Leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej

Choroba afektywna dwubiegunowa jest zazwyczaj chorobą trwającą całe życie, której epizody są bardzo zmienne i niepowtarzalne dla każdej osoby. Leczenie jest złożone i często obejmuje więcej niż jeden lek w czasie. Terapia rozmową , medycyna komplementarna i zmiany stylu życia również mogą pomóc, ale leki psychiatryczne są podstawą leczenia.

Leki na receptę

Leki mogą pomóc osobie z chorobą afektywną dwubiegunową radzić sobie z objawami i dobrze funkcjonować w życiu codziennym. Osoba z chorobą afektywną dwubiegunową ma tendencję do doświadczania skrajnych wzlotów (manii) i skrajnych upadków (depresji). Niektóre leki pomagają ustabilizować nastrój, dzięki czemu nie doświadczasz poważnych wzlotów i upadków.

Ponieważ farmakoterapia jest ważnym elementem leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej, ważne jest, aby dowiedzieć się więcej o różnych opcjach leczenia. Psychiatra wybierze leki, które prawdopodobnie najlepiej sprawdzą się w przypadku Twoich objawów. Czasami leki mogą wymagać dostosowania lub zmiany.

Jeśli cierpisz na chorobę afektywną dwubiegunową i nie jesteś zadowolony z przyjmowanych obecnie leków — być może masz wrażenie, że nie działają wystarczająco skutecznie lub odczuwasz skutki uboczne, których po prostu nie możesz znieść — pamiętaj, że nigdy nie jest dobrym pomysłem nagłe odstawienie leku lub zmiana dawki bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem.

Leki przeciwdrgawkowe

Leki przeciwdrgawkowe, zwane także lekami przeciwpadaczkowymi, są czasami stosowane jako leki stabilizujące nastrój w chorobie afektywnej dwubiegunowej: 

• Karbamazepina (Atretol, Tegretol, Epitol)
• Diwalproeks sodu  (Depakote, Epival)
• Gabapentyna  (Neurontin)
• Lamotrygina  (Lamictal)
• Okskarbazepina  (Trielptal)
• Topiramat  (Topamax)
• Kwas walproinowy (Depakene)

Leki przeciwpsychotyczne

Leki przeciwpsychotyczne pierwszej generacji, zwane także typowymi lekami przeciwpsychotycznymi , obejmują:

• Chloropromazyna  (Torazyna)
• Haloperidol (Haldol)
• Flufenazyna (Prolixin, Permitil)

Atypowe leki przeciwpsychotyczne mają mniej  pozapiramidowych działań niepożądanych  w porównaniu do typowych leków przeciwpsychotycznych. Jednak niektóre, zwłaszcza klozapina i olanzapina, wiążą się z wysokim ryzykiem zespołu metabolicznego. Atypowe leki przeciwpsychotyczne obejmują:

• Arypiprazol (Abilify)
• Lumateperon (Caplyta)
• Klozapina (Clozaril)
• Lurazydon (Latuda)
• Olanzapina (Zyprexa)
• Kwetiapina (Seroquel)
• Brekspiprazol (Rexulti)
• Risperidon (Risperdal)
• Kariprazyna (Vraylar)
• Zyprazydon  (Geodon)

Leki przeciwdepresyjne

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) to leki przeciwdepresyjne, które są powszechnie przepisywane w przypadku ciężkiej depresji, ale mogą być również przepisywane w przypadku depresji dwubiegunowej. SSRI obejmują:

• Citalopram  (Celexa)
• Fluoksetyna (Prozac, Sarafem)
• Fluwoksamina (Luvox)
• Escitalopram (Lexapro, Cipralex)
• Paroksetyna (Paxil)
• Sertralina  (Zoloft)

Inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) obejmują:

• Deswenlafaksyna (Pristiq, Desfax)
• Duloksetyna (Cymbalta)
• Lewomilnacipran (Fetzima)
• Wenlafaksyna  (Effexor)

Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne to starsza klasa leków przeciwdepresyjnych, które, choć skuteczne u niektórych osób, mają wiele skutków ubocznych, w tym arytmię serca i działania niepożądane związane z działaniem cholinolitycznym, takie jak suchość w ustach, ospałość i zaparcia:

• Amitryptylina (Amitrip, Elevil, Endep, Levate, Amitril, Enovil)
• Amoksapina (Asendin)
• Klomipramina (Anafril)
• Dezypramina (Norpramin, Pertofrane)
• Doksepina (Sinequan)
• Imipramina (Tofranil)
• Nortriptylina (Aventyl, Pamelor)

Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO) to starsza klasa leków przeciwdepresyjnych. Działają poprzez zapobieganie rozpadowi monoamin w mózgu, takich jak dopamina, noradrenalina i serotonina. Przykłady obejmują:

• Selegilina (Emsam)
• Izokarboksazyd (Marplan)
• Moklobemid (Manerix)
• Fenelzyna (Nardil)
• Tranylcypromina (Parnate)

Istnieją również leki przeciwdepresyjne, które niekoniecznie pasują do powyższych kategorii, na przykład mirtazapina (Remeron), trazodon (Oleptro, Desyrel), wilazodon (Viibryd), wortioksetyna (Trintellix) i  bupropion  (Wellbutrin).

Benzodiazepiny

Benzodiazepiny działają depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy człowieka i są stosowane w leczeniu lęku, bezsenności i drgawek. Benzodiazepiny mają różne okresy półtrwania , co oznacza, że ​​niektóre działają krótko, średnio lub długo. Należą do nich:

• Alprazolam (Xanax, Novo-Alprazol, Nu-Alpraz)
• Klonazepam  (Klonopin, Rivotril)
• Chlordiazepoksyd (Librium, Libritabs)
• Diazepam (Valium)
• Flurazepam (Dalman)
• Lorazepam (Ativan)
• Oksazepam  (Serax)
• Temazepam (Restoril)
• Triazolam (Halcion)
• Wortioksetyna (Trintellix)
• Vilazodone (Viibryd)

Inne leki

Istnieje szereg innych leków stosowanych w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej. Niektóre są stosowane dość powszechnie, ale niekoniecznie mieszczą się w jednej z powszechnych kategorii leków psychiatrycznych.

Jednym z przykładów jest lit  (Lithane, Lithobid, Lithonate, Eskalith, Cibalith-S, Duralith), który jest pierwiastkiem i był pierwszym lekiem na chorobę afektywną dwubiegunową. Chociaż wymaga starannego monitorowania, jest nadal powszechnie i skutecznie stosowany jako stabilizator nastroju pierwszego rzutu.

Z drugiej strony werapamil (Calan, Isoptin) to lek na nadciśnienie, który testowano eksperymentalnie w leczeniu manii.

Terapie psychologiczne

Wiele objawów choroby afektywnej dwubiegunowej  wpływa na dobre samopoczucie emocjonalne, dlatego psychoterapia często może być pomocna. Sesje terapeutyczne powinny odbywać się z przeszkolonymi specjalistami zdrowia psychicznego, którzy mogą pomóc zidentyfikować, kiedy nastrój się zmienia, czynniki wyzwalające prowadzące do epizodów depresyjnych lub maniakalnych oraz umiejętności radzenia sobie z chorobą afektywną dwubiegunową. Terapia może również zwiększyć przestrzeganie zaleceń lekarskich, pomóc w nawiązaniu kontaktu z innymi osobami w społeczności osób z chorobą afektywną dwubiegunową i zmniejszyć wszelkie negatywne zachowania, które wpływają na jakość życia.

Istnieje kilka rodzajów psychoterapii ( terapii rozmownej ), które można rozważyć, takie jak  terapia poznawczo-behawioralna (CBT) ,  dialektyczna terapia behawioralna (DBT) , terapia interpersonalna i rytmu społecznego (IPSRT) oraz leczenie rodzinne. Włączenie bliskich w leczenie może pomóc członkom rodziny lepiej zrozumieć chorobę afektywną dwubiegunową i może pomóc im w wspieraniu leczenia.

Zabiegi uzupełniające

Ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem przed wypróbowaniem jakichkolwiek alternatywnych metod leczenia. Suplementy ziołowe, takie jak  dziurawiec , mogą kolidować z przyjmowanymi lekami, a nawet wywołać epizod maniakalny.  Badania wykazały, że może łagodzić łagodną do umiarkowanej depresję. 

Innym uzupełniającym leczeniem aspektów choroby afektywnej dwubiegunowej jest  fototerapia , znana również jako terapia lightbox. Jest często stosowana w leczeniu depresji sezonowej.

Z drugiej strony dowody dotyczące korzyści ze stosowania kwasów tłuszczowych omega-3 lub akupunktury są niespójne.   Obecnie nie ma zbyt wielu danych potwierdzających skuteczność innych alternatywnych metod leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej (np. aromaterapii, masażu, jogi), chociaż mogą one być korzystne pod względem ogólnej samoopieki.

Zmiany w stylu życia

Twój lekarz i terapeuta prawdopodobnie porozmawiają z Tobą o strategiach zarządzania Twoim stylem życia , w tym:

• Unikanie narkotyków i alkoholu, które mogą nasilać problemy związane z chorobą afektywną dwubiegunową
• Rozwijanie zdrowych umiejętności radzenia sobie ze stresem i pomocnych sposobów radzenia sobie ze stresem
• Skupienie się na dobrym odżywianiu
• Wystarczająca ilość snu i regularne ćwiczenia
• Poszukiwanie wsparcia u zaufanych przyjaciół i rodziny lub dołączenie do grupy wsparcia dla osób z chorobą afektywną dwubiegunową

Znalezienie leczenia

Leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej można rozpocząć po otrzymaniu prawidłowej diagnozy. Lekarz prawdopodobnie skieruje Cię do psychiatry lub innego specjalisty zdrowia psychicznego. Pamiętaj, aby otwarcie rozmawiać z lekarzem i specjalistą zdrowia psychicznego o swoich objawach, zachowaniach, nastrojach i wszystkim innym, co zauważysz w swoim codziennym życiu.

Choroba afektywna dwubiegunowa jest najlepiej leczona przez zespół profesjonalistów. Kiedy ci profesjonaliści współpracują ze sobą, aby leczyć twoje objawy, prawdopodobnie będziesz w stanie doświadczyć remisji. Przy odpowiednim planie leczenia wiele osób przez lata, a nawet dziesięciolecia nie odczuwa objawów.

Remisja polega na uzyskaniu stabilności i utrzymaniu choroby afektywnej dwubiegunowej pod kontrolą, a właśnie tego pragnie większość osób z chorobą afektywną dwubiegunową — produktywnego i harmonijnego życia. Osiągnięcie stabilności zazwyczaj wymaga leków jako części planu leczenia.