Hoe we deze feestdagen dankbaarheid tonen

In veel opzichten is het verbinden van dankbaarheid aan de feestdagen vergelijkbaar met het verbinden van zelfverbetering aan Nieuwjaar. Het legt een kunstmatige deadline op iets waar we dagelijks profijt van zouden moeten proberen te hebben. Net als bij nieuwjaarsvoornemens zijn er veel ideeën over de “juiste” manier om dankbaarheid te omarmen, en er is geen gebrek aan plekken binnen de wellnessmarkt waar je geld kunt uitgeven om je beter te voelen in dankbaarheid.

Begrijp ons niet verkeerd: we staan ​​volledig achter het idee om dankbaarheid te cultiveren en meer manieren te verkennen om positieve emoties in ons leven te erkennen. Er zijn een aantal voordelen van dankbaarheid die worden ondersteund door onderzoek, waaronder betere slaap, hoger zelfbeeld, en minder stress. Maar het is belangrijk om te onthouden dat dankbaarheid er voor ieder van ons heel anders uit kan zien, en we verwerpen het idee van giftige positiviteit ten koste van alles.

Het MindWell Guide-team heeft de afgelopen jaren net als iedereen zijn deel van de ups en downs gehad en we zijn er allemaal op onze eigen manier mee omgegaan. En zoals u zult zien, hebben we een aantal zeer verschillende benaderingen van dankbaarheid. Waar u ook dankbaar voor bent deze feestdagen, weet dat beginnen net zo eenvoudig is als even een momentje nemen om te reflecteren.

Dit is wat we hebben ontdekt tijdens onze momenten van stille reflectie.

Niet alle koninginnen zijn beys

We zijn tot de conclusie gekomen dat het ongezond is om mensen op een voetstuk te plaatsen, omdat het een onevenwicht in de relatie kan veroorzaken. En die mate van machtsasymmetrie in welke band dan ook kan op zijn best onwenselijk zijn en op zijn slechtst mentaal schadelijk (tenzij je kinky bent).

Ik beweer echter dat als je kritisch genoeg bent, je waarschijnlijk wel iemand speciaals in je leven kunt identificeren die van queen-kaliber is – en dat is niet Beyoncé! Voor mij is mijn idool mijn tante Trini.

Ik heb een vrij strenge opvoeding gehad, maar dat besefte ik pas toen ik werd begroet met gesnik en ‘oh mijn god, echt waar?’ nadat ik mijn jeugdverhalen aan vrienden had verteld. Maar ik dwaal af.

Net als veel ouders schuwde de mijne het om ongemakkelijke maar toch belangrijke onderwerpen als seks en daten te bespreken. Maar mijn tante, die een vrije geest en niet-oordelend persoon is, vond troost in het taboe. Dus in plaats van alle details van mijn liefdesleven aan mijn ouders te onthullen (die zich zouden hebben gekrompen en schreeuwend waren weggelopen), verklapte ik het aan tante Trini. Gelukkig voor mij deelde ze graag haar avontuurlijke datingervaringen uit haar 20- en 30-jarige dagen. En als bonus kon ik bij haar klagen over mijn ouders (sorry, niet sorry, mam en pap)!

Op een avond, tijdens een uitwisseling van minutenlange Whatsapp-spraaknotities, spraken we af om kaneel tegelijk op onze handen te gooien. Vervolgens, nadat we onze wangen met lucht hadden opgepompt, bliezen we de specerij uit onze handpalmen, zodat de roestkleurige kruiden op onze slaapkamervloeren terechtkwamen. Ze vertelde me dat kaneel geluk brengt.

En zo leerde mijn tante me hoe ik de signalen van giftig gedrag kon herkennen, hoe ik mijn mannelijke en vrouwelijke energie kon omarmen en erop kon leunen, en hoe ik goede dingen kon manifesteren. Van haar leerde ik de gezondheidsvoordelen van het eten van zeemosgel en het drinken van warm limoenwater in de ochtend.

—
AYANA UNDERWOOD, ASSISTENT-REDACTEUR

Het allerbelangrijkste is dat ze me leerde hoe ik mijn eigenwaarde kon opbouwen en mijn waarde kon erkennen, want als gekleurde vrouwen komen we deze wereld binnen met een tekort aan elk van deze dingen. Dus wanneer ik mezelf in twijfel trok (wat ik deed en nog steeds vaak doe), was ze er om me te herinneren aan mijn intelligentie, waarde en schoonheid. Zelfs een simpele tekst met een bevestiging of een gebed was genoeg om me op te beuren.

Dat gezegd hebbende, ben ik eeuwig dankbaar voor de liefde, acceptatie en wijsheid die ze me door de jaren heen heeft gegeven. Ik zou niet de vrouw zijn die ik nu ben zonder haar begeleiding.

Mijn tante Trini, mijn hype woman, relatie- en spiritualiteitsgoeroe, tweede moeder en de grote zus die ik nooit heb gehad, verdient meer dan een troon. En hoewel ik nooit voor Bey zou “buigen”, zou ik haar nederig gehoorzamen als mijn tante me dat ooit zou vragen.

-Ayana Underwood

Innerlijke vrede in 15 minuten of minder

Hoe graag ik ook elke ochtend een paar uur voor mezelf zou willen hebben voordat ik inlog om door te werken, mijn lichaam staat me niet meer toe om zo vroeg wakker te worden als mijn hersenen zouden willen. De kans dat ik rechtop zit bij de eerste wekker, met heldere ogen en klaar om de dag aan te pakken, is nihil.

Hoewel ik de meeste dagen geen volledige ochtendroutine kan inplannen, voel ik me het beste op de dagen dat ik maar 15 minuten yoga en meditatie kan combineren.

—
ANDRIA PARK HUYNH, REDACTEUR

Yoga met Kassandra , mijn favoriete YouTube-yogi, stelt me ​​in staat om in 15 minuten te bereiken wat normaal gesproken een uur kost. Van haar vele samengestelde programma’s ben ik dol op haar sessies van 10 minuten die een grotere uitdaging van 30 dagen vormen. Elk van deze sessies richt zich op een specifieke kwaal of lichaamsdeel (denk aan yoga voor verlichting van nek- en schouderpijn) en wordt gevolgd door vijf minuten durende affirmatiemeditaties die je direct na de yogasessie kunt doen.

Haar lessen zijn beginnersvriendelijk en laten nooit na om alle pijntjes en knikken in mijn lichaam te verlichten na een lange (of korte) nachtrust. De affirmatiemeditaties stellen me ook in staat om mijn geest even tot rust te brengen en me volledig te concentreren op het ontvangen en het zetten van een positieve toon voor de rest van mijn dag. En hoewel de uitdaging is om te onthouden om de hele middag terug te denken aan die intentie, ben ik altijd in een kalmere en lichtere gemoedstoestand als resultaat van de oefening.

Hoewel het dit jaar wat lastiger is om regelmatig voor jezelf te zorgen, vind ik het fijn om te weten dat ik altijd terug kan vallen op gratis en makkelijk toegankelijke bronnen zoals deze. Ze herinneren me eraan om het rustiger aan te doen, al is het maar voor 15 minuten.

-Andria Park Huynh

Spijt

Dankbaarheid komt niet makkelijk bij me op. Niet omdat ik ondankbaar ben of gebrek heb aan dingen die mijn dankbaarheid waard zijn, maar omdat het proces van zelfreflectie me net zo goed naar de andere kant van dankbaarheid kan leiden: spijt . Als je iemand bent die elk moment microanalyseert en gezegend/vervloekt bent met het soort geheugen dat je veel te veel van je leven laat herbeleven in levendige details, kan reflectie een tweesnijdend zwaard zijn.

Om dankbaar te worden, sift ik door alle momenten heen die me doen huiveren, de keren dat ik het verkeerde zei, de verkeerde beslissing nam of een kans miste. Die momenten komen veel sneller en gemakkelijker in me op dan de momenten die de goedheid van het leven versterken. De angst en twijfel die door de eerste worden opgeroepen, zijn veel visceraler dan de zachte warmte van de laatste. Of ik het nu wil of niet, ik blijf hangen in het afwegen van dankbaarheid tegen spijt, waarbij spijt altijd de weegschaal doet doorslaan.

Dit is natuurlijk niet de beste manier om dankbaarheid te tonen, maar dat wil niet zeggen dat het me uiteindelijk niet lukt.

Wat ik ben gaan beseffen is dat spijt eigenlijk een natuurlijk onderdeel is van het proces voor mij. Zonder de dingen te erkennen die fout gingen, kan ik de dingen die goed gingen niet volledig waarderen, of zelfs het simpele feit dat ik al die momenten waarop ik gewoon in een gat wilde kruipen, in één stuk heb overleefd.

—
NICK INGALLS, ASSOCIATE REDACTIONEEL DIRECTEUR

Het blijkt dat die zeer intense, angstaanjagende momenten eigenlijk net zo alledaags zijn als alle andere gebeurtenissen uit mijn dagelijkse leven.

Dus de manier waarop ik dit jaar dankbaarheid omarm, is door spijt te omarmen. Op dezelfde manier waarop experts op het gebied van geestelijke gezondheid aanraden om tijd in te plannen voor stress, plan ik tijd in om mijn spijt te heroverwegen, al is het maar om mezelf eraan te herinneren dat ik ze in één stuk heb overleefd. Hoewel de herinneringen misschien blijven hangen, vervagen de effecten ervan zolang ik die spijt gebruik om persoonlijke groei en zelfverbetering te stimuleren. Misschien zorgt die groei ervoor dat ik minder spijt heb de volgende keer dat ik besluit om terug te kijken.

-Nick Ingalls

Ik denk er zeker te veel over na

Ik had er eerlijk gezegd moeite mee om iets te bedenken om over te schrijven voor deze oefening, niet omdat ik nergens dankbaar voor ben, maar omdat ik dankbaar ben voor zoveel—te veel! Het besef hiervan, van mijn flagrante privilege, gaf me een scherpe steek van schuld en plotseling was ik overdreven cynische analyses aan het opstellen over waarom dankbaarheid bestaat als een instrument voor onderdrukking onder het kapitalisme. Oké Kate, kalmeer.

Toch is het waar dat dankbaarheid een duistere kant kan hebben – laten we het de vrome neef van giftige positiviteit noemen – omdat we onze problemen niet zomaar kunnen vergulden met dankbaarheid . Als een situatie in je leven klote is, moet je het nog steeds erkennen en jezelf toestaan ​​om pijn te lijden en boos en verdrietig te zijn voordat een vervelende maar goedbedoelende iemand binnenkomt en zegt: “Nou, misschien zou het helpen om je te richten op wat je wel hebt in plaats van op wat je niet hebt?”

Aan de andere kant, zelfs als alles in je leven geweldig gaat, kun je nog steeds worstelen met gevoelens van ontoereikendheid of depressie. Soms, hoe harder je probeert dankbaar te zijn, hoe schuldiger je je voelt dat je verdrietig bent, wat het monster dat je probeert te bestrijden alleen maar voedt. Dus hoe benutten we de kracht van dankbaarheid op een manier die geen schaamte of vergelijking inhoudt ?

Nadat ik over deze eerste overwegingen had nagedacht, en over mijn ogenschijnlijk gecompliceerde relatie met een algemeen geaccepteerd hulpmiddel om je stemming te verbeteren, ben ik tot de conclusie gekomen dat dankbaarheid minder gaat over het maken van een lange lijst met alle dingen waar je dankbaar voor bent, en meer over het nemen van een pauze in de kleine momenten die je vrede brengen.

—
KATE NELSON, NIEUWSREDACTEUR

Ondanks de populariteit van dankbaarheidsdagboeken , geloof ik dat dit een oefening is die in het moment gebeurt. Het is een mindfulness-oefening om jezelf toe te staan ​​op te merken wanneer een moment je een goed gevoel geeft, hoe alledaags het ook mag lijken. Een bijzonder vriendelijke vreemdeling? Dankbaar! Die eerste slok van je cappuccino? Dankbaar! Getuige zijn van de pure vreugde van andermans honden die vrienden maken in het hondenpark? Dankbaar! Wanneer je door het draaihek van de metro loopt terwijl je trein aankomt? Dankbaar! De nieuwe aflevering van je favoriete tv-programma kijken met je partner? Dankbaar! 

Dus als een diepere beschouwing van de goede dingen in het leven ongemakkelijke gevoelens oproept, voel je dan vrij om het te vereenvoudigen. Dankbaarheid kan op de meest ingetogen manieren nuttig zijn en kan naast de donkere kanten van het leven bestaan. En ik heb hier misschien wel helemaal over nagedacht, maar het stelde me in staat om na te denken over iets waar ik al een tijdje niet meer over had nagedacht… en daarvoor ben ik dankbaar.

-Kate Nelson