Zwycięstwa w dziedzinie zdrowia psychicznego w 2021 r.

Ocena naszego zbiorowego zdrowia psychicznego w 2021 r. może wydawać się trudnym zadaniem, zwłaszcza gdy większość z nas wciąż przetwarza 2020 r. Po roku, który nas rozbił, wielu z nas nadal ma problemy ze złożeniem wszystkiego w całość.

Ale pomimo stresu związanego z naszymi obecnymi okolicznościami, udaje nam się iść dalej, ponieważ w tych zmaganiach jest odporność. I nigdy wcześniej zdrowie psychiczne nie było tak tematem dyskusji i obaw. Chociaż nie jest jasne, czy „wracamy do normalności ”, czy zmierzamy w kierunku kolejnego okresu ograniczeń, ważniejsze niż kiedykolwiek jest przyjrzenie się, jak daleko zaszliśmy.

Jeśli pozwolimy sobie na skupienie się na postępach w dziedzinie zdrowia psychicznego, nie będzie trudno znaleźć promyki nadziei w tym trudnym roku.

Sportowcy są ważniejsi niż ich medale

Jeśli omawiamy zwycięstwa w tym roku, musimy porozmawiać o sporcie. To mogą nie być zwycięstwa, które przynoszą trofea, ale są dwaj sportowcy-gwiazdy, którzy zasługują na uznanie za swoją rolę w promowaniu rozmów na temat zdrowia psychicznego.

Nie jest to małe osiągnięcie, że gwiazda gimnastyki Simone Biles i mistrzyni tenisa Naomi Osaka, dwie młode kobiety poddane niemal nieznośnej krytyce, zdecydowały się w tym roku postawić swoje zdrowie psychiczne ponad swoją karierę.

Po otrzymaniu grzywny w wysokości 15 000 dolarów za opuszczenie konferencji prasowej po meczu w celu ochrony zdrowia psychicznego, Naomi Osaka całkowicie wycofała się z French Open 2021. A na Igrzyskach Olimpijskich 2021 w Tokio Simone Biles wycofała się z finałowych zawodów wieloboju, aby nadać priorytet swojemu zdrowiu psychicznemu. Te decyzje wywołały poruszenie zarówno w sporcie, jak i w dyskusjach publicznych.

Gdy pojawiła się wiadomość, że Biles się wycofał, niezliczeni fani wyrazili swoje poparcie w mediach społecznościowych, ale byli też tacy, którzy wyrazili jedynie rozczarowanie. Niestety, decyzje tych sportowców nie spotkały się z tak wielką pompą, jak ich zabójcze serwisy czy podwójne układy.

Ta brzydsza strona reakcji opinii publicznej ujawniła stopień, w jakim elitarni sportowcy są odczłowieczani przez swoich fanów. Ale, jak mówi Naomi Torres-Mackie, PhD , szefowa badań w The Mental Health Coalition , czasami musimy stawić czoła naszym demonom, aby się z nimi uporać.

„Ujawnienie tej negatywnej reakcji dało okazję do rozmowy na temat zdrowia psychicznego i tego, jak bardzo różnimy je od zdrowia fizycznego, jakby było mniej ważne , choć wcale tak nie jest” – mówi Torres-Mackie.

Dla Biles i Osaki te decyzje były niewątpliwie trudne do podjęcia. Jednak sam fakt, że zostały podjęte, ujawnia zmianę w naszym podejściu do zdrowia psychicznego — zarówno publicznie, jak i prywatnie — i wprawia w ruch koła napędowe tak bardzo potrzebnej zmiany . Stawiając zdrowie psychiczne na pierwszym planie na tak wielkiej scenie, ci sportowcy przypominają wszystkim, że to w porządku, jeśli nie jest się w porządku.

Siła dzielenia się doświadczeniem

Można śmiało powiedzieć, że większość z nas w pewnym momencie została dotknięta stresem związanym z pandemią, niezależnie od tego, czy wpłynął on na nasze nastroje, poziom energii, zachowania, czy nawyki związane ze snem i jedzeniem. Chociaż może to nie być pozytywne, możemy wyciągnąć z tego coś konstruktywnego: wspólne doświadczenie. Z pewnością nie byliśmy sami w naszych zmaganiach.

„Istnieje takie poczucie uniwersalności, które jest naprawdę ważne dla zdrowia psychicznego” – mówi Torres-Mackie. „Ta idea, że ​​istnieją pewne rzeczy, które są uniwersalne w ludzkim doświadczeniu. Pandemia daje ludziom poczucie tego, więc jest więcej akceptacji”.

Czy akceptacja, współczucie i zrozumienie nie stały się domyślnymi tematami tego roku? Staraliśmy się jak najlepiej zaakceptować rzeczy, których nie możemy zmienić — blokady i odwołane plany — i być wyrozumiali, gdy pojawiają się niedogodności — płaczące dzieci przerywające rozmowę biznesową lub zwierzęta wchodzące na spotkanie na Zoomie.

„Myślę, że to brzmi bardziej autentycznie” — mówi neuropsycholog i adiunkt psychologii na Pepperdine University  , dr Judy Ho . „Wcześniej istniała fasada ‘Mam wszystko poukładane.’ Teraz jest ‘Mam wszystko poukładane, ale będą przerwy.’”

W tym samym duchu możliwe jest, że rozwinęliśmy większą empatię wobec osób, które żyją z mniej widocznymi schorzeniami. Na przykład, nawet jeśli nigdy nie doświadczyli zaburzeń związanych z używaniem substancji psychoaktywnych, niezliczona liczba osób zmagała się podczas pandemii z nadmiernym spożyciem alkoholu i popadaniem w schematy z niezdrowymi mechanizmami radzenia sobie.

W ciągu pierwszego miesiąca pandemii sprzedaż alkoholu w sklepach stacjonarnych i online wzrosła o ponad 300% w porównaniu z poprzednim rokiem. Nadało to ton niezwykle wymagającemu okresowi, ponieważ badanie przeprowadzone na 800 osobach, opublikowane pod koniec 2020 r., wykazało, że 60% respondentów piło więcej niż przed pandemią.

Chociaż wzrost spożycia alkoholu może nie być ogólnie pozytywny, to jednak odkrywcze jest to, że korzenie wzorców uzależnień często leżą w doświadczeniach traumy, lęku i depresji. I oczywiście uzależnienie może przybierać wiele form — nie tylko poprzez alkohol lub twarde narkotyki.

„Ludzie coraz lepiej rozumieją, czym tak naprawdę jest trauma i jak na nas wpływa” – mówi Torres-Mackie. „To, co mogło zostać zignorowane jako ‘Ta osoba jest trudna lub ma okropną osobowość’, [teraz] lepiej rozumiemy, jak doświadczenie wpływa na sposób, w jaki funkcjonujesz na świecie”.

To zrozumienie może zmienić nastawienie osoby, która wcześniej mogła patrzeć z góry na uzależnienie. Ho wskazuje, że teraz, gdy więcej osób jest skłonnych przyznać, że oddało się niezdrowym nawykom radzenia sobie, aby przetrwać ten trudny czas, takim jak spędzanie większej ilości czasu online, istnieje lepsza zdolność do nawiązywania relacji.

„Pokazano, jak silna jest chęć ucieczki, gdy jesteśmy zestresowani, i jak łatwo jest wpaść w pułapkę” – mówi.

Zrozumienie wpływu COVID-19 na zdrowie poznawcze

Wiemy, że zbiorowe doświadczenie blokady i życia w czasie globalnej pandemii zaostrzyło problemy ze zdrowiem psychicznym, ale jako psychiatra, dr Thomas Oden , obserwuje również wzrost objawów zdrowia psychicznego u osób cierpiących na COVID-19 w długim okresie. Pacjenci zgłaszali niezdolność do skupienia się lub tolerowania stresu, a także ponowne pojawienie się wcześniej kontrolowanych objawów zdrowia psychicznego lub zupełnie nowych objawów, głównie związanych z depresją, lękiem lub bezsennością.

Chociaż COVID-19 miał niewątpliwie duży wpływ na stan zdrowia psychicznego w szerszym ujęciu, badania wykazały, że wirus może rozprzestrzeniać się poprzez ośrodkowy układ nerwowy, a naukowcy pracują nad lepszym zrozumieniem jego wpływu na sam mózg.

Po zachorowaniu na COVID-19 ludzie najczęściej zgłaszali takie objawy neurologiczne, jak ból głowy, migrena, drętwienie i mrowienie, zmęczenie i inne problemy mięśniowe, według neurolog Pooja Patel, MD . Tymczasem badania pokazują, że przypadki innych poważnych skutków COVID-19, takich jak psychoza , są niezwykle rzadkie.

Patel specjalizuje się w leczeniu bólów głowy w Baptist Health’s  Marcus Neuroscience Institute . Podczas pandemii najczęstszym objawem poznawczym, jaki widzi u pacjentów, którzy mają lub mieli COVID-19, jest mgła mózgowa, czyli termin używany przez pacjentów, którzy mają problemy z koncentracją lub doświadczają zaników pamięci.

„Nie wiemy, czy potrwa to kilka tygodni, kilka miesięcy, czy też jest to stan przewlekły” – mówi Patel. „To coś, czego wciąż się uczymy”.

Może się to nie wydawać sukcesem, ale kiedy specjaliści ds. zdrowia psychicznego i społeczeństwo mają lepszą wiedzę na temat skutków poznawczych COVID-19, osoby zmagające się z tą chorobą mogą lepiej zrozumieć swoje doświadczenia i uzyskać potrzebne im wsparcie.

Korzystanie z terapii online

Dzięki bardziej otwartym rozmowom o zdrowiu psychicznym i zmniejszeniu stygmatyzacji, więcej osób zmagających się z lękiem, depresją lub wieloma innymi problemami ze zdrowiem psychicznym mogło rozpocząć drogę do uzdrowienia. Dla wielu w zeszłym roku ta okazja do uzdrowienia nadeszła wirtualnie.

Dzięki terapii online niezliczona liczba osób była w stanie znaleźć wsparcie i ulgę tak rozpaczliwie poszukiwane w tym roku — i to w zaciszu własnego domu. Terapia rozmową stała się, skutecznie, mniej ekskluzywna.

„Zdrowie psychiczne, jako dziedzina w ogóle, historycznie nie było wystarczająco dostępne, zwłaszcza dla społeczności kolorowych lub osób, które borykają się z problemami finansowymi” – mówi Torres-Mackie.

Terapia dostarczana drogą elektroniczną niweluje niektóre bariery utrudniające dostęp do opieki psychiatrycznej, takie jak ogólne koszty, długi czas oczekiwania na wizyty lub duże odległości do pokonania, które często uniemożliwiają osobom uzyskanie potrzebnej pomocy.

Gdy przyjrzano się badaniom poświęconym terapii poznawczo-behawioralnej (CBT), niedawne metaanalizy wykazały, że terapia CBT prowadzona w formie wirtualnej jest co najmniej tak samo skuteczna w łagodzeniu nasilenia objawów depresji, jak terapia twarzą w twarz.

Choć nie każdy chce dodawać do swojego harmonogramu więcej rozmów wideo (hej, znudzeni Zoomem), wirtualna terapia może zapewnić nową, pomocną perspektywę również dla specjalistów.

„Naprawdę miło jest zobaczyć kogoś w jego naturalnym środowisku” — mówi Ho. „Ponieważ ktoś może przyjść do biura i powiedzieć: »Wszystko jest świetnie, wszystko w porządku«, w pewien sposób trzymając to w całości. Ale kiedy widzisz ich w domu, masz takie intymne spojrzenie i pomaga to w budowaniu relacji. Możesz zauważyć, kiedy coś idzie nie tak”.

Terapia wirtualna nie jest idealna i wciąż uczymy się, jak dobrze działa w kontekście pandemii. Ale to poprawa dostępności opieki psychiatrycznej, co jest dużym osiągnięciem dla osób poszukujących wsparcia.

Zastrzyk nadziei

Z pewnością jednym z największych pośrednich zwycięstw w zakresie zdrowia psychicznego w tym roku było wprowadzenie szczepionki przeciwko COVID-19. Rozpoczęliśmy 2021 rok planem wdrażania szczepionek w całym kraju, a obietnica ratującej życie szczepionki wywołała zbiorowy westchnienie ulgi.

Przez krótki okres, zanim wariant Delta stał się problemem, jakim jest dzisiaj, w pełni zaszczepione osoby mogły wygodnie cieszyć się pozorem życia sprzed lockdownu. Ponownie przytuliliśmy naszych bliskich, dzieliliśmy się posiłkami w pomieszczeniach, a nawet uczestniczyliśmy w wydarzeniach na żywo bez tego samego poziomu strachu o nasze bezpieczeństwo, który stał się drugą naturą podczas pandemii.

Chociaż wciąż nie pozbyliśmy się uciążliwości COVID-19, sukcesy, których byliśmy świadkami w tym roku w dziedzinie zdrowia psychicznego, dały nam nadzieję na coś innego – być może raczej na coś zupełnie nowego, a nie na powrót do normy.

Chociaż nikt nie wychodzi z tego bez szwanku, po drugiej stronie może istnieć świat z mniejszą stygmatyzacją i większym wsparciem, jednostki z większą empatią i świadomością uniwersalnej natury naszych doświadczeń i zmagań. W końcu przetrwamy to razem.