitters zijn essentieel omdat ze de communicatie tussen de cellen in ons lichaam vergemakkelijken, wat op zijn beurt de cognitieve functie beïnvloedt. Wanneer deze neurotransmitters niet goed functioneren, kan de cognitieve functie worden aangetast, wat resulteert in symptomen van een bipolaire stoornis die zich voordoen.
Behandeling en omgaan met de situatie
Er zijn effectieve behandelingsopties voor het omgaan met bipolaire stoornis, hoewel er geen genezing is. Met de juiste behandeling kunnen er langere periodes zijn waarin er geen bipolaire symptomen aanwezig zijn. Het aanbevolen behandelingsregime bestaat uit medicatie, psychotherapie en veranderingen in levensstijl.
- Medicatie wordt beschouwd als een essentieel behandelprotocol voor de meeste gevallen van bipolaire stoornis. Stemmingsstabilisatoren , zoals lithium , zijn een populair medicijn dat wordt voorgeschreven om bipolaire symptomen te beheersen. Een andere optie voor stemmingsstabilisatoren zijn anticonvulsiva . Psychiaters schrijven sinds eind jaren 80 anticonvulsiva voor. Depakote (divalproex), Tegretol (carbamazepine) en Lamictal (lamotrigine) zijn allemaal door de FDA goedgekeurd en daarom niet off-label. Er zijn er nog andere (meestal Trileptal – oxcarbazepine) die off-label worden gebruikt.
- Psychotherapie is een ander belangrijk onderdeel van het omgaan met een bipolaire stoornis. Regelmatig psychotherapie volgen bij een erkende geestelijke gezondheidszorgverlener kan mensen die deze stoornis ervaren helpen gezonde interpersoonlijke relaties te ontwikkelen. Het kan mensen ook helpen hun triggers te minimaliseren en gezonde copingtools te ontwikkelen voor dagelijkse stressoren.
- Aanbevolen veranderingen in levensstijl kunnen bestaan uit het bijhouden van triggers, het minimaliseren van drugs- en alcoholgebruik en het creëren van een strikt slaapschema. Daarnaast kunnen sociale steun en het verminderen van dagelijkse stress ook zeer effectief zijn bij het ondersteunen van mensen met een bipolaire stoornis.
Een woord van Verywell
Het ervaren van een bipolaire stoornis kan eng en eenzaam voelen. Vergeet niet dat dit een veelvoorkomende psychische aandoening is en dat u niet de enige bent. Als u deze stoornis ervaart en dat nog niet hebt gedaan, zoek dan de steun van een erkende professional in de geestelijke gezondheidszorg. Het vinden van een steungroep van anderen die met deze aandoening leven, kan ook buitengewoon nuttig zijn.
Als u of een dierbare kampt met een bipolaire stoornis, neem dan contact op met de nationale hulplijn van de Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten in uw omgeving.
Voor meer informatie over geestelijke gezondheid kunt u terecht in onze Nationale Hulplijn Database .