Zeer goed / Laura Porter
Sluit deze videospeler
De International Classification of Diseases (ICD-11) is de 11e editie van een wereldwijd categorisatiesysteem voor fysieke en mentale ziekten, gepubliceerd door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). De ICD-11 is een herziene versie van de ICD-10 en de eerste update die in twee decennia is ontwikkeld en gepubliceerd.
Inhoudsopgave
Ontwikkeling en uitgave van de ICD-11
De 11e versie van de ICD werd uitgebracht op 18 juni 2018, als voorlopige versie. Het werd officieel gepresenteerd op de Wereldgezondheidsvergadering in mei 2019 en begon te worden gebruikt als het officiële rapportagesysteem door lidstaten vanaf 1 januari 2022.
De eerste release als preview geeft lidstaten de tijd om te plannen hoe ze de nieuwe ICD-11 gaan gebruiken, zorgprofessionals te trainen in het gebruik ervan en de benodigde vertalingen te verkrijgen. Het is ook belangrijk om op te merken dat iedereen een op bewijs gebaseerd voorstel voor ICD-revisies kan indienen en dat deze op een open en transparante manier worden verwerkt.
Deze versie is het resultaat van werk dat in de loop van een decennium is voltooid met 300 specialisten verdeeld over 30 werkgroepen in 55 landen die input leverden. Zorgverleners namen deel aan gezamenlijke vergaderingen om praktische toepassingen in de ICD-11-revisie op te nemen, naast theoretische concepten, met name op het gebied van geestelijke gezondheid .
Na het goedkeurings- en herzieningsproces van de ICD-11 zal de afdeling Geestelijke Gezondheid en Middelenmisbruik van de WHO klinische beschrijvingen en diagnostische richtlijnen (CDDG) publiceren voor de psychische, gedrags- en neurologische ontwikkelingsstoornissen die in de ICD-11 worden genoemd.
De ICD-11 catalogiseert bekende menselijke ziekten, medische aandoeningen en psychische stoornissen en wordt gebruikt voor verzekeringscoderingsdoeleinden, voor statistische tracering van ziekten en als een wereldwijd hulpmiddel voor gezondheidscategorisatie dat in meerdere landen en in verschillende talen kan worden gebruikt.
Verbeteringen in de ICD-11
Verbeteringen die zijn opgenomen in de ICD-11 zijn bedoeld om hiaten in de ICD-10 aan te pakken en medische updates, ontdekkingen en veranderingen in denken op te nemen. Belangrijke herzieningen zijn doorgevoerd in de nieuwe ICD in termen van de aanpak van categorisatie en coderingsstructuur, internationaal gebruik, digitale gereedheid en gebruiksvriendelijkheid.
Coderingsstructuur
Wat algemene verbeteringen betreft, heeft de ICD-11 een geavanceerdere structuur dan de ICD-10. Met ongeveer 55.000 codes die kunnen worden gebruikt om ziekten, aandoeningen, verwondingen en doodsoorzaken te classificeren, biedt de ICD-11 een fijn niveau van detail bij het coderen van deze ziekten.
Een belangrijk kenmerk van het herziene systeem is dat het een eenvoudige coderingsstructuur biedt waarmee u verschillende aandoeningen eenvoudiger en specifieker kunt vastleggen.
Internationale toepasbaarheid
De ICD-11 biedt richtlijnen voor het gebruik ervan met verschillende culturen en vertalingen in 43 verschillende talen. Op deze manier biedt het herziene systeem een gemeenschappelijke coderingstaal die kan worden gebruikt door professionals in de gezondheidszorg en onderzoekers wereldwijd, wat zal helpen bij internationale vergelijkingen en gebruik.
Digitaal gereed en gebruiksvriendelijk
De nieuwe ICD-11 is ontworpen om elektronisch en gebruiksvriendelijk te zijn voor gebruik door een wereldwijd publiek. Het draait op een centraal platform en kan verbinding maken met elke software. Bovendien kan het een machineleesbaar formaat zijn, wat het potentiële gebruik in het digitale tijdperk uitbreidt.
Dimensionale benadering
Een andere verbetering van de ICD-11 is dat deze is gebaseerd op een dimensionale benadering. Hierdoor kan de ICD-11 veranderingen in de loop van de tijd beter vastleggen, is deze consistent met onderzoeksresultaten en verbetert het herstel van ziektes.
Deze dimensionale benadering helpt ook om kunstmatige comorbiditeit te verminderen, wat verwijst naar een persoon die gediagnosticeerd wordt met meer dan één ziekte, terwijl in feite al zijn symptomen deel uitmaken van dezelfde ziekte. Om deze dimensionale benadering te ondersteunen, bevat het nieuwe systeem twee nieuwe hoofdstukken en een nieuwe reeks categorieën.
ICD versus DSM
De ICD en de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) vertonen veel overeenkomsten. Beide zijn gezaghebbende handleidingen voor medische professionals om te gebruiken voor de diagnose en behandeling van ziekten en aandoeningen. Ze delen een grote overlap van materiaal over psychische aandoeningen , waarbij de DSM zich uitsluitend richt op psychische gezondheidsproblemen, terwijl de ICD alle delen van het lichaam en de geest bestrijkt.
Vergeleken met de DSM is de ICD breder qua reikwijdte en auteurschap.
Professionals in de geestelijke gezondheidszorg in de Verenigde Staten vertrouwen vaker op de classificaties van de DSM voor geestelijke gezondheid en zijn er meer vertrouwd mee (dan met de classificaties van de ICD). Dit komt omdat de DSM-handleiding specifiek is afgestemd op de psychische stoornissen zoals die in dit land voorkomen en worden behandeld.
Terwijl de DSM wordt uitgegeven door de American Psychiatric Association (APA) en een vrij beperkte reikwijdte en autoriteit heeft omdat het zich richt op Noord-Amerika, trekt de ICD zijn auteurschap wereldwijd en staat open voor inzendingen van het publiek. De ICD behandelt naast psychische stoornissen ook medische ziekten.
Een ander verschil is dat de ICD codes voor elke diagnose verstrekt voor verzekeringsdoeleinden . De DSM heeft geen eigen codes, maar publiceert in plaats daarvan de corresponderende ICD-codes voor elke diagnose van geestelijke gezondheid. De DSM-5 gebruikt bijvoorbeeld zowel ICD-9- als ICD-10-codes. De DSM-5-TR (DSM-5-tekstrevisie) gebruikt codes van de ICD-10-CM, wat de ICD-10 Clinical Modification is.
Wijzigingen in de ICD-11
De ICD-11 bevat verschillende wijzigingen in de vermelde psychische stoornissen, waaronder enkele die als controversieel kunnen worden beschouwd en andere die in de ogen van clinici al lang over tijd zijn. De volgende secties beschrijven de diagnoses die zijn toegevoegd of verwijderd in de nieuwe ICD-11.
ICD-11 toegevoegde diagnoses
De volgende diagnoses zijn nu opgenomen in de ICD-11.
Complexe PTSS
De definitie van complexe posttraumatische stressstoornis in de ICD-11 omvat de drie symptomen van PTSS (herbeleving, vermijden van herinneringen en een verhoogd gevoel van bedreiging/opwinding), samen met bredere problemen in emotieregulatie , schaamte , schuldgevoel en interpersoonlijke conflicten, zodanig dat het het hele leven van de persoon beïnvloedt.
Dwangmatige seksuele gedragsstoornis
Compulsieve seksuele gedragsstoornis wordt in de ICD-11 gedefinieerd als “gekenmerkt door een aanhoudend patroon van onvermogen om intense, repetitieve seksuele impulsen of aandrang te beheersen, wat resulteert in repetitief seksueel gedrag.” Het wordt geclassificeerd als een impulsbeheersingsstoornis in plaats van een verslavende stoornis.
Gamestoornis
Gameverslaving is in de ICD-11 nieuw gedefinieerd als ‘een patroon van aanhoudend of terugkerend gamegedrag (‘digitaal gamen’ of ‘videogamen’)’.
Langdurige rouwstoornis
Langdurige rouwstoornis wordt in de ICD-11 gedefinieerd als verdriet dat langer duurt dan de meeste mensen als een redelijke of verwachte tijdsduur zouden beschouwen. Langdurige rouwstoornis wordt in de DSM-5 vermeld als een voorgestelde stoornis en wordt officieel vermeld als een nieuwe diagnose in de DSM-5-TR.
ICD-11 verwijderde diagnoses
De volgende aandoeningen zijn met de publicatie van de ICD-11 uit de ICD verwijderd.
Acute stressstoornis
Acute stressstoornis wordt niet langer beschouwd als een psychische stoornis, maar wordt nu geclassificeerd als een reactie op trauma (factor die de gezondheid beïnvloedt). Dit staat in contrast met de DSM-5.
Geslachtsincongruentie
Genderincongruentie ( genderdysforie in de DSM) wordt niet langer beschouwd als een psychische stoornis, maar als een seksuele gezondheidsaandoening. Dit om te voorkomen dat het stigma ontstaat dat het een psychologische in plaats van een medische aandoening is.
Persoonlijkheidsstoornissen
Het gedeelte over persoonlijkheidsstoornissen is compleet herzien. Er is nu één diagnose van “persoonlijkheidsstoornis” omdat er veel overlapping in de klinische praktijk werd gevonden.
Deze diagnose wordt gelabeld als mild, matig of ernstig en gemeten in termen van zes eigenschapsdomeingebieden om een deel van de eerdere specificiteit van de diagnose te behouden. Dit is een vrij significante afwijking van de oorspronkelijke ICD-persoonlijkheidsstoornisdiagnose.
Wat is inbegrepen in de ICD-11
De ICD-11 omvat een implementatiepakket met de volgende componenten die kunnen worden gebruikt om de overgang te vergemakkelijken en het categorisatiesysteem beter te gebruiken:
- Coderingstool
- Handmatig
- Trainingsmateriaal
- Overgangstabellen van ICD-10 naar ICD-11
- Vertaalhulpmiddel
- Webdiensten
Al deze hulpmiddelen zijn toegankelijk voor iedereen die zich online registreert op het ICD-11-platform .
Psychische stoornissen in de ICD-11
In de ICD-11 bevat elke mentale, gedragsmatige en neuro-ontwikkelingsstoornis een beschrijving met richtlijnen over de betekenis die u via de website kunt raadplegen. Hieronder volgt een lijst van elk van de stoornissen die momenteel zijn opgenomen in de ICD-11 die online beschikbaar is:
- Angst- of vreesgerelateerde stoornissen
- Catatonie
- Stoornissen van lichamelijk leed of lichamelijke ervaring
- Stoornissen als gevolg van middelengebruik of verslavend gedrag
- Stoornissen die specifiek verband houden met stress
- Verstorend gedrag of dissociale stoornissen
- Dissociatieve stoornissen
- Eliminatiestoornissen
- Gefabriceerde stoornissen
- Voedings- of eetstoornissen
- Impulscontrolestoornissen
- Psychische of gedragsstoornissen die verband houden met zwangerschap, bevalling en kraambed
- Stemmingsstoornissen
- Neurocognitieve stoornissen
- Neurologische ontwikkelingsstoornissen
- Obsessieve-compulsieve of verwante stoornissen
- Parafiele stoornissen
- Persoonlijkheidsstoornissen en verwante kenmerken
- Schizofrenie of andere primaire psychotische stoornissen
Een woord van Verywell
Hoewel het verwarrend kan zijn dat er twee systemen zijn voor het diagnosticeren van psychische stoornissen, is het belangrijk om te onthouden dat de DSM voornamelijk in de Verenigde Staten wordt gebruikt, terwijl de ICD internationaal en voor verzekeringscoderingsdoeleinden wordt gebruikt.
Deze nieuwe herziening van de ICD zou echter de normen voor diagnose en ziekteclassificatie kunnen beïnvloeden of veranderen. De beweging naar een dimensionale benadering is inderdaad meer in overeenstemming met het huidige onderzoeksbewijs en is in lijn met benaderingen van behandeling en herstel die de nadruk leggen op verbetering in plaats van de aanwezigheid of afwezigheid van een stoornis.
Als u de diagnose van een ziekte hebt gekregen, vraag dan aan uw zorgverlener welk diagnostisch systeem is gebruikt voor de categorisering en welke specifieke aandoening (en code) van toepassing is. Zo beschikt u over deze informatie voor toekomstige bezoeken aan zorgprofessionals en voor uw verzekeringsmaatschappij.