Charlamagne, Bóg zmienia narrację na temat zdrowia psychicznego czarnoskórych w Ameryce

Jeśli zaskakuje cię, że prezenter radiowy, osobowość telewizyjna i autor bestsellerów Charlamagne tha God jest orędownikiem zdrowia psychicznego, nie jesteś sam: on również był zaskoczony, gdy po raz pierwszy użyto tej etykiety, aby go opisać. Stało się to na pewnym wydarzeniu dwa lata temu, gdy gospodarz wydarzenia, obok Tracie Jade i Taraji P. Henson, przedstawił go jako orędownika. Odpowiedź Hensona na jego twierdzenie, że nie jest orędownikiem? „Tak, jesteś, bracie. Czy chcesz nim być, czy nie, jesteś. Więc powinieneś to zaakceptować”.

Przyjmij to, on to zrobił. Charlamagne swobodnie odnosi się do orędownictwa zdrowia psychicznego jako „czegoś, co postanowiłem uczynić pracą mojego życia”, ale jego praca w tej dziedzinie jest dość poważna. Twierdzi, że nie jest ekspertem w niczym, a raczej jest po prostu osobą, która postanowiła dzielić się historiami innych. To dzielenie się miało ogromny wpływ na wielu, delikatnie mówiąc.

Od wewnętrznego impulsu, który skłonił go do publicznego ujawnienia swoich zmagań ze zdrowiem psychicznym, po jego postrzeganie zdolności samoleczenia jako supermocy, zagłębiliśmy się w historię o tym, jak zmagający się z lękiem Lenard McKelvey z Moncks Corner w Karolinie Południowej stał się osobowością i filantropem Charlamagne tha God.

W swojej książce „ Shook One: Anxiety Playing Tricks On Me ” Charlamagne opowiada, jak odkrył, że ma lęki dopiero po trzydziestce. Cierpiał na ataki paniki i za każdym razem, gdy je miał, jechał na pogotowie, myśląc, że ma atak serca, tylko po to, by usłyszeć, że jego serce jest całkowicie zdrowe. Ostatecznie lekarz postawił diagnozę, ale Charlamagne mówi nam, że „nawet gdy po raz pierwszy zdiagnozowano u mnie lęki , nie wiedziałem, co z nimi zrobić”, ponieważ nie zalecono mu żadnego leczenia.

„Kiedy się starzejesz i zaczynasz nad sobą pracować, zaczynasz odrzucać warstwy swojego życia i zdawać sobie sprawę ze wszystkich tych różnych rzeczy, na których się wychowałeś” – mówi. „To było tuż obok, pod twoim nosem przez cały czas”.

Jak w przypadku każdego schorzenia, posiadanie terminu diagnostycznego upoważnia nas do poszukiwania leczenia, ale nie oznacza to, że wiemy, od czego zacząć. Minęło wiele lat, książka, która stała się bestsellerem New York Timesa, książka, która stała się krajowym bestsellerem i udany program telewizyjny, zanim Charlamagne znalazł odpowiednie narzędzia do radzenia sobie z lękiem .

Już wiedziałem, że Charlamagne uważa terapię za integralną część swojego dobrego samopoczucia, ale poza tym wahałem się, czy zapytać, jak radzi sobie ze swoim lękiem. To dlatego, że gwiazdy często stosują drogie i niedostępne narzędzia dobrego samopoczucia, które nie są zbyt przydatne dla przeciętnego człowieka. Jednak praktyki Charlamagne’a nie mogłyby być prostsze ani bardziej sprawdzone.

Mówi, że medytacja jest kluczowa, ale nie było łatwo się do niej dostać przed kwarantanną. „Medytacja była czymś, czego nigdy nie mogłem robić” — mówi Charlamagne. „Nigdy nie mogłem wyciszyć swojego mózgu na tyle, aby faktycznie zacząć medytować, ale zacząłem to robić pod koniec 2020 roku… Myślę, że w związku z pandemią samo przebywanie w domu i bycie zmuszonym do pozostania w bezruchu pomogło wielu z nas zrozumieć, jak naprawdę wygląda czas ciszy i jak naprawdę wygląda pokój”.

Dbanie o siebie odgrywa również ważną rolę dla Charlamagne’a. Podczas gdy często myślimy o dbaniu o siebie jako o czymś kosztownym lub nadającym się do umieszczenia na Instagramie, jego metody są dość proste dla przeciętnej osoby. Przed naszą rozmową Charlamagne miał fryzurę i manicure i pedicure, odnosząc się do tego jako do jednego ze sposobów dbania o siebie.

Inne jego praktyki są równie wykonalne dla większości ludzi. Dodatkowe przykłady obejmują „naprawdę odłączenie się od muzyki”, odłączenie się od mediów społecznościowych i telefonów komórkowych , ćwiczenia, śpiewanie, uważność i dobrą rozmowę. Jeśli chodzi o rozmowę, zauważa, że ​​„musisz być świadomy ludzi, którzy podnoszą twoją energię i ludzi, którzy ją obniżają. Ludzie, którzy podnoszą twoją energię, to właśnie to, co naprawdę chcesz przyjąć, a samo prowadzenie tych… zabawnych rozmów może być dla ciebie bardzo wzmacniające”.

Na koniec Charlamagne podkreśla znaczenie fizycznego kontaktu z naturą . Mówi: „Uwielbiam uziemienie . Uwielbiam, gdy jest lato i mogę zdjąć buty i chodzić boso po moim podwórku. Jakkolwiek szalenie to brzmi… jestem dosłownie na zewnątrz, przytulam drzewo, przykładam do niego czoło, siadam obok niego, kładę się na plecach, przykładam do niego głowę, robię to wszystko. To sprawia, że ​​czuję się lepiej i wracam do dobrego miejsca”.

Czarni Amerykanie regularnie otrzymują opiekę zdrowotną poniżej standardów, więc ma sens, że gdy Charlamagne opanował swoje zdrowie psychiczne, wykorzystał swoją platformę, aby pomagać innym. Wiele z tego przyszło naturalnie; mówi o łączeniu ludzi z profesjonalistami, którzy mogą im pomóc „w przystępny sposób lub… bezpłatnie”.

Mówi, że „istnieje tak wiele różnych organizacji, jak Black Men Heal w Filadelfii”, o czym dowiedział się dzięki artykułowi, na który trafił na Instagramie. Mówi nam: „Nagłówek brzmiał: »organizacja zdrowia psychicznego zapewniająca bezpłatną terapię mężczyznom w Filadelfii«, więc od razu pomyślałem: wow . A potem ich wyszukałem i przyjmują darowizny, mają psychiatrów i terapeutów, którzy poświęcają swój czas, a oni płacą im z darowizn, które otrzymują. I pomogli wielu różnym osobom”.

Charlamagne uważa, że ​​odkrycie Black Men Heal było częścią inspiracji dla jego własnej organizacji zdrowia psychicznego, Mental Wealth Alliance . O swojej organizacji mówi, że „chcemy zapewnić bezpłatne usługi terapeutyczne ponad 10 milionom czarnoskórych Amerykanów w ciągu najbliższych pięciu lat. I planujemy to zrobić poprzez zbieranie pieniędzy. Jestem osobą, która prawdopodobnie może zbierać pieniądze szybciej niż organizacja taka jak Black Men Heal. Więc kiedy je dostaję, daję je bezpośrednio im”.

Oprócz umożliwienia osobom czarnoskórym dostępu do terapeutów, Charlamagne chce przekształcić opiekę psychiatryczną, z której korzystają osoby czarnoskóre i inne osoby kolorowe, w lepszy, bardziej użyteczny model.

„Chcemy kształcić kolejne pokolenie psychiatrów i terapeutów, chcemy móc zapewnić im stypendia i pieniądze, aby mogli uzyskać certyfikaty, zwłaszcza osoby czarnoskóre i brązowoskóre, ponieważ uważam, że potrzebujemy więcej… psychiatrów i terapeutów kompetentnych kulturowo w tej dziedzinie” – mówi.

Gdybyśmy usłyszeli, jak Charlamagne mówi o tej pracy, pomyślelibyśmy, że mówi o pomocy przyjacielowi. Jest skromny w sposób, którego nie można by się spodziewać, biorąc pod uwagę rozmiar jego platformy — dociera do milionów słuchaczy i widzów między The Breakfast Club a swoim programem Comedy Central „Tha God’s Honest Truth” — i mówi łagodnie o zmianie, którą pomaga stworzyć.

Ta praca, jak mówi, „dosłownie polega na wskazywaniu ludziom właściwego kierunku. Zawsze mam szczęście spotykać różnych ludzi, którzy już są w tej dziedzinie i wykonują tę pracę od lat. I czuję, że jestem właśnie tą osobą, która powie: ‘Hej, szukacie pomocy? Wiem, gdzie ona jest.’ Ponieważ ludzie przychodzą do mnie cały czas. A ja mówię: ‘Człowieku, nie jestem ekspertem w niczym. Mam po prostu pewne doświadczenia. I jestem po prostu osobą, która postanowiła podzielić się swoimi historiami.’”

Jeśli chodzi o to, ile ujawnił na temat swoich problemów ze zdrowiem psychicznym, co można łatwo uznać za impuls do pójścia tą drogą, Charlamagne mówi, że został do tego zmuszony, ponieważ „nie można wyleczyć czegoś, czego się nie ujawnia”.

„Byłbym bardzo nieszczery, gdybym rozmawiał z ludźmi o tym, przez co przechodzą, nie mówiąc im o tym, co sam przeżyłem” – wyjaśnia.

Widząc, jak bardzo może pomóc w tworzeniu zmian, Charlamagne mógł całkowicie zaangażować się w orędownictwo zdrowia psychicznego, ale zrobił to ze świadomością, że trauma może trwać przez całe stulecia w rodzinach . Było wiele zdarzeń, takich jak samobójstwo dwóch jego bliskich przyjaciół w 2020 r. i obejrzenie filmu z morderstwem Nipseya Hussle’a, które uświadomiły mu, jak trauma nadal przechodzi przez pokolenia, szkodząc każdemu z nas, tak jak szkodziła naszym przodkom.

Podczas gdy większość z nas byłaby w szoku, oglądając morderstwo, Charlamagne był zszokowany oczywistym cierpieniem mordercy Hussle’a.

„To była tylko jedna część, w której kopnął Nipseya, Nipsey leżał na ziemi” – mówi o swoim doświadczeniu, oglądając wideo. „I powiedziałem, że ten brat cierpi. Ten brat naprawdę, naprawdę, naprawdę cierpi. I ponieważ znałem Nipseya i znam jego ludzi, jego rodzinę, rozmawiając z wieloma z nich po fakcie, po prostu zdajesz sobie sprawę, że ta trauma jest kręgiem. Ktoś ztraumatyzował tego faceta, który zabił Nipseya. Zabił Nipseya, a potem przekazał tę traumę Nipseyowi i po prostu przekazał ją całej swojej rodzinie”.

„To kwestia pokoleniowa… jeśli nie otrzymasz pomocy, jeśli nie otrzymasz uzdrowienia, którego potrzebujesz. Więc to były wszystkie te różne sytuacje, które sprawiły, że powiedziałem sobie: człowieku, naprawdę poświęcę swoje życie, aby pomagać i pomagać ludziom w uzdrawianiu, szczególnie czarnoskórym… szczególnie czarnoskórym”.

Odkrycie, że jego ojciec cierpiał na problemy ze zdrowiem psychicznym, było również kluczowe dla Charlamagne’a. Podkreśliło to potrzebę omówienia zdrowia psychicznego, aby nastąpiło uzdrowienie. Uważa, że ​​jego własne problemy w młodości byłyby łatwiejsze do opanowania, gdyby wiedział, że jego ojciec również się zmagał. Charlamagne mówi, że jego ojciec nie wiedział o jego lęku, dopóki nie przeczytał jego książki, w którym to momencie ujawnił własne trudności.

Jego ojciec powiedział mu: „Przez całe życie przyjmowałem 10–12 różnych leków. Chodziłem na terapię dwa lub trzy razy w tygodniu i 30 lat temu chciałem się zabić. Cóż, powodem, dla którego tego nie zrobiłem, byłeś ty i twoja starsza siostra”.

Dowiedziawszy się o tym, powiedział: „Siedzę tam i myślę: człowieku, gdybyś powiedział mi to wcześniej, to wiesz, ile kłopotów byś mi zaoszczędził?”

Będąc świadkiem zmagań swojego ojca, w tym nadużywania narkotyków i spania z nożem i pistoletem przy łóżku, na wypadek gdyby odwiedził go „diabeł”, Charlamagne uznał takie zachowanie za powszechne.

„Kiedy dorastałem, dosłownie myślałem, że to normalne” – mówi. „Więc kiedy zaczęło mi się to przytrafiać, po prostu myślałem, że tak po prostu jest. Ale to była trauma pokoleniowa, gdy próbował poradzić sobie ze swoimi problemami”.

Aby przerwać cykl, konieczne są ogromne zmiany. Charlamagne mówi: „Rozumiem, że wiele z tego to wyuczone zachowanie i tak jak w przypadku każdego innego wyuczonego zachowania, możesz oduczyć się wielu rzeczy. Właśnie w tym miejscu jestem teraz w moim życiu, mając 43 lata. Będę czuł, że nie mówię już tak pewnie, jak prawdopodobnie kiedyś, po prostu dlatego, że nie jestem pewien rzeczy, tak jak myślałem, że kiedyś byłem”.

Okazuje się, że ten brak pewności może być świetną rzeczą. Charlamagne uważa, że ​​„musimy się uczyć przez resztę naszego życia… Życie nie jest dostarczane z żadną instrukcją obsługi. I wszyscy, wszyscy po prostu to rozgryzamy w locie. A jeśli naprawdę dobrze sobie radzisz z życiem, to zawsze jest coś nowego do nauczenia się”.

Podsumowuje, jak iść naprzód, kierując się prostą koncepcją: „Bądź dorosłym, którego potrzebowałeś jako dziecko” i zauważa: „Uwielbiam historie o wzroście. Uwielbiam historie o ewolucji”.

Kiedy Charlamagne powiedział mi, że terapia uczyniła go lepszym człowiekiem, zacząłem się zastanawiać, jak radzi sobie z relacją między byciem tak publicznie bezbronnym a życiem w kulturze, która często unika mężczyzn właśnie z powodu tej cechy. Jego odpowiedź?

Zamiast martwić się tym, jaki mężczyzna „powinien” być — czy to otwarcie przyznając się do zrobienia sobie manicure i pedicure, czy dzieląc się publicznie głęboko osobistym bólem emocjonalnym — Charlamagne przyjmuje lepszą rzeczywistość: taką, w której jest dumny i głośno sobą, niezależnie od tego, czy pasuje to do społecznych standardów męskości . Mówi nam, że „wrażliwość jest po prostu byciem człowiekiem. Wszyscy ludzie są wrażliwi. Jesteśmy w rzeczywistości bardziej wrażliwi niż cokolwiek innego. Dlatego stawiamy wszystkie te straże”.

W wieku 17 lat Charlamagne zrobił sobie tatuaż Wolverine’a. W tamtym czasie tatuaże były nielegalne w Południowej Karolinie. Mówi: „Powodem, dla którego zawsze ciągnęło mnie do Wolverine’a, było to, że jego supermocą jest uzdrawianie”. Wierzy, że każda wersja jego samego — od ośmioletniego Lenarda po gospodarza The Breakfast Club Charlamagne’a tha God — zasługuje na uzdrowienie. Charlamagne czuł, że tego potrzebuje dla siebie od dziesięcioleci i że teraz rozumie, że jest w stanie zapewnić to również innym.

„Wiedziałem, że uzdrowienie jest tym, czego zawsze chciałem dla siebie” – przyznaje. „I ostatecznie, myślę, że stanie się to pracą mojego życia… pomaganie ludziom w uzdrowieniu”.

Charlamagne zauważa, że ​​męskość „to tylko słowo” i że kiedy spogląda wstecz na tych, którzy wykonywali dla niego zadania, które uważamy za męskie, takie jak oferowanie mu ochrony, przykłady z jego życia są inkluzywne pod względem płci. Mówi, że „nasze zadanie polega na ochronie, zapewnianiu miłości i [musisz] chronić siebie. A jeśli chronisz siebie, będziesz chronić innych i musisz zapewnić bezpieczne przestrzenie dla innych ludzi”.

Jest tyle rzeczy, które można wziąć za pewnik u tego niepozornego człowieka, który żartobliwie nazywa siebie Bogiem. Podczas naszej rozmowy wielokrotnie byłem zaskoczony, jak głęboki i bezkompromisowy jest prawdziwy Charlamagne.

Przyznaje się do swoich błędów z przeszłości w szczery, bezczelny sposób, który rzadko się zdarza, i jest skłonny opowiedzieć o nich opinii publicznej, aby być pozytywnym przykładem rozwoju i zmiany. Charlamagne wyjaśnia to następująco: „Zabieram ludzi ze sobą w tę podróż. Nie obudziłem się po prostu pewnego dnia i nie włączyłem przełącznika… Prowadziłem te rozmowy w radiu”. Wytrwał pomimo dyskomfortu i nadal to robi, aby pomagać innym, mówiąc: „Byłem w bardzo wrażliwym miejscu i nadal jestem w wielu kwestiach. Ale musisz zabrać ludzi ze sobą w tę podróż”.

Charlamagne nadal zmaga się z lękiem, mówiąc, że „tak naprawdę nigdy nie ustępuje”, ale przyznaje, że publiczne omawianie go pomogło mu ogromnie. Chce wykorzenić piętno wokół problemów ze zdrowiem psychicznym, a także pomóc innym w uzyskaniu opieki.

Jego organizacja, Mental Wealth Alliance, jest źródłem wszystkiego, od artykułów o uważności po warsztaty, wydarzenia i kursy dla młodzieży i dorosłych. Wierzy w moc intencji, a ta intencja jest jasna: mówi, że „wszystko to sprowadza się do miłości. To wszystko. Nic więcej. Nic mniej”.