Eenzaamheid en geestelijke gezondheidsproblemen hebben een cyclische relatie

Voor velen heeft de pandemie de zorgen over eenzaamheid versterkt . Een nieuw onderzoek uitgevoerd in het Verenigd Koninkrijk (VK) heeft een direct verband gevonden tussen de gevolgen van eenzaamheid en grotere mentale gezondheidsproblemen.

Onderzoekers voerden interviews uit met 59 volwassenen met psychische problemen in het Verenigd Koninkrijk en ontdekten dat psychische problemen chronische eenzaamheid kunnen beïnvloeden, wat betekent dat men zich vaak of altijd eenzaam voelt .

Deze bevindingen kunnen overheidsprogramma’s beter ondersteunen om eenzaamheid aan te pakken en de geestelijke gezondheid van volwassenen te verbeteren.

Het onderzoek begrijpen

Onderzoekers ontdekten dat de interviews die voor het onderzoek werden gehouden, vier thema’s opleverden: wat ‘eenzaam’ betekent, factoren die bijdragen aan aanhoudende eenzaamheid, verbanden tussen chronische eenzaamheid en geestelijke gezondheid, en strategieën om eenzaamheid te verminderen.

Uit dit onderzoek is met name gebleken dat bepaalde groepen kwetsbaarder zijn voor chronische eenzaamheid, waaronder mensen met een beperking en leden van de LGBTQIA+-gemeenschap.

Hoewel deze studie een enigszins diverse steekproef omvatte met mensen met verschillende achtergronden, soorten psychische problemen, gebruik van diensten en locaties, merken de onderzoekers op dat de context van de pandemie van invloed kan zijn geweest op de verhalen over eenzaamheid. Een grotere diversiteit in de steekproef zou gunstig zijn geweest.

Stigma heeft invloed op psychische aandoeningen en eenzaamheid

Psychiater en medisch directeur gedragsgezondheid bij  Community Health of South Florida Inc. ,  Howard Pratt, DO,  zegt: “Mentale gezondheidsproblemen zoals depressie en angst zijn voor sommige mensen een katalysator voor isolatie. Voor deze mensen is het alsof ze worden neergeslagen voordat ze überhaupt kunnen opstaan.”

“Eenzaamheid en isolatie kunnen een vorm van zelfverwaarlozing worden. Net zoals we zelfzorg en tijd voor onszelf nodig hebben, moeten we ook onze gemeenschap betrekken om een ​​gevoel van zingeving te hebben ,” zegt hij.

Pratt merkt op dat mensen die zich er niet op voorbereiden, het moeilijk vinden om met pensioen te gaan.

“Als iemand zijn identiteit aan een baan ontleent en je ontneemt hem dat, dan gaat het gevoel van zingeving verloren en kan dat leiden tot depressie”, zegt hij.

Pratt benadrukt: “Er is een stigma verbonden aan mentale gezondheidsproblemen, met name als het gaat om mentale gezondheid en isolatie. Dit stigma komt vaak voort uit het feit dat anderen die isolatie verkeerd interpreteren.”

Omdat de meesten anderen niet tot last willen zijn, merkt Pratt op dat ze zich terugtrekken. “Dus iemand kan zich gaan isoleren zonder dat hij of zij het doorheeft en zonder dat anderen het opmerken of weten waarom,” zegt hij.

Pratt legt uit dat wanneer iemand zich realiseert dat hij of zij zich meer of minder heeft teruggetrokken van zijn of haar geliefden, het belangrijk is om de weg terug te beginnen. Dat kan betekenen dat hij of zij moet vertellen dat hij of zij een moeilijke tijd heeft doorgemaakt en dat hij of zij indien nodig professionele hulp moet zoeken.

Volgens Pratt kan het de relaties onder druk zetten als je verwacht dat je familie en vrienden je voldoende steun bieden om je mentale gezondheid te bevorderen.

“Deze bevindingen bevestigen wat al bekend is bij de geestelijke gezondheidszorg en het grote publiek”, zegt hij.

“Het publiek moet weten hoe vaak zelfisolatie voorkomt als het gaat om iemands mentale gezondheid, en het kan zich vlak voor je neus afspelen. Met andere woorden, isolatie hoeft niet te betekenen dat je fysiek gescheiden bent van mensen.”

Sociale interactie is essentieel

Julian Lagoy, MD , psychiater bij  Mindpath Health , zegt: “Psychische gezondheidsproblemen hebben een aanzienlijke impact op ons sociale leven en kunnen het voor iemand moeilijker maken om echte vriendschappen te sluiten .” 

“Deze moeilijkheid kan leiden tot eenzaamheid, wat kan leiden tot mentale gezondheidsproblemen. Mensen zijn sociale wezens en we zijn bedoeld om met andere mensen om te gaan,” legt hij uit.

Volgens Lagoy
vergroten eenzaamheid en sociaal isolement het risico op psychische aandoeningen .

“Als je je eenzaam voelt en weinig sociale interactie hebt, is de kans groter dat je depressief wordt”, zegt hij.

Lagoy benadrukt: “Er is een stigma met betrekking tot eenzaamheid en mentale gezondheid in onze maatschappij. Om deze cyclus te doorbreken, kunnen mensen opener zijn over hun ziekte, zodat degenen die lijden beseffen dat ze niet alleen zijn.”

Sociale interactie is essentieel voor een goede ontwikkeling. Lagoy merkt op dat een gebrek aan sociale interactie het risico op psychische aandoeningen vergroot.

“Er is nog niet veel onderzoek gedaan naar eenzaamheid en de relatie ervan met geestelijke gezondheid. Toch laten onderzoeken als deze zien hoe belangrijk beide zijn en hoe ze met elkaar samenhangen”, zegt hij.

Lagoy legt uit: “Zoals in het artikel werd opgemerkt, omvatten beperkingen het niet hebben van een voldoende diverse steekproef van mensen; ze keken niet naar variabelen zoals seksuele geaardheid of etniciteit. Dit is het vermelden waard, omdat seksuele geaardheid en etniciteit een cruciale rol spelen in de geestelijke gezondheid.”

Mensen van bepaalde culturen lopen mogelijk meer risico op eenzaamheid vergeleken met andere culturen en etniciteiten, aldus Lagoy. “Ik wil nogmaals benadrukken dat we eenzaamheid en mentale gezondheid moeten destigmatiseren”, zegt hij.

Medicijnen kunnen eenzame patiënten helpen, maar Lagoy merkt op dat contact met anderen belangrijk is.

“Hoe eerder we het probleem erkennen, hoe eerder we echte oplossingen kunnen vinden. Helaas praten we in onze maatschappij niet veel over eenzaamheid; het is echter een groot probleem en medicijnen alleen gaan het niet oplossen,” zegt hij.

Vroegtijdige interventie nodig bij eenzaamheid

David A. Merrill, MD, PhD , psychiater voor volwassenen en ouderen en directeur van het Pacific Brain Health Center van het Pacific Neuroscience Institute in het Providence Saint John’s Health Center,  zegt: “De gemeenschappelijke kern van verschillende angststoornissen is angstgebaseerde vermijding .

“Als iemand een of meerdere negatieve sociale ervaringen heeft, zoals falen of schaamte, kan dit ertoe leiden dat hij of zij toekomstige aanbiedingen om contact te leggen afwijst.”

Op de korte termijn merkt Merrill op dat vermijding individuen succesvol in staat kan stellen om het ongemak van een sociale situatie te voorkomen. Maar dit is niet zonder gevolgen.

“Herhaaldelijk vermijden van sociale activiteiten leidt na verloop van tijd tot verslechtering van onze relaties. Dit kan evolueren naar diagnosticeerbare en slopende psychische aandoeningen zoals sociale fobie of agorafobie ,” zegt hij.

Merrill legt uit: “Menselijk welzijn is op veel manieren verbonden met relaties gebaseerd op sociale interactie. We vinden deze hechte relaties vaak tussen familieleden en soortgelijke banden kunnen zich vormen in werkomgevingen.”

Wanneer banden plotseling worden verbroken of drastisch veranderen door een gebeurtenis als pensionering, kan dit volgens Merrill depressieve symptomen veroorzaken, zoals een sombere stemming, minder energie, slechte concentratie en slaapproblemen .

Merrill benadrukt: “Je hoeft niet verder te kijken dan sociale mediaplatforms om getuige te zijn van het stigma dat geassocieerd wordt met eenzaamheid en mentale gezondheidsproblemen. In veel opzichten is het tegengif voor vermijdingsangst om dezelfde potentieel angstwekkende sociale situaties opnieuw te benaderen.”

Volgens Merrill zijn veilige en ondersteunende sociale interacties essentieel voor de geestelijke gezondheid en het welzijn op de lange termijn.

“Onze relaties zijn een belangrijke bron van steun en kansen om een ​​doel in het leven te vinden”, zegt hij.

Merrill merkt op dat deze bevindingen, net als bij eerder onderzoek, aantonen dat chronische eenzaamheid een belangrijke rol speelt bij psychische problemen.

“Vroegtijdige interventie kan op korte termijn een belangrijke rol spelen bij het bestrijden van de effecten van eenzaamheid op de geestelijke gezondheid”, zegt hij.

Merrill legt uit: “De COVID-pandemie blijft het comfort en de veiligheid van sociale mogelijkheden aanzienlijk beperken, vooral voor mensen met langdurige gezondheidsproblemen die risico lopen op ernstige COVID. Aanhoudende bezorgdheid over COVID-infectie en het risico op ernstige gevolgen voor de gezondheid lijken aanhoudende sociale isolatie te veroorzaken bij een onbekend aantal personen.”

Voor mensen die moeite hebben om contact te maken met anderen, kan het volgens Merrill nuttig zijn om gestructureerde groepsactiviteiten te plannen, zoals natuuractiviteiten zoals wandelen, sportteams of fitnesslessen .

“Het volgen van cultuurgerelateerde activiteiten zoals muziek , dans , fotografie of kunstlessen en -evenementen kan een andere veilige en lonende manier zijn om contact te maken met anderen. Levenslang leren door middel van doorlopend cursuswerk en ook vrijwilligerswerk om anderen te helpen, zijn betrouwbare manieren om sociale ervaringen in je dagelijkse ervaringen te houden.”

Stigma kan een barrière zijn

Amanda Logid, LMFT , zegt: “Er blijft een stigma bestaan ​​rondom mentale gezondheidsproblemen, wat een barrière kan vormen om hulp te zoeken. In mijn ervaring als therapeut zien mensen die worstelen behandeling meestal als een laatste redmiddel en brengen ze uiteindelijk veel tijd door met lijden.” 

Logid legt uit hoe psychische problemen kunnen bijdragen aan isolatie van anderen.

” Negatieve gedachten kunnen mensen ervan weerhouden contact te maken met anderen en kunnen gevoelens van eenzaamheid versterken”, zegt ze.

Logid vertelt dat ze in haar praktijk cliënten heeft gezien die zich afzonderen, het gevoel hebben dat ze hun relaties hebben verwaarloosd en die ze vervolgens uit schuldgevoel mijden .

“Het kan een angstaanjagende en moeilijke cyclus zijn om te doorbreken”, zegt ze.

Logid benadrukt: “Een van onze basisbehoeften als mens is verbinding met anderen. Het is een groot deel van waarom therapie zo nuttig kan zijn. Therapie is gebaseerd op een gezonde, consistente, eerlijke verbinding met een ander mens.”

Volgens Logid kan het schadelijk zijn voor de geestelijke gezondheid als iemand geen consistente verbinding of gehechtheid ervaart met een veilig persoon.

“Een veilig persoon is iemand die steun en erkenning biedt”, zegt ze.

In haar praktijk constateert Logid een aanzienlijke toename van depressie en angst bij kinderen en tieners die verplicht waren om virtueel naar school te gaan en bij professionals die thuis begonnen te werken en dat ook blijven doen .

Logid legt uit: “Mensen realiseren zich misschien niet eens hoeveel sociale interactie hun mentale gezondheid beïnvloedt. Ik vrees dat de impact van de laatste paar jaar een ravage zal aanrichten in het mentale welzijn van veel individuen.”

Om de vicieuze cirkel van eenzaamheid te doorbreken, moeten we ons ervan bewust zijn hoe belangrijk sociale contacten zijn voor onze geestelijke gezondheid.

“Een van de eerste dingen die ik als therapeut doe, is het beoordelen van het sociale ondersteuningssysteem van mijn cliënt”, zegt ze. “Als hun sociale ondersteuning ontbreekt of ze in zelfisolatie zitten, benadruk ik het belang van het opbouwen van een gemeenschap als een belangrijk doel. De manier waarop we dat doel bereiken, is voor iedereen anders.”

Zonder sociale interactie, merkt Logid op, hebben individuen vaak geen gezonde gemeenschap.

“Als je last hebt van eenzaamheid, begin dan met het zoeken naar iemand die je vertrouwt. Je alleen voelen te midden van mentale gezondheidsproblemen is een van de redenen waarom het zo moeilijk is. Je bent niet alleen en je bent waardevol genoeg om hulp te zoeken en te krijgen, en je gemeenschap te vinden.”